සමලිංගික දේවධර්මාර්යාව වතිකානුවෙන් නෙරපයි.

2000 වසරේ සිට, වතිකානුවේ විශ්වාසය පිලිබඳ දම් සභාවේ දේවධර්මාචාර්යකු වශයෙන් ක‍්‍රියාකල - පෝලන්ත ජාතික පූජකවරයෙකු වන 43 හැවිරිදි මෙන්සිංෙඤර් ක‍්‍රිස්ටොෆ් ධර්මසභාව, වතිකානුවෙන් නෙරපා ලැබීමට පියවර ගෙන තිබේ.

තමා සමලිංගිකයෙකු බවත්, සහකරුවකු සිටින බවටත් ප‍්‍රසිද්ධියේ කරන ලද ප‍්‍රකාශය - නෙරපා හැරීමට මූලික වී තිබේ.

කතෝලික පල්ලිය සමලිංගිකයින් කෙරෙහි දක්වන ආකල්පයන් අභීයෝගයට ලක් කරමින්, ප‍්‍රසිද්ධියේ තමා සමලිංගිකයකු බව ප‍්‍රකාශ කල බවද, තම අරමුණ, සභාවේ සමලිංගික විරෝධී උමතුව වෙනස් කිරීම බවද, වැඩි දුරටත් ප‍්‍රකාශ කර තිබේ.

දික්දසාදය ඇතුලූ සමාජ සාකච්ඡා කිරිමට නියමිත කතෝලික සභාවේ ප‍්‍රධානීන් ගේ රැුස්වීමක් අභියස දී මෙම නෙරපා හැරිම සිදුකර තිබේ.

මාධ්‍ය ප‍්‍රකාශ කරන අතර, මෙම දේවධර්මාචාර්ය වරයා, කතෝලික සභාවේ සිටන සමලිංගික පූජකවරුන් මුහුණපාන පීඩාවෙන් මුදවා ගැනීමට ප‍්‍රයත්න දැරූ - විමුක්ති කාමියෙකි.

ලෝකේ තියෙන්නේ එකම තැනලූෟ හෙල්ලෙන්නේ වත් නැතිලූෟෟ සව්දියේ මුස්ලිම් පැවිද්දෙක් කියයි.

සව්දි අරාඉියේ ඉස්ලාම් ආගම උගන්වන ෂෙයික් ඉන්ඩාර් අල් කහෙයිබාරි යන පුජකයා ගේ මේ ප‍්‍රකාශය සව්දි රජයේ අල්-අරාබියා රූපවාහිනියෙන් ප‍්‍රකාශයට පත්කර කිබින.
තමන්ගෙන් ඉගෙන ගන්නා සිසුවෙක්, ” ලෝකය කැරෙකෙනවාද,” යයි අසන ලද ප‍්‍රශ්ණයට පිළිතුරු දෙමින් කියා ඇත්තේ ලෝකේ තියෙන්නේ එකම තැන බව හා හෙල්ලෙන්නේ නැති බව යි. එම කරුණ සනාථ කරන්න කුරානයේ උපුටා ගැනීම් වලට අමතරව මේ උදාහරණය ද ගෙන තිබේ.
”අපි දැන් ඉන්නේ මෙතැන. මෙතන ඉඳලා අපි චීනයට යන්න සහජා ගුවන් තොටුපොළට යනවා. එතනින් චිනය බලා යන ගුවන් යානයකින් පිටත් වෙනවා. අහසේදි ගුවන්යානය හිරවෙලා නවතිනවා. ලොකේ කැරකෙනවානම් ටික වේලාවක් යන කොට චිනය අපි හිරවෙලා ඉන්න තැනට එන්න ඔනි. අනෙක් පැත්තට කැරකෙනවානම් චිනය අපෙන් ඈතට යන්න ඔනි.”
ගුවනේදි ගුවන් යානය හිරවුනොත් චීනයට නොව යන්නේ අල්ලා දෙවියන් වහන්සේ ඉන්න තැනට නේද කියා අසන්නට තරම් හැකියාවක් සිසුවාට තිබුනාද කියා දැන ගන්නට නැත. 
ආගම හා අබිං කොතරම් දුරට සමානද යන්න තහවුර කළ මේ සව්දි මුස්ලිම් පැවිද්දාගේ ප‍්‍රකාශය ප‍්‍රසිද්ධියට පත්වුනේ ගැලිලියෝ ගේ උපන් දිනයේ වීම විශේෂයකි. දුරේක්ෂය නිර්මාණය කළ මහා විද්‍යාඥ ගැලිලියෝ, සුර්යාවටා පෘතුවිය ගමන් කරන බව හා තම කක්ෂය වටා භ‍්‍රමණය වන බවට ඉදිර්පත් කළ විද්‍යාත්මක මතය නිසා ඔහුව කතෝලික සභාව (වතිකානුව* ”ධර්මාධිකරණය” හමුවට පත්කොට වධදුන්නේය. කණුවක බැඳ පණපිටින් පු`ථස්සා දැමීමට තීරණය කළේය. එම පසුබිම තුල ඔහු තම නිගමනය ප‍්‍රතිකේෂප කරන බව කියා සිටියත්, එය අතහැරියේ නැත. වතිකානුව ඔහුව ඇස් අන්ධවි මිය යනතෙක් ක`ථවර කාමරයක සිරකර තැබුවේය.
1992 දී, වතිකානුව ගැලිලියෝ ගේ මතය නිවරැුදි බව පිළිගෙන තමා එදා ගැලිලියෝට කළේ වරදක් බව ප‍්‍රසිද්ධියේ පිළිගත්තේය. 
මේ වනවිට ලොව පුරාම ඉස්ලාම් උමත්තක වාදීන් ගේ ක‍්‍රියා කලාපය නිසා මිනිසාගේ පැවැත්මට තර්ජනයක් ව තිබේ. 

තරුණ යුවලකට පහරදි විඩියෝ කර බෙදා හරි.විඩිෙයා්ව නරඹන්න

ඉන්දියාවේ උත්තර ප‍්‍රදේශයේ මාර්තු08 දින, 06කුගෙන් සමන්විත කණ්ඩායමක් තරුණයාට පොල්ලුවලින් පහරදුන් අතර තරුණියගේ කම්මුලට ගසමින් ඇයව ඇදගෙන යෑමට උත්සහ දරා තිබේ. විනාඩි 10ක් පමණ පහරදීම සිදුකරන අතර එම පිරිසේම අයෙක් සිද්ධය වීඩියෝ කර තිබේ. පසුව ඒය අන්තර්ජලයට ඒක්කර තිෙබ්.

'PK' Protestors Have a Wrong Number

Mohd Asim

 (Mohd Asim is Senior News Editor, NDTV 24x7)

PK is a cracker of a film. But some crackpots can't get it. There is a breed amongst us that just loves to hate any creative expression. And they resort to threats, thuggery and hooliganism if that piece of art remotely deals with religion, be it a painting, a book, a movie or a play.

These thugs are available in all shades and religious denominations in our country. Last year, the Muslims versions came after Kamal Hassan's Vishwaroopam, claiming that it painted a bad picture of Islam and hurt their religious sentiments. I was agitated then (Read it here: http://www.ndtv.com/article/india/blog-i-m-a-muslim-indian-and-i-m-with-kamal-haasan-324292) and I am agitated today as a different lot has now come breathing communal and parochial fire against PK.

It's a repeat telecast. Just replace the beards with saffron scarfs and tilaks. The only difference being that no one called Kamal Hassan anti-national or a traitor. He was labelled anti-Muslim. Today, Aamir Khan is being labelled not just anti-Hindu, but also anti-national. BJP leader Subramanian Swamy has made an outlandish 'expose' on PK's funding, insinuating that it was funded by some underworld-terror syndicate. For him PK is not just an "anti-Hindu" film, but a grand "anti-India project".

And all his filth is only directed at Aamir Khan. He seems to conveniently forget that the movie is produced by Rajkumar Hirani, Vidhu Vinod Chopra and Siddharth Roy Kapur, and that it is directed by Rajkumar Hirani. So Dr Swamy, Aamir Khan can at best be blamed for playing his part in the movie and nothing more. But logic and facts as usual evade Dr Swamy. Hirani, Kapur and Chopra are boring names for him to pick on. His dirty politics can be played only in the name of Aamir Khan.

I am just curious about whether Dr Swamy and his fans also did some nationalistic investigation into the funding of another release, Oh My God, in 2012. It starred one of the finest actors today -  Paresh Rawal, who is now a BJP MP, and whose film was a  much more scathing a satire on Gods and godmen.

Let's talk about PK a bit. It demolishes, brick by brick, the institutions that religions have become today. It lifts the veil of spirituality from the faces of self-declared Godmen and pulls the rug from under their feet. And none are spared. Temples, mosques, churches all get it from PK in equal measure with the best weapon - humour.

For those who could only see Hindu Gods and Godmen being made fun of, please recall the scene where PK is seen carrying two bottles of wine to a Muslim place of worship. The song being played on his radio are famous lines by Ghalib: "Ghalib sharab peene de masjid baith kar, ya woh jagah bata jahan khuda nahi" (Let me drink in the mosque or tell me a place where there is no God) . Take a gulp. Here PK hits at the misguided notion of some holy places and the hypocrisy of the "faithful" who on the one hand claim that their god is omni-present and on the other imprison him within the four walls of a mosque or a temple or a church.

