Tuesday, February 21, 2017

පොලිස් කෙරුම් ලොවට හෙලි කළ වීඩියෝවට පස්සෙන් පන්නනවාද ?



පොලිස් වාහන අංක යොදාගෙන, අපරාධ්‍යක් කිරීමට ගත් උත්සාහය පිළීබඳ පොලිසියේ නිහඬතාවය සහතික කරන්නේ අපරාධකරුවන් පොලිස් කාරයින් නිසාද ?

මෙම ප‍්‍රශ්ණය මතුව ඇත්තේ, බුලත්සිංහල ප‍්‍රදේශයේ ලිහිසි තෙල් ව්‍යාපාරිකයකු වූ මදුරංග මයා විසින් කරන ලද පැමිණිල්ලකට සති දෙකක් ඉකුත්ව ඇතත් නිසි ක‍්‍රියා මාර්ග ගැනීමට පොලිසිය අසමත්වීම නිසාය.

මෙම සිද්ධියට දෙවසරකට පමණ පෙර, ඉංගිරිය ප‍්‍රදේශයේ ගමන් කරමින් සිටි ත‍්‍රී රෝද රථය පසු පස හඹා ආ, ඉංගිරිය පොලිසියේ රථවාහන අංශයේ නිලධාරීන් දෙදෙනෙක්, ඔවුන් හරස් කොට නතර කර, අණ නොතකා ගමන් කලා යයි වන චෝදනාව කළේය.

මාර්ගයේ විරුද්ධ පැත්තේ සිට, නැවැත්වීමට යයි කරන ලද සංඥව, තමන්ට නොවන බව සිතා, නොනවතා ඉදිරියට ගමන් කළ බව රියදුරු හා ගමන් ගත් මගියා පොලිස් නිලධාරින්ට කියා සිටින ලදි. එමෙන්ම තමන්ට නොනවත්වා යෑමට කිසිදු හේතුවක් නොමැති බවද පෙන්වා දෙන ලදි. 

මෙම කරුණු දැක්වීම, මොහොතකින් වාග් සංග‍්‍රාමයක් බවට පත්විය. අසල සිටි අයෙක් එය වීඩියෝ කර, සති දෙකකට පමණ පසුව අන්තර්ජලයට එක්කර තිබින. මේ වන විට එය නරඹා ඇති සංඛ්‍යාව දස දහසක් පමණ වේ. තවද මෙය හිරු ප‍්‍රවෘත්ති ඔස්සේද ප‍්‍රචාරය විය. 

                                                    වීඩියෝව  

මෙය ප‍්‍රචාරය විමෙන් පසුව මදුරංග මයාව, අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව වෙත කැඳවා, ප‍්‍රකාශ සටහන් කරගනු ලැබීය. තමන් සිද්ධිය වීඩියෝ නොකල බවත්, මාධ්‍යයට ප‍්‍රකාශ ලබා නොදුන් බවත්, තමන් විඩියෝව අන්තර් ජාලයට එක් කිරිම පිළිබඳ කිසිත් නොදන්නා බවත්, අදාල පොලිස් නිලධාරීන්ට එරෙහිව විනය පියවර ගැනීමක් අවශ්‍ය නොවන බවත්, එම පරීක්ෂණ වලදී ප‍්‍රකාශ කල බව කියා සිටී.

මෙම පොලිස් නිලධාරීන් හෝ ඔවුන්ගේ අනුගාමකයින් මෙසේ තමන් පසුපස එලවනවාද යන සැකය ඔහු තුල පවතී.

ඔහු පොලිස්පති ගෙන් ලිඛිතව ඉල්ලා සිටින්නේ, මෙම ස්දිධිය පිලිබඳව, එනම් පොලිස් වාහන අංක යොදාගෙන, අපරාධයක් කිරීමට ගත් උත්සාහය පිළීබඳව,   අධිකරණයට වාර්තා කරන ලෙසත්, නිසි විධිමත් පරීක්ෂණයක් පවත්වා, අදාල පුද්ගලයින්ව අත්අඩංගුවට ගෙන අධිකරණයට ඉදිරිපත් කරන ලෙසටත්ය.

2017.02.06 දින පැමිණි ත‍්‍රී රෝද රථයේ අංකය WP/QG 6873වේ. මෝටර් රථවාහන දෙපාර්තමේන්තුවට අනුව මෙම අංකය නිකුත් කර ඇත්තේ පොලිසියට අයත් ක‍්‍රීම් පාට ත‍්‍රී රෝද රථයටය.


ආසියානු මානව හිමිකම් කොමිසම, අදිකරණ සේවා කොමිසමට ලියයි.

Monday, February 20, 2017




හොන්ග් කොන්ග් හි ආසියානු මානව හිමිකම් කොමිසම අදිකරණ සේවා කොමිසමේ ලේකම් ප්‍රදීප් ජයතිලක මහතාට ලිපියක් යොමු කර තිබේ. ඒ දැනට විශ්‍රාමික විනිසුරු බි ඒ ආර් සෝමසිංහ හිටපු දිසා විනිසුරුට එරෙහිව ඇති වසර 05 ක් තිස්සේ විබාග වන පදනම් විරහිත සහ ද්වේශ සහගත චෝදනා සම්බන්දවයි.