Or take that funny scene from the church where PK is amazed to know that the God here loves wine while the other God in a temple loved nariyal paani.

PK strips religions and gods of all rituals and make up. The godman is exposed, and the God is set free. It also tells us that if there's a relation one need to have with his/her God, it is that of love, not fear, as the managers of religions desire.  It urges its audiences to pause and think for a moment. Are we worshipping a God or the Godman/mullah/priest? Do we love our God or fear him/her?

PK also raps our hypocritical society about issues like sex. We all do it, but don't talk about it.

In another part, PK is baffled that Mahatma Gandhi's photograph is only respected on a currency note.

That PK's message is amusing and not  offensive  as claimed by protestors is evident from the fact that the country in general is loving it. The biggest test of a movie is the box office. People are coming out of theatres smiling, not nursing their hurt sentiments.  The protests and vandalism at theatres have not scared the people away. It can't be a coincidence that those protesting against the movie eerily resemble the characters in it.

Aamir Khan has till now rightly maintained a graceful silence on the issue. He need not shout from the roof top that he has only acted in an intelligent film and not participated in some anti-Hindu or anti-India mission.

The thumbs up from the audiences have made it clear that the likes of Dr Swamy and the VHP are dialing, what PK would describe as a wrong number. I am sure if they ever really encounter PK themselves, he will smile at them and ask "Pee Kay hain kya?"

පුරවැසි විචාර සම්ප‍්‍රදායක පෙරමඟ ලකුණු පෙනේ

Posted on December 26, 2014 by janarala

ජයසිරි අල්වත්තගේ ‘මකරන්ද කාව්‍ය විමංසා’ කෘතිය තුළ
පුරවැසි විචාර සම්ප‍්‍රදායක  පෙරමඟ ලකුණු පෙනේ!