ආසියානු මානව හිමිකම් කොමිසම වෙනුවෙන් මෙම ලිපිය ලියන්නේ එහි විදායක අද්යක්ෂක බිජෝ ෆ්‍රැන්සිස් මහතාය. ඔහු අවදානය යොමු කරන්නේ ව්ශ්‍රමික දිසා විනිසුරු සහ මහේස්ත්‍රාත් බි ඒ ආර් සෝමසිංහ මතතා යොමු කල පැමිණිල්ල සම්බන්දයෙනි. මෙම විනිසුරුව වින්දිතයෙකු කර ඇත. එය වසර 05 කට වැඩි කාලයක්අල්ලස් කොමිසම සිදුකරන පදනම් විරහිත සහ ද්වේශ සහගත චෝදනා සම්බන්දයෙන් කරනු ලබන විමර්ශන හේතුවෙනි. සෝමසිංහ මහතාට එරෙහි චෝදනා නිසා ඔහුට මහා අදිකරණ විනිසුරුවරයකු ලෙස හිමිවිය යුතු උසස් වීම අහිමිව ගියේය. තවද ඔහුගේ පාර්ශවයෙන් වරදක් නොමැතිව ඔහුට අපහාසයන්ට මුහුණ දීමට සිදුව ඇත. ඔහු කියන්නේ මෙම චෝදනා වල දෝෂ සහගත බව සහ මෙම කරුණ පිළිබද පරීක්ෂණ පැවැත්වීමට ගතවන අසාදාරන කාලය ගැන අදිකරණ සේවා කොමිසම නිසි පරිදි දැනුවත් කල බවයි. ඔහු තව දුරටත් පැමිණිලි කරන්නේ ඔබ අදිකරණ සේවා කොමිසම ඔහුව ආරක්ෂා කිරීමට කිසිවක් නොකළ බවත් සාදාරන කාලයක් තුල පරීක්ෂණ පැවැත්වීම සහතික නොකළ බවය. අල්ලස් කොමිසම 2012.11.22 ඔහුව කැදවනු ලැබිණි. ඒ ලේකන කිහිපයක් ගොනු කිරීමටය. ඔහු එය සිදු කළේය. නමුත් අදටත් මෙම පරීක්ෂණය අවසන් නැත. ඔහුගේ ඉල්ලීම්ද ඉටු වී නොමැත.

මේ අතරතුර අල්ලස් කොමිසමේ පරීක්ෂණයක් තිබේ යයි නිගමනය කර 2013 සිට සෝමසිංහ මහතාගේ වැටුප් වරදක අදිකරණ සේවා කොමිසම විසින් අත්හිටුවා ඇත. 2016.10.12 දින පමණක් ඔහුගේ වාර්ෂික වැටුප් වරදක වලට අවකාශ සලසා දෙන බවට ඔහුට දන්වා තිබේ.

තවද සෝමසිංහ මහතා ඔහුගේ විශ්‍රාම වයසට ලගා වී ඇත. සේවයයේ සිටියදී ඔහු වැඩිම ජෙෂ්ට දිසා විනිසුරු වූ බැවින් මහා අදිකරණ විනිසුරු දුරයට උසස් වීම ලැබීමට හැකියාව තිබිණි. කෙසේනමුත් ඔහුට එරෙහිව වියාජ පරීක්ෂණයක් පැවතීම හේතුවෙන් ඔහුගේ රැකියාවේ ඉහලට හබා යාම අහිමි කෙරිණි. සොම්සිංහ මහතාට අනුව ඔහුට එරෙහි අල්ලස් කොමිසමේ පරීක්ෂණ අවසන් නොවූ බැවින් ඔහුට මහා අදිකරණයට පත්වීම් ආදිය සලකා බැලීමට නොහැකි විය. ඔහුට මේ බව වාචිකව දැන්වූ බව ප්‍රකාශ වුනි. ඔහු විසින් මේ පිලිබදව අදිකරණ සේවා කොමිසමට ලිපි ගණනාවක් ලියන ලද මුත් එය මැදිහත් වීමට අසමත් වුනි.

සෝමසිංහ මහතාට අනුව නිර්නාමික පැමිණිල්ලක් මත මෙම පරීක්ෂණය ආරම්බ වුනි. එනම් ඔහුගේ මතය අනුව එයට කිසිදු පදනමක් නැත. තවද එය ඔහුගේ නඩු තීන්දුවකට ප්‍රති ප්‍රහාරයක් වශයෙනි. ඔහු මෙම නඩු තීන්දුව දෙන ලද්දේ  මොරටුව දිසා විනිසුරු සහ මහේස්ත්‍රාත් ව සිටි සමයේ පල්ලියේ දේපලක් සම්බන්දයෙනි. හෙතෙම විනුසුර්වරයකු හැටියට නීතියට අවශ්‍ය ආකාරයට ඔහු එම නඩු තීන්දුව ලබා දුන්නේය. මෙම නඩුවේ සක්ෂිකරයකු වශයෙන් නීතිඥයකු සිටි අතර හෙතෙම ඔහුට දැන ගැනීමට සලස්වුයේ මෙම නඩු තීන්දුව දුන් විනිසුරුව දුරයේන් ඉවත්කරන බව ප්‍රසිද්දියේ කියමින් බවයි.

තවදුරටත් සෝමසිංහ මහතා මෙසේ කියා සිටියි. එනම් හිටපු අගවිනිසුරු මොහාන් පිරිස් මහතා ඔහුව කැදෙවුයේය. හෙතෙම ඔහුට රැකියාවෙන් ඉවත් වන ලෙස පැවසුවේය. ඔහු විසින් එය ප්‍රතික්ෂේප කරන ලදී. ඔහු කියා සිටියේ තමාට විරුද්දව චෝදනා ඇත්නම් අගවිනිසුරුවරයා විසින් විමර්ශනයක් පැවැත්විය යුතු බවය. හෙතෙම අදිකරණ සේවා කොමිසමෙන්ද තමාට එරෙහිව ක්‍රියාමාර්ගයක් ගැනීමට පෙර නිසි පරීක්ෂණයක් පවත්වන්නයි නයිතිකව ඉල්ලා සිටියේය. කෙසේනමුත් එවැනි පරීක්ෂණයක් පැවැත්වීමෙන් තොරව ඔහුගේ වැටුප් වර්දක සහ උසස් වීම සම්බන්දයෙන් තීරණ ගැනිණි.

ඉහත සදහන් කරුණු මත පදනම්ව ශ්‍රී ලංකාවේ නිතිය මානව හිමිකම් සහ නීතියේ පරිපාලනය පිළිබද බොහෝ කරුණු කාරනා යෙදී තිබේ. ශ්‍රී ලංකාව ජාත්‍යන්තර සිවිල් සහ දේශපාලන අයිතිවාසිකම් පිළිබද සම්මුතියට අත්සන් තබා ඇත. අල්ලස් කොමිසම මෙම චෝදිත පරීක්ෂණය නිමා කිරීමට අනිසි  ප්‍රමාදයක් ගැනීම එම සම්මුතියේ දැක්වෙන සිවිල් හා දේශපාලන අයිතිවාසිකම් උල්ලංගනය කිරීමක් වේ. ශ්‍රී ලංකාව මෙම සම්මුතියේ වයිකල්පික ප්‍රටෝකොලයටද අත්සන් තබා ඇත. එහි .5.2 පරිච්චේදයට අනුව පුද්ගලයකුට එරෙහි පරීක්ෂණයකදී අනිසි  ප්‍රමාදය එම පුද්ගලයාගේ මානව හිමිකම් උල්ලංගනය කිරීමක් වේ.

සුන්දාරච්චිගේ ලලිත් රාජපක්ෂ එරෙහිව ශ්‍රී ලංකාව නඩුව ගනිමු. (CCPR/83/D/1250/2004) එහිදී එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කමිටුව මෙසේ තීරණය කෙරිණි. එනම් ඔහුගේ පැමිණිල්ල සම්බන්දයෙන් කඩිනම්ව කටයුතු නොකිරීම පෙත්සම්කරුගේ අයිතිවාසිකම් උල්ලංගනය කිරීමක් බවයි. එම නඩුවේ කමිටුව සන්නිවේදනය කරන අවස්ථාවේ ප්‍රමාදය වසර තුනක් විය. 2006 සැප්තැම්බර් 05 දින ඉහත සන්නිවේදනය පිළිබද නඩුවේදී අවසාන මතයෙදී එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කමිටුව මෙය වැඩි දුරටත් ස්ථිර කර දක්වනු ලැබිණි.

එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කමිටුව අර්ථ නිරුපනය කල මුලදර්මයක් තිබේ. ඒ පුද්ගල ආරක්ෂාවට දෙනු ලබන මුලික වැදගත්කමයි. විනිසුරුවරු ඇතුළු ඕනෑම තැනැත්තෙකුට එරෙහිව පැමිණිලි විබාග කිරීම රජයේ වගකීම වේ. එමෙන්ම විමර්ශනය කරන සහ අදිකරනමය කර්රයක් කරන වගකිවයුත්තන්ටද වගකීමක් තිබේ. එනම් එවැනි පරීක්ෂණ සාදාරන කාලයක් තුල සහ විශේෂයෙන් අසාමාන්‍ය ප්‍රමාදයකින් තොරව ඒවා සිදු කිරීම වේ.