- තිස්ස නිහාල් වික‍්‍රමසිංහ

ජයසිරි අල්වත්තගේ ‘මකරන්ද කාව්‍ය විමංසා’ කෘතිය පිළිබඳ සහෘද සම්භාෂණයක් පසුගිය දෙසැම්බර් 15 වැනිදා කොළඹ ජාතික පුස්තකාල ශ‍්‍රාවනාගාරයේ දී පැවැත්විණි. මේ එහිදී ‘කවිය: ලිවීම, කියවීම, රසවිඳීම’ යන මැයෙන් තිස්ස නිහාල් වික‍්‍රමසිංහ විසින් කළ අදහස් දැක්වීමේ තෝරාගත් කොටස් ඇසුරින් සැකසුණු ලිපියකි.
අද දවසේ සිදුවන දෙය අතිශයින් වැදගත්. අප දන්නා ආකාරයට විචාරකයන් ලෙස මතුව පවතින්නේ ශාස්ත‍්‍රාලීය අධ්‍යාපනයක් ලද යම් සමාජ පසුබිමක් සහිත පුද්ගලයන්. විවිධාකාර නාමධාරීන් ඒ සඳහා එක් වුණා. ඒ අතර ජයසිරි වැනි අය මේ විචාර කලාවට ප‍්‍රවේශවීම අලූත් දෙයක්. කෙනෙක් කියන්න පුළුවන් විචාරය කියන්නෙ බරපතළ කාර්යයක් ජයසිරි වගේ අයට ඒවා කරන්න පුළුවන්ද කියලා. විචාරය කියන්නෙ යම් බරපතළ කාර්යයක් තමයි. ඒක සරල නෑ. අපට දේශපාලනයට අවතීර්ණ වන ආකාරයට කලාවට, කවියට අවතීර්ණ වෙන්න බෑ.
මේ වනවිට කවි ලියන පිරිස තමන්ගෙ ගමන් මඟ කොයි පැත්තටද යන්නෙ කියලා විමසීමක් මෙහි තිබෙනවා. ඒ අයගෙ කවි ලිවීමේ පසුබිම ගැන අදහසක් ගන්න මේ කෘතිය ඉවහල් වෙනවා. 19 වැනි 20 වැනි සියවස්වල දී කවි කිවිඳියන්ට ලැබුණු ප‍්‍රතිචාර නිසා එක්කෝ ඒ අය දුර්මුඛ වුණා, නැතිනම් පමණට වඩා උත්කර්ෂයට පත්වීමෙන් ඔවුන් සතු කවීත්වය පිරිහීමට ලක් වුණා. ඔබ දන්නවා කොළඹ යුගයේ කවි ලියපු පළවෙනි පරම්පරාවක් හිටියා. දෙවැනි පරපුරකුත් හිටියා. ඒ කවි කිවිඳියන්ගේ අඩුපාඩු පිළිබඳ සමබර විචාරයක් ලැබුණා. ඒ අයගෙන් වඩා වැඩි කාව්‍ය නිර්මාණ හැකියාවක් ලබාගන්න තිබුණා. විශේෂයෙන් පී.බී. අල්විස් පෙරේරා, විමලරත්න කුමාරගම, මීමන පේ‍්‍රමතිලක වැනි කවියන්ගෙ කවියට නිසි බරින් නිසි පිළිගැනීමක් ලැබුණා නම් ඒක වඩා යහපත් නිර්මාණ බිහිකිරීමට අවස්ථාවක් වෙන්න තිබුණා.
ජයසිරි මේ කෘතියේ සඳහන් කරන අලූත් පරපුරේ කවි ගැන මම කතා කරන්න කැමතියි. මේ කෘතියට නිර්මාණ තෝරාගැනීමේ දී යම් විශේෂත්වයක් තිබෙනවා. කවි කිවිඳියන් 53 කගේ නිර්මාණවලින් තෝරාගත් කවි හැත්තෑවකින් ඔහු කවි තිස් එකක් තෝරාගෙන තිබෙනවා. ඒ ඔහුගේ තෝරාගැනීමයි. සමහරවිට අපේ තේරීම මීට වෙනස් වෙන්න පුළුවන්. මේ කවි සම්බන්ධව සමබර විචාරයක් වෙලා තිබෙනවද කියලා ජයසිරිගෙ කෘතියෙන්ම සොයා බලන්න වෙනවා. කවිය විචාරය කිරීමේදී පැරණි රසවාදයන් තිබෙනවා. විචාරක දෘෂ්ටිය හැටියට සමාජ සත්තා යථාර්ථවාදය වැනි විවිධ මතවාද තිබෙනවා. විවිධ විචාරකයන් විවිධ ධාරාවන් නියෝජනය කරනවා. ඉතින් ජයසිරි විචාරය කොතැනටද අයත් වෙන්නෙ. මෙහිදී ජයසිරි විසින්ම කරන අදහස් දැක්වීම් අවධානයට ගන්න පුළුවන්.
සමිත බී. අටුවබන්දෑල කවියාගේ ‘පේ‍්‍රමය’ නමැති කාව්‍ය නිර්මාණයක් මෙහිදී ජයසිරි විසින් විචාරයට ලක් කරනවා. ජයසිරි මෙහෙම කියනවා.
”එදා මෙදා තුර සාහිත්‍යකරුවන් පුන්සඳ උපමා රූපකයක් ලෙස යොදා ගත්තේ කාන්තාවගේ රුව හෝ මුහුණ උද්දීපනය කිරීමටය. පිරිමියෙකුගේ සොඳුරු බව වර්ණනා කිරීමට කිසිදු කවියකු සඳ යොදාගත් බවක් දක්නට නැත.”
ඒ වගේම විජය නන්දන පෙරේරාගේ ‘තාත්තාගේ අකුරු’ කියන කවිය ගැන ජයසිරි ලියනවා.
‘උස්ය වමටය
නැඹුරු’
කථකයාගේ පියා වාමාංශික ව්‍යාපාරයේ නිරත වූ කෙනෙක්.
මේ කවි ශෛලිය අපිට බොහෝ විට දකින්නට ලැබෙන්නේ ජී.බී.සේනානායක කාව්‍යයන් තුළයි. 1947 පළවුණු ‘පළිගැනීම’ කියන කෙටිකතා සංග‍්‍රහය තුළ මේ කවිය තිබෙනවා.
කවිය පිළිබඳ ඇසුරක් ඔබටත් ඇති නිසා ඔබටත් සමහරවිට මතක ඇති ජී.බී. සේනානායකගේ ‘නිශ්ශබ්දතාව, කියන කවිය. ජී.බී.ගෙ එම ශෛලිය භාවිත කරමින් මේ නූතන කවියා තමන්ගේ ආත්ම ප‍්‍රකාශනය කරන ආකාරය දැකගන්නට පුළුවන්. ‘විඳිමි’ වගේ කවියක ඒක වඩාත් හොඳින් දකින්න ලැබෙනවා. මේ සම්ප‍්‍රදාය මැනවින් භාවිත කරලා ඔහු තමන්ගෙ අත්දැකීම ප‍්‍රකාශ කරනවා.
ධීවර ජීවිතයට සම්බන්ධ තවත් කවියක් විචාරයට ගන්නවා තුෂාර ද සිල්වාගෙ ‘තරුව’ කියලා.
මේකෙ එක තැනක තියෙනවා කරලා.
‘ඔරුව පෙරළී එන තරමට
සරාගී රළ පේළි නැඟී එයි
මොහොතකින් ඔබ නොපෙනී යයි.
මුළු නුවරම කළුවරයි.’
ජයසිරි මෙහෙම සටහන් කරනවා.
”ආශාවත් බියත් මුසු වූ විට තමන් ගන්නා තීරණ පිළිබඳව දෙවරක් නොව කීප වරක් සිතා බැලිය යුතු බව ඇය පසක් කරයි.”
මට මෙතනදි මතක් වෙනවා ධීවර ජීවිතය ඇසුරේ තියෙන සමහර ජනකවි නූතන පරම්පරාව පැරණි කවි ඇසුරින් ධීවර ජීවිතය විග‍්‍රහ කරනවා. ධීවරයා රැුකියාව සඳහා දියඹට ගියාම බිරිය මොන විදියට දුක් සංකාවලට මුහුණ දෙනවද කියන එක. ඒ දුක් මකාගන්න හැටි කියැවෙනවා. ධීවර ගීවල ලිංගිකත්වය උලූප්පා දක්වනවා. වචනවලින් පදානුගතව මට ඒ ගීත මතක නැති වුණත් ධීවර කාර්ය අවසානයේ නිවසට එනවා. ගෙදර ඇඳ දකින කොටම තමන්ගෙ රැුකියාව නිසා මැඩගෙන ඉන්න ආශාවන් මතුවන ආකාරය විස්තර කරනවා.
විශේෂයෙන් ජයසිරි විචාරයට ලක් කළ තවත් කවියක් ‘සංවාදයට විවෘතයි’ කියන මාතෘකාවෙන් තිබෙනවා. නාගොල්ලාගම ධර්මසිරි බෙනඩික් මේ අපූරු කවිය ලියන්නෙ. තමන්ගෙ අම්මයි තාත්තයි දෙන්නම අවාසනාවන්ත අත්දැකීම්වලට මුහුණ දීලා අම්මගෙ අත් පා කැඩිලා තාත්තාට අංශබාගෙ හැදිලා. එහෙම රෝගාතුරව ඉඳිද්දි පෙම්වතිය එනවා ගෙදරට. ඈ මේ ගෙදර තත්වයට කොහොම මුහුණ දෙයිද කියන අදහසයි මේ කවියෙ තියෙන්නෙ.
‘හරියටම තුදුස්වක පෝයට
සෙන්ට් පවුඩර් උලාගෙන ආවාට
අත පය කැඩුණු අම්මගේ අධෝ වායුව
මගෙන් වෙන්වෙන්න කරුණක්ද…?’
ජීවිතයේ යථා ස්වරූපයත් තමන්ගේ මවුපියන් රෝගාතුරවීම නිසා මුහුණ දෙන කටුක තත්වය සහ පේ‍්‍රමයට ආශක්ත වීම තුළ ඇතිවන ගැටලූ මෙහි විස්තර කරනවා. මේ ගැන ජයසිරි කියන්නෙ මෙහෙම දෙයක්.
”තුදුස්වක පෝයට’ යනුවෙන් සිංහල බෞද්ධත්වයත්, (සිංහල නොවනද බෞද්ධත්වය) ‘සෙන්ට් පවුඩර්, යනුවෙන් සිය පෙම්වතියගේ බාහිර ආටෝපයත් සංකේතවත් කරන්නට කතුවරයා යත්න දරා ඇති බව වැටහේ. ඉතිරි දෙපදයේ ව්‍යංග්‍යාර්ථ කිසිවක් නැත. එසේ වුවද කියවන්නාගේ හද කම්පා කරවන්නට එකී කවි දෙපදය සමත්කමක් දක්වයි.”
ඊළ`ගට තියෙනවා ඒ කවි පද දෙක,
‘සුවඳ ඉල්ලන නාස් සයිලන්සර්වලට
අපේ දහදිය ගඳපාන මල් වගෙයිද?’
ඔබ දන්නවා සයිලන්සරය කියන්නෙ මොකක්ද කියලා. මේ කවියන්ගෙ අදහස් ප‍්‍රකාශ කරන්න භාෂාව යොදාගත් ආකාරය ගැනත් ගැටලූවක් තිබෙනවා.
සමහර යෙදුම් භාවිත කරනකොට කාව්‍යාර්ථය උද්දීපනය කරනවා වුණත් ඒ යථාර්ථය නොවන්නට පුළුවන්. එහෙත් එය කාව්‍යෝක්තියකට ගැළපෙන්නෙ නෑ කියලා ජයසිරි කියනවා. ඒ වගේම තවත් තැනක මෙහෙම තියෙනවා.
‘තාත්තගෙ අංශබාගෙට
සරම අස්සෙන් ඇමෝනියා යූරියා හැලූණාම’
”ආඝාත රෝගයෙන් පෙළෙන පියාගේ මළ මූත‍්‍ර කවියා විසින් උපමා කරන්නෙ ඇමෝනියා සහ යූරියාවලටය.”
‘ඌරන්ට මොන සෞඛ්‍යයද’ පවසන
බෝගසුත් ඇද වැටෙන නුඹේ කවි බණ’
මේ සමහර දේවල්වලට කවියා ගන්න යෙදුම් ඒ වගේම ජයසිරිත් නිවැරදිව විවරණය කරනවා. ‘ඌරන්ට මොන සෞඛ්‍යයද’ කියලා අපි නිතර කියනවා. ඒක දැන් නූතන කටවහරක් වෙලා.
‘බෝගසුත් ඇද වැටෙන නුඹෙ කවි බණ’
දැන් අපේ සමාජයේ ජීවත්වන වැඩිදෙනෙකුට ජීවිතයේ මහා විශාල හිස්තැනක් තිබෙනවා. ඒ පවතින හිස්තැන පුරවාගන්න බොහෝ දෙනා භාවිත කරන්නෙ ආගම. ආගම භාවිත කරන එක මෝස්තරයක් වෙලා. සමහර කෙනෙකුට දුරකථනයෙන් කතා කරද්දි ඇහෙන්නෙත් කවි බණ. ඒවා ආගමට එකඟද නැද්ද කියන ගැටලූවක් අපට නෑ. දේශපාලනයට අදාළව ඒ කාරණා වෙනම විග‍්‍රහ කරන්න පුළුවන්. ආගම දිහාවට දාන්නෙ බොරු කඩතුරාවක්. පවතින ඇත්ත අඩුපාඩු මකාගන්න ඔවුන් ආගම යොදා ගන්නවා.
‘කැමති හදකට ඉන්න තුරුලූව
අම්මගෙ බඬේලිය මැද්දේ
තාත්තගෙ මළමූත‍්‍ර අස්සෙන්
බෙහෙත් වට්ටෝරුවක හදවතේ අයිනක’
අවසානයෙදි ජයසිරි කියනවා ”මෙහි දෙවන හා තෙවන පදයේ ගැබ්ව ඇති ඍජු ප‍්‍රකාශය හේතුවෙන් ඉහත සඳහන් කළ පරිදි ආරම්භයේ යොදාගත් උපමාවේ අගය නිෂ්ප‍්‍රභ වී ඇත.”
ජීවිතයේ යථාර්ථය මේ විදියට ග‍්‍රහණය කරගනිමින් ඔහු කරන්නේ විශාල වගකීමක් සහිත කාර්යයක්. ඔහු නිලලත් විචාරකයෙක් නෙවෙයි. ශාස්ත‍්‍රාලීය අධ්‍යාපනයක් ලැබුවෙකුත් නෙවෙයි. හැබැයි ඔහු තමන්ගේ කාර්ය වගකීමෙන් ඉටු කරනවා. ඔහුට ගුරුකුලයක් නෑ. ඔහු කවි කිවිඳියන් පෞද්ගලිකව අඳුනන්නෙ නෑ. හැබැයි ඒ කාව්‍ය නිර්මාණ වගකීමකින් විවරණය කිරීමක් සිදුකරනවා.
ඊළඟ නිර්මාණය ලෙස ගන්නෙ ‘මඟ’ නමැති එන්.ඩබ්ලිව්.පී. ලාල්ගෙ කවියක්. ඔහු දිගු කාලයක් කාව්‍යය නිර්මාණයේ යෙදෙන කෙනෙක්. අපි කවි ලියන කාලෙත් ඔහු කවි ලිව්වා. කවිය ආරම්භ වෙන්නෙ මෙහෙමයි.
‘යාබද බිමේ මල් කැකුළු මියැදේ’
ජයසිරි කියනවා, මෙහෙම. ”කුඩා දරුවන් මියයන බව දනවන්නට මීටත් වඩා සුදුසු යෙදුමක් ඇත්ද?”
‘මැවීමෙන් බැහැර වී
දකින්නට පිං ඇතත්
අපේ ඇස් අන්ධ වී’
ඔහු ඉතා ඍජු ලෙස කියනවා, ‘‘පාලකයන් යුදවාදීන් මවා පෙන්වන ලෝකය මඟහැර ඉවත ලා සැබෑ ලෝකය දකින්නට පාලිතයන් කොතෙක් පිං කර තිබුණත් රට, ජාතිය, ආගම, කුලය, පන්තිය දනන්ගේ දෑස් අන්ධ කොට ඇත.’’
‘මොබ
වැටෙන්
ඔබ
එක ම පස
ගිනි ගනී
වැට
කවුරුන් උදෙසා ද
බෙදුණු පස
නොම දනී’
ලාල්ගෙ කවියෙ අවසානය මෙහෙමයි.
‘වැටෙන් ඔබ
ගිනි තබන ගිනි හුල
වැටෙන් මොබ
තෙල් ඉසින
හැඳිනිය යුතුය අප
මේ ගිනි හුල රැුඳුණු
අත….’
ජයසිරි කියනවා අපට, ”ඇවිළෙන ගින්නට පිදුරු නොදමන්නැයි පැරණි කියමනක් ඇත. යුද්ධය නමැති ගින්නට තෙල් ඉස්සේ සහ ඉසින්නේ කවුදැයි නොදන්නා හෙයින් අප සැවොම ඇස් දෙසවන් වසාගෙන බලා නොසිටියේද? කවියා අපට ආරාධනා කරන්නෙ මේ තෙල් ඉසින්නෝ මෙන්ම පිදුරු දමන්නෝ හඳුනාගන්නා ලෙසයි. මෙතෙක් හුදී ජනයාට නොහැකි වූයේ ද අනාගතයේ දී නොහැකි වන්නේ ද එයම නොවන්නේද?”
අප දන්නවා යුද්ධය කියන්නෙ දේශපාලනය තවත් ආකාරයකින් පෙරට රැුගෙන යාමක් බව. හැබැයි කවියන් අතීතයේ පටන් ජාතික සමගිය වෙනුවෙන් කතා කළා, ලිව්වා. ඒ අතර මිනිසුන් තුළ තිබෙන යුදවාදී ජාතිවාදී හැඟීම් ඒ ලෙසම පවතිනවා. සැබෑ සමාජ දේශපාලන දෘෂ්ටියක් නොමැතිව ජාතිවාදය සහ ආගම්වාදය පරාජය කළ නොහැකියි.
මේ සම්බන්ධව ජයවඩු විතාන කවියා ලිව්වෙ, තල් කොළයයි පොල් කොළයයි එකට අරගෙන කලාලයක් වියමු කියලා. මේ විදියට කවියන් ජාතිවාදය පරාජය කරන්න ලිව්වට සමාජය තුළ ජාතිවාදය යුදවාදය පැතිර පවතින බවයි පෙනෙන්නෙ.
පශ්චාත් යුද සමය තුළ මේ තත්වය නග්න ආකාරයක් ගන්නවා. කවියා අවසාන කරන්නෙ මෙහෙමයි.
‘එක් විය යුතුය
අප
බිඳ දමා මේ
වැට
නිවාලන්නට මේ
ගිනි
බිය…’
ඉතින් කවියන් ඇතුළු සාහිත්‍යවේදීන් ඇතුළු ප‍්‍රගතිශීලීන් මේක තමයි නිතරම කියන්නෙ. නමුත් මෙහෙම ලියූ පමණින් මේ කවිය අපූර්වත්වයට පත් වෙනවාද? මේකමයි අපි හැමදාම කියන්නෙ. මීට වැඩිය ඉදිරිගාමි ආකාරයෙන් මුළුමහත් දකුණු ආසියාවේම වඩාත් අනන්‍යතාවක් ප‍්‍රකාශවන ආකාරයේ කවි ලියුවා ලියැවෙනවා උතුරේ සහ නැගෙනහිර කවියන් අතින්. එකතු වෙන්න කියලා ඕනම කෙනෙකුටත් කියන්න පුළුවන්. ඒත් ඒක ඉටුකරන එක එතරම්ම පහසු ව්‍යායාමයක් නෙවෙයි.
මේ කෘතියේ බොහෝ තැන්වල ව්‍යාකරන දෝෂ ගැන සහ අක්ෂර දෝෂ ගැන ජයසිරි පෙන්වා දෙනවා. ඒක හොඳයි. ගල් අච්චුවේ මුද්‍රිත පත පොතට වඩා මේ පරිගණක යුගයෙ මුද්‍රිත පොත්වල දෝෂ තිබෙනවා. නමුත් මට ප‍්‍රශ්නයක් තිබෙනවා, ජයසිරි ඔහුගෙ භාවිතය තුළ වඩාත් නූතනවාදී ලෙස වචන, භාෂාව හසුරුවන කෙනෙක්.
තමන් නූතනවාදී ලෙස භාෂාව හසුරුවන අතර විචාර කාර්යයේ දී ව්‍යාකරණ පිළිබඳ දක්වන අදහස වරදක් නැහැ. ඔහු අදහස් කරන්නෙ භාෂාව වඩා අර්ථාන්විත වීම.
අවසානයේ ඔහු කියනවා මේ සටහන් නිසා කවියාගේ නිර්මාණ කිසිසේත්ම පහත් කොට නොසලකන බව ද අවධාරණය කළ යුතුය කියලා.
තවත් කවියක් අවධානයට ලක් කරමු. මේ ටිම්රාන් කීර්තිගේ ‘නිදහස සොයා’
‘විසිවසක් වැඩිමහල් කතක් සමඟ නව දිවියක් ඇරඹීම සඳහා ගමෙන් පිටව ගිය තරුණයෙක්’ කියන අදහස මෙහි නිමිත්ත ලෙස සටහන් වෙනවා.
‘පෙම්වතා ගල් ඉලන්දාරිය
පෙම්වතී මැදිවිය පැනපු හැඩකාරිය
ද`ඩුවැටෙන් දෙපස දෙන්නගේ වාසය
මදුමල් නැඟුණි අරා මයා රාජධානිය’
ජයසිරිගෙ සටහන මෙහෙමයි. ”කවියා පළමුව චරිතද්වය හඳුන්වා දෙන්නේ කතන්දරයක ස්වරූපයෙනි. පෙම්වතාගේ හැඩරුව වර්ණනා කරනු වෙනුවට ඔහු යොදාගන්නේ ‘ගල් ඉලන්දාරිය‘ යන රළු පරළු වචනයයි. එහෙත් ඉන් ධ්වනිත වන්නේ පෙම්වතාගේ ශක්තිවන්තභාවය හා කඩවසම්භාවයයි. පෙම්වතිය පිළිබඳ වර්ණනා කිසිවක් සඳහන් නොකරන කවියා ඇය මැදිවිය ඉක්මවූවද හැඩකාරියක් බව පවසයි.”
ජයසිරි මෙහෙම කවිය ග‍්‍රහණය කරගන්නවා. එහි තවත් තැනක තියෙනවා මෙහෙම.
‘කන්දේ හැදූ මන්දිරේ සඟවන්න බැරි විය
සනුහරේ නෑයින්ට කාරණේ හෙළි විය
හුදකලා කරදමා ගුප්ත මායා වාසය
තෙමුණු තටු බර වුණත් දෙන්නා ඈතට ඉගිලිණ’
ජයසිරි කියනවා, ”නිවසේ දී පන්ති කාමරයේ දී හෝ වෙනත් ඕනෑම ස්ථානයක දී වරදක් යැයි සම්මත යමක් යමකු අතින් සිදු වූ විට ඔහු/ඇය දැඩි අපහසුතාවට පත්වන්නේය. එවන් අවස්ථාවක දී ඔහු/ඇය අනෙක් පාර්ශ්වය විසින් හඳුන්වනු ලබන්නේ ‘දැන් නම් තෙමිච්ච කුකුළා වගේ’ හෝ ‘ඉන්න හැටි මීයා වගේ’ යනුවෙනි. මේ මොහොත වනවිට මේ පෙම්වත් යුවළට ද අත්ව ඇත්තේ එවැනි ඉරණමකි. එය පිළිබිඹු කරනු වස් කවියා ‘තෙමුණු තටු බර වුණත් දෙන්නා ඈතට ඉගිලිණ’ යනුවෙන් යෙදීම ඔහුගේ කවිකාරකම විශද කරවන්නකි.”
සමාජයේ අනෙක් අය දකින සීමාවට එහා දකින්න විචාරකයා සමත් වියයුතුයි. කවියන් අනාගතවාදීන් ලෙස සමාජ ප‍්‍රශ්න එහි සීමාව ඉක්මවා ග‍්‍රහණය කරගන්නවා.
මට මතකයි විමල් දිසානායකගේ කවියක්. එහි එක් තැනක තියෙනවා,
‘ ඕපදූප බස් අප ගැන
ගංවතුරක් මෙන් පැතිරෙත
එක යහනේ තුරුලූ වෙවී
අපි හිනැහෙමු ප‍්‍රිය සබැඳිය’
සාම්ප‍්‍රදායික ඇසින් බලනවා නම් කවියාගෙන් වගේම විචාරකයාගෙන් වැඩක් නෑ. සමහර විචාරකයන් ඉන්නවා සාම්ප‍්‍රදායික ලෙස හිතනවා. ඇන්ටන් චෙකොෆ්ගේ ‘බල්ලා කැටුව යන කාන්තාව’ කියන කෙටිකතාව යුරෝපයේ විචාරකයන් අතර මහත් දෝෂ දර්ශනයට ලක් වුණා. නමුත් විචාරය කියන්නෙ පුළුල් ලෙස කරන විමසීමක් මිස විචාරකයා පෞද්ගලික සීමාවේ සිට කළ යුතු අදහස් ප‍්‍රකාශ කිරීමක් නොවේ. සංස්කෘතික, සමාජයීය හා ආර්ථික වශයෙන් වඩා පුළුල් ලෙස විවරණය කිරීමට විචාරකයා සමත් වියයුතුයි.
අවසන් වශයෙන් සුහර්ණී ධර්මරත්න කිවිඳියගේ ‘කාගෙද මේ රතු කිකිළී’ කියන කවිය හා ජයසිරි තබන සටහන අවධානයට යොමු කරන්න මම කැමතියි.
‘කෙකර ගගා ඔමරි පාන
ගෙල දිගුකර පාර බලන
ගෝමර කිකිළියකි සොබන
පාර කෙළවරින් මතුවන’
මේ කවියෙන් ඉතාම අපූරු සෞන්දර්යයක් හා රිද්මයක් මතු කරනවා.
ජයසිරි මෙහි සටහන් කරනවා. ”මෙහි කිවිඳියගේ මනසෙහි තැන්පත්ව තිබුණු අදහස වචනයෙන් මුදා හල ද පාඨකයාගේ චිත්තාභ්‍යන්තරයේ සියුම් චිත්ත රූප පහළ වීම නිරායාසයෙන් සිදුවන්නකි”
අප දන්නවා සමහර දේවල් ස්පර්ශ කරන්න පුළුවන්. ස්පර්ශ කරන ගුණයක් මෙහි තියෙනවා. සමහර දේවල් කනට ඇසෙනවා වගේම සමහර දේවල් ස්පර්ශ කරන්න පුළුවන්.
‘නෙතු විල නිල් උපුල් සැලී
ළැම ඉසි ගෝමරින් දිලී
බසයට දිව යන කිකිළී
කාගෙද මේ රතු කිකිළී’
ජයසිරි කියනවා, ”පළමුවන කවියේ දී කථකයකු ඇති බව නොවැටහුණ ද දෙවන කව රසවිඳින විට කථකයා කවුද යන්න සහ කථකයා මේ සුරූපි ළඳ පිළිබඳ විමසිලිමත්වන බවට ඉඟි සපයයි..”
‘මගේ වෙලේ වී හිඟ නැති
මොනර කිරිල්ලියොත් රඟති
නුඹ වාගේ සැවුල් ලියක්
හීනෙන් වත් දැකලා නැති’
”කථකයා සිය වත්කම් ද උද්ධච්ඡුභාවය ද ඔහු කෙරෙහි කාන්තාවන් දක්වන උනන්දුව ද පිළිබිඹු කරන අතර ඔහුගේ නෙත ගැටෙන මෙම සුරූපිනිය ද අනෙක් ලියන් අතරින් සුවිශේෂීත්වයක් උසුලන බව ද ප‍්‍රකට කරයි. කෙතරම් සුරූපි ළඳුන් සමඟ තමන් සබඳතා පැවැත්වුවද මේ දකින ළඳ ද ඔහුට සුවිශේෂීය. කවියේ එක් එක් පදය සඳහා උපයෝගී කරගන්නා උපමා රූපකය තුළින් මතුවන රූපකාර්ථ කිවිඳියගේ නිර්මාණ ශක්‍යතාව විශද කිරීම තීව‍්‍ර කරයි.”
කථකයා කවුද? ඔහු සල්ලාල තරුණයෙක්. ඇය වැඩට යනවා වෙන්න ඇති. ඔහුට තරුණිය දකින විට ඇතිවන ශෘංගාරය මේ කවියෙන් ජනිත කරන්න කිවිඳිය සමත් වෙලා තිබෙනවා. කවිය අවසන් වෙන්නෙ මෙහෙමයි.
‘සාර සදිසි පෙති නෙලමින
යාය පුරා වී අහුලන
වාසනාව මට නොලැබුණ
කාරණාව හිත රිදවන’
මට මතක් වෙන්නෙ දස්කොන් ප‍්‍රමිලා පෙම් පුවත. ලිංගිකත්වයේ ආශාව මෙහි නිරූපණය කරනවා.