මෙය අදාල පුද්ගලයන්ගේ වැටුප් වර්දක සහ උස්සස් වීම සම්බන්දයෙන් වන පරීක්ෂණ වලදී එනම් මෙම සිද්දියේදී ජෙෂ්ට දිසා විනිසුරුවරයකු වන විට මෙය සිදුවීම සුවිශේෂී වේ. සැම පුරවැසියකුටම හිමි අයිතිවාසිකමක් ඇත. එනම් ඔවුන්ට එරෙහි ඇති චෝදනා අනිසි  ප්‍රමාදයකින් තොරව විමර්ශනය කිරීම වේ. පැමිණිල්ල සැලකියයුතු ලෙස
සාක්ෂි සහිතව ඔප්පු වන විට අදාල පුද්ගලයාට කඩිනමින් නඩු පැවරිය යුතුව ඇත.
නමුත් චෝදනා කල්පිත වන විට සාක්ෂි නොමැති කල අදාල පුද්ගලයා කඩිනමින් නිදොස් කොට නිදහස් කල යුතුය.

සැම පුරවැසියකුටම හිමි අයිතිවාසිකමක් ඇත. ඒ ඉතා හානිකර ද්වේශසහගත සහ වැරදි පැමිණිලි වලින් ආරක්ෂා වීම වේ. මෙම සිද්දියේදී අදාල වන සැලකිල්ල යොමු වන වින්දිතයා එනම් ද්වේශසහගත පැමිණිල්ල යොමුව ඇත්තේ දිසා අදිකරණ විනිසුරුවරයකු බවය. මෙහිදී විනිසුරුවරයකු අවදානම් තත්වයකට පත්ව තිබේ.
ඔහුගේ නඩු තීන්දුවෙන් තෘප්තිමත් නොවූ පුද්ගලයා ඔහුට එරෙහිව එදිරිවාදී තත්වකට පත්ව තිබේ. එමනිසා මෙවැනි චෝදනා සහ ඔවුන් සම්බන්දයෙන් කටයුතු කිරීමේදී සාදාරන ආරක්ෂාවක් අවශ්‍ය වේ. නීතිපති එරෙහිව එම් සුරේෂ් ගුණසේන සහ තවත් පස් දෙනෙක් නඩුවේදී (SC/SPL/LA/No 259/2012) ශේෂ්ට්‍රදිකරණය මෙසේ කිවේය. එනම් වින්දිතයට එරෙහිව පවත්නා සැකය මත ප්‍රථමික පරීක්ෂණය බැහැර කරන අවස්ථාවක වෙනත් ක්‍රියාමාර්ග ගැනීම සම්පුර්ණයෙන්ම අසාදාරන වේ. (එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් කමිටුවේ මතවාදයන් මෙයට අමුණා ඇත.)

රටක් තුල නිතිය මත පාලනය ආරක්ෂා කිරීමට විනිසුරුවරුන්ට දැවැන්ත බුමිකාවක් තිබේ. මේ හේතුව අනුව ඔවුන්ගේ ආරක්ෂාව සහතික කිරීම අත්‍යවශ්‍ය වේ. මෙයින් විනිසුරුවරුන්ට එරෙහි චෝදනා පරික්ශා කරන්න එපැයි අදහස් නොවේ. නමුත් කිසිදු පරීක්ෂණයක් නිස්සාර නොවිය යුතුය. තවද සැම පරික්ෂනයක්ම සාදාරන කාලයක් තුල අවසන් විය යුතුය.

අදිකරණ සේවා කොමිසම පහත පියවර ගත යුතුය. එනම් මෙම විනිසුරුට එරෙහි චෝදනා සාදාරණද යන්නයි. මෙහිදී පැමිණිල්ල නිස්සාර සහ දෙෂසහගත බවට සැක කිරීමට හේතු තිබේ. අප කොමිසම තිදින් කියා සිටින්නාක් ඇත. එනම් අල්ලස් කොමිසම විමර්ශන සාදාරන කාලයක් තුල අවසන් කල යුතු බවය. අනිසි ප්‍රමාදය සිවිල් සහ දේශපාලන අයිතිවාසිකම් පිළිබද ජාත්‍යන්තර සම්මුතිය මුලිකව උල්ලංගනය කිරීමක් වේ. පර්ක්ෂණයක් පැවැත්වීමට වසර 05 ක කාලයක් ගතවීම පැහැදිලිවම දිගු කාලයකි. එනම් මෙහිදී පුද්ගලයකුගේ අයිතිවාසිකම් උල්ලන්ගනය වී තිබේ. මෙහිදී පුද්ගලයා විනිසුරුවරයෙකි. ඔහුගේ ප්‍රසිද්දිය පිළිබද කරුණ ජනතාව අදිකරණය මත තැබූ විශ්වාසය මත අනුකුල වන්නකි. 

මෙම සිද්දියේදී පැහැදිලිව පෙනී සිටින්නක් ඇත. එනම් පරීක්ෂණය අවසන් කිරීමට ඇති ප්‍රමාදය ඔහුගේ වැටුප් වර්දක සහ උසස් වීම වැළැක්වීම විනිසුරුව පිඩාවට පත් කරන බවය. එය නඩු පැවරීමේ චේතනාවෙන් කරන නිතියනුකුල පරීක්ෂණයකට වඩා වැඩි දෙයක් වේ.