‘මකරන්ද කාව්‍ය විමංසා‘ කෘතියේ කර්තෘ ජයසිරි අලවත්ත

විචාරකයාගේ කාර්යභාරය වියයුතු සහෘදයා හෝ නිර්මාණය අතර පාලමක් ගොඩනැඟීමයි. කවුරුහරි කියන්න පුළුවන් ‘අපට මේව තේරෙනවා. ඇයි මේ විචාරයක්. වෙන කවුරුත් මේවා කියලා දෙන්න ඕන නෑ’ කියලා. නමුත් සමහර නිර්මාණවලදී විචාරක කාර්ය වැදගත් වෙනවා. අපට මතකයි අජිත් තිලකසේනගේ සාහිත්‍ය නිර්මාණවල සහ පතිරාජගෙ සිනමාවේ දී විචාරක කාර්ය වැදගත් වූ ආකාරය. ඒ විචාරක කාර්ය කිරීමට උත්සාහ කිරීමේදී ජයසිරි කොතැනටද යොමු වෙන්නෙ කියන කාරණා අවධානයට ගන්න මම කැමතියි.
එහෙන් මෙහෙන් අල්ලන්නෙ නැතිව සමස්තයක් වශයෙන් මේ විචාර සලකා බැලිය යුතුයි. භෞතිකවාදී විචාරයකදී සිදුවන දේ තමයි නිර්මාණකරුවන්ගේ නිර්මාණ විචාරය කරමින් එහි අඩුපාඩු පෙන්වා දෙමින් නිර්මාණකරුවන්ට නිවැරදි දිශාව පෙන්වීම. දැන් තෝල්සතෝයිගෙ, බල්සාක්ගෙ නිර්මාණ මාක්ස්වාදී නෙවෙයිනෙ. නමුත් ඒවාට ලෙනින්, ට්‍රොට්ස්කි වගේ චින්තකයන්ගෙන් විචාරයට ලක්වීමක් සිදුවුණා. සමාජවාදී සෝවියට් රාජ්‍යයේ සිදු කෙරුණු නිර්මාණ විචාරයට ලක් වුණා.
ඒ නිසා විචාරක කාර්ය තමයි නිර්මාණකරුවාගේ හා සහෘදයාගේ සම්බන්ධය ගොඩනැඟීම. නමුත් ලංකාවෙ නිර්මාණකරුවන්ට නිල විචාරකයන් කියන අයගෙන් එවැනි විචාරයන් ලැබුණෙ නෑ. සමහරවිට නිර්මාණ වඩා ඉහළින් ඔසවා තැබීමෙන් නිර්මාණකරුවන්ට හානියක් වුණා. පසුකාලයක දී ඒ විචාරකයන්ම ඒ ගැන පශ්චාත්තාපයට පත් වුණා. නිර්මාණකරුවන් නිර්මාණ ජීවිතයේ බොහෝ දුර්වල තැනකට පත් වුණා. ජයසිරි එහෙම දෙයක් නෙවෙයි කරන්නෙ. ජයසිරි අසුවෙන්නෙ බිම් මට්ටමෙන් කරන විචාරක කටයුත්තට. මේ යුගයට පුරවැසි විචාර කලාවක් අවශ්‍යයි. ජයසිරි වගේ අයගෙන් ඒ පුරවැසි විචාරක සම්ප‍්‍රදායක මතුවීමක් පෙන්නුම් කරනවා. ඒක මේ යුගයේ අවශ්‍යතාවක්.
මට මතකයි බර්ටොල්ට් බ්‍රෙෂ්ට් ලියූ කවියක කොටසක්. මේ පරිවර්තනය මහාචාර්ය සුචරිත ගම්ලත්ගෙ.
‘ඉහට වහලක් නැතත් – සොයා යව් විදුහල
ගත වෙවුලත සීතලෙන් – මොලවව් ඥානාග්නිය
සා පිපාසා පහරත – ගනිව් පොත සුරතට
එයයි තොප ආයුධය – උදුරා ගනිව් නායකත්වය’

‘මකරන්ද‘ වැඩසටහනේ පුරෝගාමියා තිඹිරියාගම බණ්ඩාර

ජයසිරි බොහෝ දුක් අනුභව කරමින් පෞද්ගලික දුෂ්කරතා මැද අනුන් වෙනුවෙන් ගත් මේ උත්සාහයත් ඒ වගේම තිඹිරියාගම බණ්ඩාර සහෘදයා ගෝලීයකරණය තුළ පරිභෝජනවාදී සමාජයක පෞද්ගලික අපේක්ෂා පසුපස හඹා යන ලෝකයක කරන මේ කාර්යය පැසසිය යුතුයි

මානව අයිතිය ‘‘සැන්ඩ‍්‍රා - ඔරංඋටන්’’ ට තිබෙන බවට ආජන්ටිනාවේ අධිකරණයක් තීරණය කරයි.

එරට සත්වයින් ගේ අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් පෙනීසිටින නිතිඥ සංගමයක් විසින්, එරට අගනුවර වන බුවනේස්අයිරිස් සත්ව උද්‍යානයේ වසර 20 ක් පුරා රඳවා ගෙන සිටින සැන්ඩ‍්‍රා ලෙසට නම් කර තිබෙන ඔරංඋටන් වෙනු හේබයාස් කොපුස් නියෝගයක් ඉල්ලමින් පවරන ලද නඩුවට, ඉඩ දුන් එරට අධිකරණය, දැනට 29වන වියේ පසුවන සැන්ඩ‍්‍රාව බ‍්‍රසිලයේ වනොද්‍යායකට මුදා හරින ලෙසට නියෝග කළේය. කෙසේ වෙතත් ඉදිරි දින 10 තුල මෙ නියෝගයට විරුධව ඉහළ අධිකරණයට අභියාචනාවක් ඉදිරිපත් කිරිමට සත්ව උද්‍යාන බලධාරින්ට ඉඩ තිබේ.

මෙම නඩුව සත්වයින් ගේ නිදහස අහිමිකර කුඩුකර, නිදහස අහිමි කර මිනිසුන් ගේ විනෝදය සඳහා යෙදවීමේ දුෂ්ඨ ක‍්‍රියාවට එරෙහිව හඬ නගන මිනිසුන්ට ධෛර්යක් ව තිබේ.

මානවයින් ගේ නිදහස අදාලව මුලික අයිතියක් වන ‘‘නිදහස’’ අහිමි කිරිම අදාලව 14වන සියවසේ දි බි‍්‍රතාන්‍යයින් විසින් දිනා ගන්නා ලද අයිතියකි ‘‘හේබයාස් කොපුස්’’ නඩු පැවරීමේ අයිතිය. මේ මගින් ආණ්ඩුව විසින් අත්තනෝමතිකව මිනිසුන් සිරකර නිදහස අහිමි කර අභියොග කිරිමට ඉඩ ලැබින.

මෙම අයිතිය ශි‍්‍ර ලාංකාවේ නීතියට ඇතුලත්ය. අවාසනාවකට එය පොතට සිමාවුවකි. 

මිනීමරු පොලිස්කාරයා නිදහස් කිරීමට විරුද්ධව ඇමෙරිකානුවෝ වීථි බසිති. (වීඩියෝව නරඹන්න)

නිව්යෝර්ක් නුවර, ගමනාගමනය අඩපණ කරමින් දහස් ගණන් ඇමෙරිකානුවෝ එරික් ගාර්නර් නැමති නිරායුධ කළු ජාතිකයා මරා දැමූ පොලිස් කාරයාව නිදහස් කිරීමට එරට අධිකරණය ගත් තීරණයට එරෙහිවබ වීදි බැස්සේය.

2014 අප්‍රෙල් 17 වන දින, නිව්යෝර්ක් නුවරදී, නිරායුධ එරික් ගාර්නර්ව, ජස්ටික් ඩැමිකෝ නැමති පොලිස් නිලධාරියා විසින්, ගෙල හිරකර මරා දැම්මේය.

මෙම ගෙල හිර කිරීම, අසල පුද්ගලයෙකු විසින් වීඩියෝ ගත කර  ප්‍රසිද්ධ කිරීමත් සමග ඇමරිකාව පුරා පොලීසියට එරෙහිව උද්ඝෝෂණ ආරම්භ විය.

 ජස්ටික් ඩැමිකෝ ට විරුද්ධව, නඩු පැවරීමට එරට අධිකරණය ප්‍රතික්ෂේප කිරීමත් සමග, විශේෂයෙන් කළු ජාතිකයින් වීථි බැස්සේය.

ඉරානය වොලිබොල් තරඟය ක් නරඹන්න ඉල්ලූ කත හිරේ දමයි.

ඉස්ලාම් ආගම රාජ්‍යය ආගම වශයෙන් පිළිගෙන ෂරියා නැමති ඉස්ලාම් ආගම යටතේ පාලනය වන ඉරානයේ අගනුවර ටෙහෙරානයේ පැවැති ජත්‍යන්තර වොලිබොල්  තරඟය නැරඹිමට අවස්ථාව දෙන ලෙස ඉල්ලූ ගහාවනිව අල්ලා වසරක සිරි දඬුවමක් නියම කර ඇත. ඇය මෙම තීරණයට එරෙහිව උපවාසයක් ආරම්භ කර ඇති බව ඇගේ මව බි.බි.සි ගුවන් විදුලියට පවසා තිබේ. 
ගහාවනි ලන්ඩන් නුවර නිති ශිෂ්‍යාවක් වන අතර ඇයට බ‍්‍රිතාන්‍ය පුරවැසි භාවයද හිමිය. 

බියර් බී මූත්‍රා කරන්න ගිය තරුණයාව දූෂණය කරයි.

වැසිකිලි 1500ක්, කිලෝ මීටරයක් දිග කැසිකිලිය ප්‍රමාණවත් නොවීම හේතුවෙන් ලෝකයේ පැවැත්වෙන විශාලතම බියර් සාදයට එක් වූවන්ට, මූත්‍රා කිරීමට පදුරු අස්සට යෑමට සිදු විය.

ජර්මනියේ මියුනිමච් හි පැවැත්වෙන මෙම වාර්ෂික “ඔක්ටෝබර්ෆීස්ට්” යනුවෙන් නම් කර ඇති මෙම බියර් සාදයට මේ වන විට එක්ව තිබෙන පිරිස මිලියන 3.3 කි.

එංගලන්තයේ සිට, බියර් සාදයට පැමිණි විසි හතර හැවිරිදි තරුණයා බියර් පානයෙන් පසුව මුත්‍රා කිරීම සඳහා පඳුරක් අස්සට ගිය විට, දෙදෙනෙකු විසින් අල්ලා දූෂණය කර තිබේ.

දූෂණය කිරීමෙන් පසුව, ඔවුන් පලා ගොස් ඇති අතර පොලීසීයට හසු කර ගැනීමට නොහැකි විය.

මෙම සාදයේදී මේ වන විට වාර්තා වී ඇති අපරාධ සංඛ්‍යාව 670 ක් බව පවසන එරට පොලීසිය, බහුතරයක් පික් පොකට් ගැසීමය. බී මතින් ගුටි බැට හුවමාරු කර ගැනීම් ලිංගික අතවර කිරීම් ද එයට අමතරව වාර්තා වී තිබේ.

මේ අතර මෙම සාදයට පැමිණි ඇමෙරිකානු සොල්දාදුවෙකුට වෙඩි තැබීමට ජර්මන් පොලීසියට සිදු විය. ඒ ගිනි නිවන උපකරණයක් රැගෙන මියුනිට් රෝහලකට ඇතුලුවී එහි සේවකයින්ට හා රෝගීන්ට තර්ජනය කිරීම නිසාය.

මෙම උළෙල මෙම මස 05 වන දින, මියුනිච් නුවර, බැවේරියානු ස්මාරකය අභියස බවත්වන වෙඩි මුර ආචාරයෙන් පසුව අවසන් වනු ඇත. 

අබිං සමග නූඩ්ල්ස් - වරක් කෑවොත් හැමදාම කනවා

 චීනයේ, ෂැංහයි නුවර,  ෂෑන් නම් අවනහලෙන් නූඩ්ල්ස් කෑමට ගන්නා ඔනෑම අයෙක්, නැවත නැවත එම අවන්හලටම ගොස් නූඩ්ල්ස් කෑමට ගන්නේය.

මෙහි රහස එළිවූයේ, චිනයේ රථවාහන පොලිසිය මගින් අත්අඩංගුවට ගත් තරුණයකුට, අබිං භාවිතා කරන බවට එල්ලවූ චෝදනාවෙනි.

මෙම තරුණය කියා සිටියේ තමා කිසි දිනෙක අබිං භාවිතා කර නැති බවයි. නමුත් පොලිසිය විශ්වාස ක‍ළේ නැත. ඔහු රුධිරයේ අබිං අන්තර්ගත තිබින.

පොලිස් මැදිරියේ සිටි තරුණයා, තමා කලෙක සිට ෂෑන් අවන්හලෙන් නූඩ්ල්ස් ආහාරයට ගන්නා බවත්, දැන් තමාට ඒ පිළිබඳ සැකයක් ඇත් වී තිබෙන බව ගෙදර අයට කියා සිටියේය.

නිවැසියන් ෂෑන් අවන් හලෙන් නූඩ්ල්ස් ආහාරයට ගෙන, රුධිර පරීක්ෂාවට ලක් කල විට, ඔවුන් ගේ රුධිරයේ අබිං ඇති බව හෙළි දරව් වීය.

මේ බව පොලිසියට කිව්වත්, පොලිසිය කියා ඇත්තේ අපිට විකුණන අයගෙන් වැඩක් නැහැ, කෑ අය තමයි ඕනා කියා ය.

කෙසේ වෙතත් නිවැසියන්ගේ බලවත් උත්සාහය නිසා, දින 15ක් අත්අඩංගුවේ සිටි තරුණයාව නිදහස් කර, අවන්හල අයිතිකරු ව අබිං ඇට සමග අත්අඩංගුවට ගැනීමට හැකි විය.

2020 ජනමත විචාරණයට ස්කොට්ලන්ත ”45‍%” කණ්ඩායම සුදානම් වේ.

එක්සත් රාජධානියෙන් වෙන්වනවාද? එකට ඉන්වාද? යන්න තීරණය කිරිම සඳහා පසුගියදා පැවැති ජනමතවිචාරණයේදි වෙන්වීමට පක්ෂව 45‍% ක්ද, වෙන්වීමට විරුද්ධව 55‍% ක්ද ලැබිම නිසා ස්කොට්ලන්තයේ නිදහස් සටහන පසු බෑමකට ලක්විය.

පරාජයට පත්වුවන් විසින් පිහිටුවා ගෙන තිබෙන ”45‍%” කණ්ඩායම, 2020 ජනමතවිචාරනයක ට සුදානම් වෙමින්, වෙන්විමට විරුද්ධවු ව්‍යාපාර, මාධ්‍යය හා සංවිධාන වර්ජනය කිරිමට තීරණය කරතිබේ. ඉතා තියුනු මුහඅණු වරක් ගත ජනමතවිචාරණය එංගලන්තය සමග එක්ව සිටිමට තීරණය කළත්, ස්කොට්ලන්තය තුල බෙදිමක් ඇති කර තිබේ.

සිංදු කිව්වාට, නැටුවාට කස පහර 91ක්, හය මසක සිරඬුවමක්

.