විනිසුරුවරයකු යම් තත්ත්වයක් දරා සිටි. ඔහුගේ හොද නම සහ ප්‍රසිද්දිය ඔහුගේ වුර්තිය අවංක බවේ කොටසකි. මෙහිදී බලපෑමට ලක්ව ඇත්තේ දිසා විනිසුරුවරයෙකි. ඔහුට අයිතියක් ඇත. එනම් නිසි ප්‍රසිද්දියකින් පසුව නිදොස් කොට නිදහස් වීමට සහ ඔහුට සිදුවූ හානි වලට වන්දි ලබා ගැනීමට වේ. 

මෙහිදී අවශ්‍ය දෙයක් ඇත. එනම් දෙවෙෂසහගත පැමිණිල්ලක් කල පැමිණිලිකරුගේ බුමිකාවයි. අනෙක වන්නේ හිටපු අගවිනිසුරු මොහාන් පිරිස් ගේ බුමිකාවයි. ඔහු උත්සහ කලේ බලය යොදා පරීක්ෂණයක් සිදුනොකර සෝමසිංහ මහතාට ඉල්ලා අස්වීමට සැලැස්වීමයි. අතීතයේදී අනෙක් විනිසුරුවරුද පැමිණිලි කර තිබේ. විනිසුරුවරුන් පිඩාවට පත් කර පදනම් විරහිතව ඉල්ලා අස් කිරීමට බල කිරීම අදිකරණ සේවා කොමිසමේ දැකිය හැක. එය බරපතල මහජන තැකීමක් ඇති කරන කරුණක් වේ මෙම බාවිතය නිතිය මත පාලනයට සහ විනිසුරුවරුන්ගේ සුවදිනත්වය්ට අහිතකර ලෙස බලපායි. නිතිය මත පාලනය සහ විනිසුරුවරුන්ගේ සුවදිනත්වය ශ්‍රී ලංකාවේ නයිතික ක්‍රියාදාමයේ පදනමට බලපාන වැදගත් දේ වෙයි.

මෙම සියලු කරනා වල බරපතල තත්වයක් තිබේ. අපි ගවුරවනිය ලෙස මෙසේ ඉල්ලා සිටිමු. ඔබේ වගකීම ඇති කරුණ ගැන සලකා බලන්න. සෝමසිංහ මහතාගේ නම නිවැරදි කරන්න. ඔහුගේ උසස් වීමට ඇති අයිතිය ඇතුළු ඔහුට හිමි නිසි සියලු දේ ලබා දෙන්න. අපි යම් දැක්මක සිටින්නෙමු. මෙවැනි කරුණු වලදී අදිකරණ සේවා කොමිසමට නය ගැති බවක් ඇත. එනම් අදිකරණය පිළිබද මහජන විශ්වාසය ආරක්ෂා කිරීමේ මහජන සමාවක් පිලිබදවයි.

මිට විශ්වාසී 
බිජෝ ෆ්‍රැන්සිස් 
විදායක අද්‍යක්ෂ.

මෙම ලිපිය සම්පුර්ණයෙන් ඉංග්‍රීසි බෂාවෙන් කියවිම්ට්ට පහත සබැදියාව හා යොමු වන්න.


පරිවර්තනය ;- හර්ෂි සි. පෙරේරා

තරුණ ජීවිතයක් පොලිසිය විනාශ කරයි.



බොරු නඩු දැමීම, උරුමය කරගත් පොලිසිය, එමගින් කාලකන්නි කල ජීවිත ගණන මෙපමණකැයි කිව නොහැක. නීතිඥයින්ට කප් රුකක් වු මෙම බොරු නඩු දැමීම් සංඝයා ප‍්‍රමුඛ පූජකයින්ට, දේශපාලකයින්ට, ඊනියා සිවිල් සමාජයට ගැට`ඵවක් නොවේ. 

තම දෑතේ සවියෙන් ජීවිකාව කරගෙන පුවලක් නඩත්තු කරගෙන සිටින මොහු, අනාගතය සෞභාග්‍යය උදෙසා, මැද පෙරදිගට ගොස් ශ‍්‍රමය විකුණන්නට සියල්ල සූදානම් කරගත්තෙකි. අද එය මිරුඟුවක් වී තිබේ. 

අසල්වැසි මිතුරෙක් සමග, මිතුරාගේ නිවස ඉදිරිපිට කතාබහ කරමින් සිටියදී එතැනට පැමිණි පානදුර උතුර පොලිසියේ පොලිකාරයින් දෙදෙනක්, ඔහු හා ඔහුගේ මිතුරා අත්අඩංගුවට ගෙන, පොලිසියට ගෙන යන්නට සූදානම් විය. එ් දුටු මිතුරාගේ සොහොයුරා, අත්අඩංගුවට ගැනීම ගැන විමසූවිට, ඔහුවද අත්අඩංගුවට ගන්නා ලදි.