ඇමෙරිකානු ප‍්‍රකට පොප් ගීතයක් වන  HAPPY ගීතය ගයමින් නටන වීඩියෝ දර්ශණයක සිටි ඉරාන තරුණයින් 07කුට එරට අධිකරණයක් විසින් ඉහත දඬුවම පනවා ඇත. 
තරුණියන් තිදෙනෙකු හා තරුණයින් සිව් දෙනෙකු ට එරට ඉස්ලාමීය නීතිය යටතේ පනවන ලද මෙම දඬුවම තුන් අවුරුද්දකට අතිහිවා ඇත. ඉස්ලාමීය නිතිය යටතේ විඩියෝ වේ රඟ පෑමට දඬුවම හයමසකි. එම ක‍්‍රියාව මගින් ඉස්ලාම් දහමට අගෞරව කිරිමට කස පහර 91 නියම විය. 
මෙම දඬුවම ගැන එරට ජනාධිපති කියා ඇත්තේ සංස්කෘතික ගැට`ථ විසඳිමට නීතිය හා බලය පාවිච්චි කිරිම වරදි බවයි.
HAPPY විඩියෝව බලන්න. 

මා මළ පසු පණුවන්ට ආහාර සඳහා මිහිදන් කළ යුතුය

මට දැන් වයස අවුරුදු 72 යි. ඉතින් මම දැන් දීර්ඝ කාලයක් ජීවත් වෙලා තියෙනවා.

තව අවුරුදු දෙක තුනකින් මරණය මා වෙත එයි. සමහර විට ඊටත් කලින්.

ඉතින් මරණය ගැන හිතන්න දැන් කාලය හරි.

මා මිය ගිය පසු සිදුවන්නේ කුමක්ද?

මගේ ශරීරයේ සිදු වූ ක්‍රියාතාරීත්වය නැතුන විට අපි ඊට මරණය යැයි කියන්නෙමු. නමුත් ඒ ඇත්තටම මරණය ද? සැම දේම මියගොස් පූර්ණ නැවතීමට පැමිණෙනවාද? එහෙම නැත්තම් සමහර දේවල් දිගටම ජීවත් වෙනවාද? ඒවායේ ක්‍රියාකාරීත්වය දිගටම පවතිනවවාද? සමහර විට වෙනත් විදියකට.

භෞතික ශරීරය ජීර්ණය වීම ආරම්භ වේ. ක්ෂුද්‍ර ජීවීන් සහ පණුවන් ක්‍රියාකාරී වීම අරඹයි.

ඔවුන් වැදගත් කාර්යභාරයක් සිදු කරයි. ඔවුන් තමන්ව පෝෂණය කර ගනිමින් සාරවත් පසක් නිර්මාණය කරයි. ඒ පස් මත ශාක වැඩීම ආරම්භ වේ. වඩා සාරවත් පසක් ඇති වූ විට වඩා හොඳින් ශාක වර්ධනය වේ. ඉතින්, මෙය ඵලදායී ක්‍රියාවලියක් වේ. මගේ ශරීරය මිය ගොස් නැත. එය ඵලදායී ක්‍රයිවලියක් සිදු කිරීම අරඹා ඇත.

මගේ ශරීරය නොදැවිය යුතුය. පණුවන්ට ආහාර සඳහා එය මිහිදන් කළ යුතුය. ඵලදායී ගසක් ඒ මත සිටවිය යුතුය. එයින් එම භූමිය ප්‍රායා්ජනවත් වේ.

මගේ ආත්මයට සිදු වන්නේ කුමකක්ද? එය මරණයට පත් වන්නේ ද? එහෙමත් නැත්තම් ස්වර්ගයට හෝ නිරයට යන්නේද? ආත්මය මිය යන්නේ නැත. එය නැවත උපදී. නමුත් තවදුරටත් එය මගේ නොවේ.

මා හොඳ දෙය කළොත් ආත්මය සතුටු වේ. එය සතුටුදායක ස්ථානයක ජනිත වී අනෙක් අයට සතුට ලබාදෙනු ඇත.

ඒ මගේ සිතිවිලියි. ඒ මගේ සිහිනයි. මා කළ දේයි සහ මා කිරීමට බලාපොරොත්තු වන දේයි. මේ කිසිවක් මිය යන්නේෙ  නැත. ඒවා වෙනත් තැනක උපදිනු ඇත. ඒ මා නෙවෙයි. නමුත් ඒ මාගේ කොටසකි. මා නැවත ජනිත වී නැත.

එම නිසා මා ආත්මාර්ථකාමී නොවිය යුතුය. මා කළ හොඳ දේ නැවතී ඉපදී අනෙක් අයටත් සමස්ථ ලෝකයටත් සතුට ලබා දෙනු ඇත. මා කළ නරකත් යළි ජනිත වී අනෙක් අයට කනගාටුව හා ශෝකය ලබාදෙනු ඇත. බුදුන් වහන්සේ එය කර්මය ලෙස හඳුන්වයි. ජේසුස් වහන්සේ එය ආත්මය ලෙස හඳුන්වයි. ස්වර්ගය සහ නිරය යන දෙකම ඇත්තේ මේ ලෝකයේමය. ඒ අනෙක් අයට විඳීමට හෝ විඳවීමට මා කළ දේ සහ මා තබා යනදේයි. මා සතුට විනෝදය පමණක් තබා යා යුතුය. මා අනුන් ගැන සිතිය යුතුය.

මාගේ බොහෝ සිහින සැබෑ වී ඇත. සමහර ඒවා තවමත් සැබෑ වෙමින් ඇත.

අනෙක් අය ඒවා රැලෙන යනු ඇත. අවසන් දින කීපයේ මා මහන්සි වී වැඩ කළ යුතුය. මා විසින් බොහෝ හොඳ දේ අරඹා ඇත. සමහර දේවල් අඩක් නිම කොට ඇත. සමහර දේවල් තවමත් සිදුකර නැත. ඉතින් අනෙක් අය ඒවා රැගෙන යන අයුරු දැකීමට මා මහන්සි වී වැඩ කළ යුතුය. නමුත් මා කලබලයට හෝ බියට පත්විය යුතු නැත. මාගේ සෑම සිහිනයක්ම සන්නිවේදනය කිරීමට නොහැකි  වුවහොත් අනෙක් අය ඒවා වටහාගෙන වඩා හොඳ සිහින නිර්මාණය කරනු ඇත. ඉතින් මා කණගාටුවට පත් නොවෙමි. මා නික්ම යන්නට සූදානමින් සිටිමි.

අවසර ගැනීමට සූදානමින් සිටිමි.

මාගේ සිහින නොමියෙන නිසා මා මිය යන්නේ ද නැත. යම් දිනක යම් අයෙකු විසින් ඒ සිහින සැබෑ කරනු ඇත.  ඒ මා විසින් නොවනු ඇත. මා විසින් විය යුතු ද නැත.

මේ මාගේ අන්තිම කැමැත්තයි. මාගේ අන්තිම ඉල්ලීමයි.

“කරුණාකර මාගේ සිහින ඔබේ කර ගන්න. යම් දිනක ඒවා සැබෑ කර ගන්න.”

සරත් ප්‍රනාන්දු -   2014 ජූලි 21

120 million girls, 10% worldwide sexually abused – UNICEF report

One in ten girls under the age of 20, or about 120 million across the globe, have been sexually abused, according to the latest conservative figures by UNICEF.

The same report found that six in ten kids aged 2-14 are regularly subject to physical punishment.

According to UNICEF’s report based on 190 countries, between 30 and 80 percent of victims don’t disclose experiences of childhood sexual abuse until adulthood, while many others (a number impossible to quantify) remain silent for their entire lives.

For instance, in India, in 2011, 10.6 percent of rape victims were under the age of 14.

One might think that when a girl gets married, the trouble stops, but it’s not true: almost one in three married young women have been victims of emotional, physical and/or sexual violence inflicted by their partners – especially in the Democratic Republic of Congo, Uganda, Tanzania and Zimbabwe.

Another alarming trend is that nearly 50 percent of the girls believe a husband is allowed to hit or beat his wife from time to time.

The report says the high figure is due to the fact that many victims are too afraid to come forward to report abuse, or simply don’t know that being hurt is unacceptable. Boys also tend to be quieter than girls so as not to break the image of masculinity, and in the case of a rape by a male, not to be declared homosexual.

The most frequent type of sexual harassment is cyber-victimization, the study has found. Also, a little over one in three school students have been victims of school bullying.

"It occurs in places where children should be safe, their homes, schools and communities. Increasingly, it happens over the internet, and it's perpetrated by family members and teachers, neighbors and strangers and other children,” Anthony Lake, UNICEF executive director, said in an official statement.

In other data, around six out of 10 children aged between two and 14 were victims of regular physical punishment from their carers.

Frightening statistics also revolved around youth homicide, with 95,000 children and teenagers killed in 2012 alone, most of them in Latin America and The Caribbean, the report stated.

"These are uncomfortable facts – no government or parent will want to see them," Anthony Lake, UNICEF executive director, concluded in an official statement, as quoted by The Huffington Post.

"But unless we confront the reality each infuriating statistic represents … we will never change the mindset that violence against children is normal and permissible. It is neither," he added. 

'Makdee' Actress Shweta Basu Took To Prostitution After Running Out of Money

           

  National award winning actress Shweta Basu, who was arrested for prostitution in Hyderabad, has revealed that she took to the sex trade as she was running out of money.

The 23-year-old actress, who was arrested on Sunday, is currently lodged in a state-run rescue home. She admitted she made wrong choices in her career.