ඔවුන් සතුව කිසිදු නීති විරෝධී ද්‍රව්‍යක් නොවීය. පොලිසියට එය ප‍්‍රශණයක් නොවේ. පසුදින ඔහුව උසාවියට දැම්මේ හෙරොයින් මිලිග‍්‍රෑම් 20 ලඟ තබාගත් බවට වන අමූලික බොරු චෝදනාව මතය. පොලිසිය පුන පුනා ඔහුට කිව්වේ උසාවියේදී වරදකරු බව පිළිගන්නා ලෙසටය. එහෙත් ඔහු තම නිර්දෝෂීභාවය ප‍්‍රකාශ කළේය. ඇප මත මුදාහරිනු ලැබුවද නඩුව තව අවුරුදු කිහිපයකින් ඉවරවෙයිද ? දන්නේ දෙයියෙක් කියා එකෙක් ලොව සිටීනම් එකා පමණි . 

විසි වන වියේ පසුවන මොහු නඩුවෙන් නිදහස් වෙනු ඇත. එහෙත් විනාශ කළ තරුණ ජිවිතය යළි යථා තත්වයට පත් නොවන්නේය. මේවන විටත් අනාගත බලාපොරොත්ු සුන් කරගෙන ඇත. මව් බිමට හා සමාජයට වෛරකරන්නෙකු  බවට පත්වීම නොවැළැක්විය වනු ඇත. 

නීතිය බිඳ වැටුනු රටක, ලවුඞ් ස්පිකර් පිරිත්, බණ, ස්ටිකර් හා පොස්ටර් මගින් සියලූ දුෂන අපචාර වසන් කිරිමට, බුදන්ගේ දේශය ලෙසට හුවා දක්වන්නට වළිකන සැවොම මෙම ජිවිත විනාශයට වගකිවයුතුයි. 

Sunday, February 19, 2017

Judicial Service Commission owes a public apology to safeguard public confidence in the judiciary.


Letter to the JSC by the Asian Human Rights Commission Over five years of investigation into a baseless and malicious allegation against a District Judge, (now retired) Mr B. A. R Somasinghe


Mr Pradeep Jayatilake 
Secretary 
Judicial Service Commission 
Hulftsdorp St, 
Colombo 12, 
Sri Lanka
Dear Mr Jayatilake,
I am writing to you on behalf of the Asian Human Rights Commission, which has looked into the complaint by (retired) District Court Judge and Magistrate Mr. B A R Somasinghe, about his victimisation due to a baseless and a malicious allegation investigated by the Commission on Bribery and Corruption for over five years. Due to the allegation against Mr. Somasinghe, he has lost his chances for promotion as a High Court Judge and has been exposed to humiliation for no fault on his part. He has also stated that the Judicial Service Commission has been duly informed about the falsity of these allegations and about the completely unreasonable delay in concluding the inquiry into this matter. He also complains that your Judicial Service Commission has not done anything to protect him, nor to ensure an inquiry within a reasonable time. The said Bribery Commission summoned him on 22.11. 2012 to submit certain documents, which he has done; to-date however, this so called inquiry has not been concluded. Although Mr. Somasinghe has repeatedly requested for a conclusion of the inquiry, his requests have not been met.
Meanwhile, the Judicial Services Commission has suspended Mr. Somasinghe’s annual increments since 2013, pending the conclusion of the inquiry by the Bribery Commission. It was only in 12.10. 2016 that he was informed that his annual increments have been allowed.
Furthermore, Mr. Somasinghe has reached the age of retirement. As the second most senior District Court judge in service, he had the possibility of being promoted to a High Court Judge. However, under the pretext of an inquiry against him, he has been deprived of the reasonable pursuit of his career. According to Mr. Somasinghe, he has been verbally informed that he could not be considered for such promotions to the High Court, due to the failure of the bribery commission to conclude the inquiry against him. Despite several letters written by him, the Judicial Services Commission has failed to intervene in the matter.
Mr. Somasinghe has also stated that the inquiry was initiated on an anonymous complaint, which in his view was filed without any basis, but as a retaliation against a judgment delivered in his capacity as a District Court judge and magistrate of Moratuwa, regarding some church property. As the judge, he gave his judgment based on the law, as required to do so. He had been made aware that a lawyer who was a witness in the case had openly stated that he will ensure that the judge who gave this judgment would be removed from his job.
Further, Mr. Somasinghe has also stated that he was called by former Chief Justice Mohan Peiris and asked to resign from his job on his own accord, which he refused, stating that if there were any allegations against him, the Chief Justice could initiate an inquiry. He then legitimately requested for a proper inquiry by the Judicial Service Commission before any action was to be taken against him. However, the actions against him relating to his increments and promotions were taken without any such inquiry.
There are many issues relating to law, human rights and proper administration of law in Sri Lanka arising out of the matters mentioned above. Undue delay in concluding the alleged inquiry by the Bribery Commission amounts to violation of civil and political rights guaranteed under the International Covenant on Civil and Political Rights, of which Sri Lanka is a signatory. Sri Lanka has also signed the Optional Protocol to the said Convention, under Section 5.2 of which undue delay in dealing with any inquiry against a person amounts to a violation of his human rights.
In the case of Sundaraarachchige Lalith Rajapakse v. Sri Lanka [CCPR/C/87/D/1250/2004 - 26 July 2006; CCPR/C/83/D/1250/2004], the United Nation’s Human Rights Committee held that failure to deal with his complaint expeditiously amounted to a violation of the Petitioner’s rights. Delay in that case at the time of the decision on this Communication was about three years. The United Nation’s Human Rights Committee further confirmed this in the final view expressed by it on the above-mentioned Communication on 5th September 2006.
The principle thus enunciated by the United Nation’s Human Rights Committee is of fundamental importance relating to the protection of persons. While it is the duty of the state to inquire into complaints against anyone including judges, it is the duty of the investigating and adjudicating authorities to conclude such inquiries within a reasonable time and particularly without undue delay.
This is particularly so when actions are being taken in the light of an inquiry relating to the increments and promotions of the affected persons, who in this case is a senior District Court Judge. It is the right of every citizen to have any allegations against them investigated without undue delay. If the complaint proves to be substantial and backed by evidence, the person should then be promptly prosecuted, and if the allegation is found to be fictitious and without any substance, the person should be promptly exonerated.
It is also the right of any citizen to be protected from false and malicious complaints, which can be very damaging. It is relevant here to consider that in this case, the victim of the malicious complaint is a District Court judge. The very nature of being a judge places him in a vulnerable position, as persons who are dissatisfied with his judgement are likely to take an antagonistic position him. Therefore, reasonable caution should be exercised in weighing such allegations and taking any actions based on them. In the case of The Hon. Attorney General v. M Suresh Gunasena and five others, [SC/SPL/LA/No 259/2012], the Supreme Court held that a preliminary inquiry could have disposed of any suspicion against the victim, and therefore further arrest and other actions that were taken were completely unreasonable. (The Views of the UN Human Rights Committee is attached.)
Judges have an enormous role in protecting the rule of law framework within a country. For this reason, it is also necessary to ensure their protection. This does not mean that allegations against judges should not be inquired into, but that no inquiry should be undertaken frivolously, and that any inquiry should be concluded within a reasonable period.
The Judicial Service Commission should therefore have taken steps to ensure whether the allegation against the said judge was justified, as there is reason to suspect that the complaint was frivolous and malicious. The Commission should have insisted that the investigation conducted by the Bribery Commission be concluded within a reasonable time, as undue delay is a basic violation of the International Covenant of Civil and Political Rights and its Protocols. Five years is clearly too long to conduct an inquiry, and is a violation of the rights of any individual, particularly when the individual happens to be a judge whose reputation is integral to the confidence the people place in the judiciary itself.
It appears in this case that the delay in concluding the inquiry and the actions to stop his increments and promotions amount to a persecution of the judge, rather than a legitimate inquiry with the intent of prosecution.
As a judge holding a position where his good name and reputation is part of his professional integrity, the affected District judge in this case has a right to expect that he be exonerated with due publicity and compensation for all the damage that has been done to him.
It is also essential to look into the role of the complainant in the case of malicious complaints and the role of the former Chief Justice Mohan Peiris, who attempted to force Mr. Somasinghe to resign while refusing to conduct any inquiry. Other judges have made such complaints in the past. If the practice of exerting pressure on judges to resign without any basis is prevalent within the Judicial Service Commission, it is a matter of serious public concern. Such a practice is detrimental to the rule of law and the independence of judges. The rule of law and the independence of judges are important parts of the foundation of the legal system of Sri Lanka.
Given the seriousness of all these matters, we respectfully request you to consider as a matter of your responsibility, to clear the name of Mr. Somasinghe and grant him all that was his due, including his right for promotion. We are of the view that in such matters the Judicial Service Commission owes a public apology to safeguard public confidence in the judiciary.
 Yours Sincerely,

Bijo Francis 
Executive Director 
17th February 2017


Wednesday, February 8, 2017

බිම දාගෙන ඉල ඇට කැඩෙන්න ගහලා, රෝහලටත් ගිහිල්ලා ගහයි.

ඉංගිරිය පොලීසියේ පහර දීමෙන් ඉල ඇට කැඞී රෝහල්ගත වූ පුද්ගලයකුට ඉංගිරිය රෝහල දින 02 ක් ප‍්‍රතිකාර නොකළ අතර, හොරණ රෝහලේ වාට්ටුව තුළදී, යලිත් පහර කෑමට ලක්ව ප‍්‍රතිකාර නොදී ටිකට් කපා ගෙදර යවා ඇත.

2017 ජනවාරි 17 දින මෙසේ ඉංගිරිය පොලීසියේ අමානුෂික ලෙස පහරකෑමට ලක්වූයේ 55 හැවිරිදි නිමල් නැමති දෙදරු පියෙකි.