"I was out of money. I had to support my family and some other good causes. All the doors were closed, and some people encouraged me to get into prostitution to earn money. I was helpless, and with no option left to choose, I got involved in this act," police sources quoted her as saying.

The actress, seen in films like Makdee and Iqbal also revealed that there were other actresses like her who went through this.

Shweta, who shot to fame as a child artiste in Ekta Kapoor's television serial Kahaani Ghar Ghar Ki, bagged the national award for best child artist for Makdee in 2002.

The actress, who also did a few films in Bengali, Tamil and Telugu, was arrested from a hotel Sunday night along with the sex racket's organiser Anjaneyulu alias Balu.

The next day, a court here sent her to a rescue home run by the women and child welfare department.

She underwent a medical examination at a government hospital before she was sent to the rescue home, where women rescued by police and those facing trial are given shelter during the trial period.

The inmates are provided with free food, clothing, medical care and also vocational training. She is likely to stay in the rescue home for three months.

Balu, who was reportedly collecting Rs.1 lakh each from high flying customers, has been sent to jail.

14 වසරකට පසු යකඩ ගැහැණිය නිදහස් කරයි

මනිපුරයේ ඉරෝම් ශර්මිලා ව ඉන්දිය පොලීසිය අත්අඩංගුවට ගත්තේ 2000 වසරේදීය. ඒ අැය විසින් ආරම්භ කළ උපවාසය නිසාය. මනිපුර්යේ බස් නැවතුම් පොලකට ඉන්දීය හමුදාව එල්ල කළ වෙඩි ප්‍රහාර වලින් ළමුන් දෙදෙනෙකු ඇතු`ථ දස දෙනෙක් මරුමුවට පත්විය.

ශ්‍රි ලංකාවේ ත්‍රස්තවාදි වැළක්වීමේ පතනට නෑකම් කියන ඉන්දීය හමුදාව සඳහාවු විශේෂ බලතල පනත ක්‍රියාත්මක වන මනිපුරයේ සිදුකළ මෙම ඝාතනයට වගකිව යුතු හමුදා නිලධාරින්ට එරෙහිව නීතිය ක්‍රියාත්මක නොකිරිම නිසා ඉරෝම් ශර්මිලා උපවාසය ආරම්භ කළෙය.

ඉන්දීය නීතිය යටතේ සිය දිවි හානිකර ගැනීමට තැත් කිරිම වරදකි. උපවාස කිරිම සියදිවි හානි කර ගැනීමට තැත් කිරිමක් ලෙසට සලකා අත්අඩංගුවට ගෙන රෝහල් ගත කර  බලහත් කාරයෙන් නල මගින් ආහාර දීමට පියවර ගත්තේය.

දවසට කිහිප වරක් නල මගින් ආහාර ශරිර ගත කරමින් වසර 14 ක් ඇයව බන්ධනාගාර රොහලේ  තබාගෙන සිටි ඇයව නිදහස් කරන ලෙසට අධිකරණය නියෝග කළේය.  නිදහස්වු ඇය හමුදා වල මිනිමැරිම් දුෂණ වලට වගකිවයුත්තන් නීතිය ඉදිරියට ගෙනා යුතු බව හා හමුදාවල මිනිස් ඝාතන ඇතුලූ නීති විරෝධි ක්‍රියාවන් ට ඉඩ සලසා ඇති හමුදාවලට විශෙෂ බලතල දෙන පනත අහෝසි කරන තුරු උපවාසය අත්නොහරින ඇතැයි විශිවාස කෙරේ.

හමුÞව සිදුකරන අපරාධ වලට දඬුවම් නොලබා සිටිමට වරම් ලබාදී තිඛෙන මෙම පනත ඉවත් කළ යුතු බව මානව හිමිකම් ක්‍රියා කාරින්ගේ හා නිදහස් මතධාරින් ගේ අදහසයි.

බාහිර අස්ථිපංජරය - අස්ථි රෝගීන්ට නව ජීවයක් ලබාදෙයි.

රුසියාව මගින් නිපදවා තිබෙන, ඉතා ලාභදායි බාහිර අස්ථිපංජරය නිසා, අස්ථි හා පේශි රෝග නිසා, ඇවිද ගන්නට බැරි රෝගීන්ට, ඇවිදීමට හා තම කටයුතු කරගෙන යෑමට මහත් පිටුවහලක් වී තිබේ.

බටහිර නිපදවන, බාහිර අස්ථි රෝගයන් ඉතා මිළ අධික හෙයින් එය සාමාන්‍ය ජනයාට මිළදී ගැනීමට නොහැකිව තිබේ.

රුසියානු බාහිර අස්ථි පංජරය ඉතා සහනදායි මිළකට රෝගීන්ට ලබාදීමට පියවර ගන්නා බව විද්‍යාඥයින් ප්‍රකාශ කර තිබේ.

පොලීස් ඝාතකයින්ට එරෙහිව ඇමෙරිකානුවෝ පාරට බසිති.

ඇමෙරිකා එක්සත් ජනපදයේ මිසොරි ජනයා, පොලිස් මෘග ක්‍රියාවන්ට හා ඝාතන වලට එරෙහි, විරෝධය පළ කිරීම සඳහා නිව්යෝර්ක් ටෛයිම්ස් චතුරස්‍රයට එක්විය.

පොලිස් වෙඩි පහර වලින් මෘග ක්‍රියා වලින් මිය ගිය හා හිංසනයට පත් වූවන්ට සහයෝගීත්වය දැක්වීම සඳහා එක්වූ පිරිස්, පසුව විරෝධතාවයන් පළ කිරීම නිසා ඔවුන් විසුරුවා හැරීමට කඳුලු ගෑස් හා බල්ලන් උපයෝගී කර ගත්තේය.

ප්‍රාන්තය පුරා පැතිර යන විරෝධතා මැඩලීමට ප්‍රාන්ත පොලීසිය ඉවත් කර, මධ්‍යම පොලීසිය යොදවා ඇති අතර, සන්සුන්වන්න යයි ජනාධිපති බැරක් ඔබාමා ජනතාවගෙන් ඉල්ලා තිබේ.

මෙම සිද්ධීන් පිළිබඳව අදහස් දක්වන, එරට ඩිමොක්‍රටීක් නියෝජිත වරයා, මේ වන විට පොලීසිය හමුදාකරණය වී ඇතැයිද, එම නිසා ස්වයංක්‍රීය ගිණි අවි ඇතුළු අනෙකුත් ගිණි අවි භාවිතය සීමා කිරීමට පියවර ගත යුතු බව කියා තිබේ.

නගරයේ වීථි තිබිය යුත්තේ ජනයාට තම දෛනික කටයුතු කරන්නට මිස, යුද්ධ ටැංකි හා ස්වයංක්‍රීය ගිණි අවි (ඵම්16) සඳහා නොවේ යැයි ද, ඔහු පවසා තිබේ.

පොලීසිය, හමුදාකරණයෙන් ඉවත් කිරීමට තමා, යෝජනා කරන බවද, ඔහු පවසා තිබේ.

ශ්‍රී ලංකාවේ පොලිස් අපරාධ දිනෙන් දින වර්ධනය වන අතර, එම අපරාධ වසන් කරන්නට, එම අපරාධ කරන පොලිස්කාරයින් රකින්නට, පොලීසිය බාර ඇමති වශයෙන් ජනාධිපති රාජපක්ෂ කටයුතු කරන අතර, මේ වන විට සෑම පොලිස්කාරයෙකුගේම අතට ස්වයංක්‍රීය පිස්තෝල (රිවෝල්වර්) ලබා දීමට පියවර ගෙන තිබේ.

පසුගිය දා නිරායුධ තරුණයෙකු ඝාතනයට එම අවි භාවිතා කළ අතර, අත්අඩංගුවට ගන්නා පුද්ගලයින්ට වධ දීම, මරා දැමීම සිදු කරයි.

එම අපරාධ කරන පොලිස්කාරයින් ආරක්ෂා කරමින් ඔවුන්ට එරෙහිව නීතිය ක්‍රියාත්මක කරනු වෙනුවට උසස්වීම් ලබා දී අනෙක් පොලිස්කාරයයින් ට ද ඔවුන්ව ආදර්ශයට ගන්නා ලෙසට අනියමින් ප්‍රකාශ කරයි.

තන කිරි බැංකු කිරි අම්මලා වෙනුවට

තම දරුවන්ට මව් කිරි දීමට නොහැකි අම්මලා වැඩි වැඩියෙන් තන කිරි බැංකු වෙත යොමුව මව් කිරි ලබා ගැනීමට පෙළෙඹි ඇතැයි වාර්තා වේ. මේ ඇමෙරිකාවේ මෙවන් බැංකු 14ක්ද, බ‍්‍රසිලයේ 246 ක්ද පිහිටුවා ඇති රටවල් 33 ක් එවන් බැංකු ආරම්භ කිරිමට පියවර ගෙන තිබේ. මෙම කිරි බැංකු වලට කිරි ඇති අම්මලා තම කරි පරිථ්‍යාග කරනු ලබන්නේ මව් කරි අහිමි දරුවන් උදේසාය.
වර්ථමානයේ මව් කිරි වලට ආදේශකය වන්නේ පිටි කළ එළ කිරිය. මව් කිරි වලට එළ කිරි ආදේශයක් නොවන හෙයින් තමන්ට කිරි දිමනට නොහැකි මව් වරු මෙම තන කිරි බැංකු වලින් කිරි ලබා ගැනීමට යොමුව තිබේ.