කසිප්පු ඉල්ලමින් පහරදීමෙන් අනතුරුව ඉංගිරිය පොලිසියට ගෙන ගොස් බොරු නඩුවක් දමා ජනවාරි 25 දින උසාවියට ඉදිරිපත් වන ලෙසට නියම කර, පොලිස් ඇප මත නිදහස් කර තිබේ. ඉන්පසු ඉංගිරිය රජයේ රෝහලට ගොස් පොලීසියෙන් පහරදුන් බව ප‍්‍රකාශ කර ප‍්‍රතිකාර ඉල්ලා තිබේ. 

දින 02 ක් රෝහලේ නවත්වාගෙන සිටිය ද කිසිදු ප‍්‍රතිකාරයක් ලබාදී නැත. ඉන්පසු ටිකට් කපාගෙන හොරණ මූලික රෝහලට ඇතු`ඵ විය.

එහිදී ද තමාට පොලීසියෙන් පහරදුන් බව පවසා ඇත. රෝහලේ 01 වාට්ටුවට ඇතුළත් කිරීමෙන් පසුව ඉංගිරිය පොලීසියෙන් පැමිණි පොලිස්කාරයෙකු නැවත පහරදී, එ් අවස්ථාවේ වාට්ටුවේ සිටි වෛද්‍යවරයා අසලට ගොස් ඔහු සමග සතුටු සාමීචියේ යෙදී ඇත. පහරදි ඇත්තේ උඹ පොලිසියට විරුද්ධව නඩු කියන්න හදනවා දැයි අසමින්ය.

පසුදින ප‍්‍රතිකාර ලබා නොදී, අධිකරණ වෛද්‍යවරයාට ඉදිරිපත් නොකර, ටිකට් කපා ගෙදර යැවීමට 01 වට්ටුවේ වෛද්‍යවරුන් පියවර ගෙන තිබේ. අඩුම වශයෙන් රෝග විනිශචය තුණ්ඩුව වත් දි නැත.

දැඩි ශරිර වේදනාව ඉවසා ගැනීමට නොහැකිවු විට, ඉංගිරිය නගරයේ පුද්ගලික ඩිස්පැන්සරියට ගොස් බෙහෙත් ඉල්ලා තිබේ. ඔහු පරීක්ෂා කළ එම ඩිස්පැන්සරියේ වෛද්‍යවරයා, රෝගී තත්ත්වය අනුව තමාට ප‍්‍රතිකාර කළ නොහැකි බව පවසා, ලිපියක් දී නැවත හොරණ මූලික රෝහල වෙත යවා තිබේ. 

එ් අවස්ථාවේ ඔහු ඇතුළත් කර ඇත්තේ හොරණ රොහලේ 15 වන වාට්ටුවටය. එහිදී ඔහුව නිසි පරීක්ෂාවට ලක්කොට දින 04 ක් රඳවාගෙන ප‍්‍රතිකාර කොට, අධිකරණ වෛද්‍යවරයා හමුවට පත්කොට, රෝහලින් පිටත් කොට ඇත. එම වාට්ටුවෙන් නිකුත් කළ රෝග විනිශ්චය තුණ්ඩුවට අනුව, තැලූම්වලට අමතරව, ඉල ඇට දෙකක් පුපුරා ඇත.

ඉන්පසුවද  සුව නොවීම නිසාත් පහරදීම නිසා මුහුණ, ඇස් හා කකුල් දැඩි ලෙස ඉදිමීම නිසා නැවත රෝහල්ගතවීමට සිදුවිය.

මේ පිළිබඳව ඔහු ලිඛිතව, පොලිස්පති හා මානව හිමිකම් කොමිෂමට පැමිණිලි කර ඇත.

දැනට අනුගමනය කරන පිළිවෙත අනුව හම පැමිණිල්ල පොලිස්පති පූජිත ජයසුන්දර විසින්, ක`ඵතර නියෝජ්‍ය පොලිස්පතිට එවනු නිසැකය. ඔහු එය ප‍්‍රදේශයේ ඉංගිරිය පොලිසිය බාර සහකාර පොලිස් අධිකාරිට එවනු ඇත. ඉන් පසු පොලිස්පති විසින් පහර දීමක් හෝ බොරු නඩු දැමිමක් අනාවරණය නොවු බවට සඳහන් අසත්‍ය හා නිවට වාර්තාවක් සකස්කර, මෙම අපරාධය යට ගසනු ඇත.

යහපාලනය තුළ එසේ නොවනු ඇතැයි අපේක්ෂාව වුවත් පොලීසිය බාර අගමැති රනිල් වික‍්‍රමසිංහ යටතේ සුවන්නේ එයයි.

දින 20කට පසුව, එනම් 2017.02.06 දින ලබාගත් මොහුගේ ඡුායාරූප, පහරදීමේ කෲරත්වය හා තිව්ර බව පැහැදිළි කරයි.