Wednesday, June 28, 2017

ගෙදර බුදුන් හිරේ !!!

ඈ සිව් දරු මවක්, දකුණු සිරිලක. දරුවන් කුඩා කාලයේම ඇය හා දරුවන් අතහැර සැමියා වෙන අතක් බලා ගත්තා. වරද කාගෙද කියන එක නොවෙයි ප‍්‍රශ්ණෙ. ජිවත්වීමේ ප‍්‍රශ්ණය. 
ඇයට විකල්පයක් නොවීය. එ් නිසා පියාගේ මව්පිය බාරයට වැඩිමහල් පුතුන් දෙන්නාව බාර දුන්නා ලොකු මහත් කරන්න. 

දුව හා බාල පුතාව ඇය දුක් මහන්සියෙන් ලොකු මහත් කලා. වැඩි මහල් පුතුන් දෙන්නා ඉගෙන ගෙන, හොඳ තැන්වල. මව දැන් ඔවුන්ට කරදරයක්. මතකයක්ද නැති තරම්. දියණිය විවාහයක් කරගෙන, ගමේ ජීවත්වනවා. බාල පුතා ආර්ථික අමාරුකම් වලින් පෙළෙනවා. 

ඇය නිවසක මෙහෙකාර කමට ගියේ එ් නිසා. එ් 2013 දී. නිවස හිමියන් මාස තුනක් වැඩ අරගෙනත් පඩි දුන්නේ නැහැ. ඉල්ලූවාට පලක් වුනේ නැහැ. එ් නිසා කවුරුත් නැති වේලාවක් බලා පඩියට හිලව්වට අල්මාරියෙන් රු: 20,000/= ක් අරගෙන, ගෙදර ගියා.

පොලිසිය ඇවිත් ගහලා අරගෙන ගියේ රු: 20,000/= එක්ක. අත්අඩංගුවට ගන්න එකම ගැහැණු පොලිස් කාරයෙක්වත් ආවේ නැහැ.  මාතර උසාවියට ඉදිරිපත් කලා, සොරකම් කිරීමේ චෝදනාවට. ඇයට පඩි නොදුන්න කතාව උසාවියට පොලිසියට වැඩක් නැතිලූ. නඩුවාර දෙකකට යන්න බැරි වුනා කියලා රිමාන්ඞ් භාරයට දැම්මා.

නීතිඥයින් ඉදිරිපත් කරන්න සල්ලි නැහැ, මාධ්‍යට මැගේ කථාව වාර්තා කරන්න තරම් විටානකමක් ඇයට නැහැ.

ඇය නඩු විභාගයේදී, තමාගේ කතාව කියන්න උත්සාහ ගත්තා. තමා වරද පිළිගන්නා බවද කිව්වා. එ් විතරක් නොවෙයි, තමා විෂාදයට 2013 සිට බෙහෙත් ගන්නා බවත් කිව්වා. ඇය කිව්වා දඩයක් ගසා නිදහස් කරන්න කියා. 

නඩු කාරයා ඇය හය මාසෙකට හිරිගෙදරට යැව්වා. දැන් ඈ හිර ගෙදර.

වැඩිමහල් පුතුන් දෙන්නාට ඇය කරදරයක් ? නින්දාවක්. බාල පුතාට කරන්න දෙයක් නැහැ. ඇයව බලාගන්නේ දුව. නිදහස් වුනාම යන්නේ දුව ලඟට. නංගී - අඩු කුලේ මිනිහෙක් බැන්දා කියා පුත්තු චෝදනා කරනවා. එ් ගෙදරින් වතුරවත් බොන්න එන්නේ නැතිලූ.

මේ දකුණු ලක බෞද්ධ වංශවත් පුවලක සත්‍යය කථාවක්.

Monday, June 26, 2017

ජුනි 26, අද වධහිංසාවට පාත‍්‍රවුවන්ට සහයෝගය දැක්විමේ ජාත්‍යන්තර දිනයයි. . මේ ගැන කතා කරන්න. පුද්ගලිකව හා සාමූහිකව විරෝධය දක්වන්න.


වන්දිය මිලියනයයි! 

බණ්ඩාරගම පොලිසියේ, උප පොලිස් පරීක්ෂක සල්වතුර, කොස්තාපල් අශෝක, සැරයන් කිත්සිරි හා ග‍්‍රාමආරක්ෂක දිසානායක රු: 125,000/= බැගින්ද, ස්ථානාධිපති චාල්ස් වික‍්‍රමසිංහ වෙනුවෙන් රජය රුපියල් ලක්ෂ පහක්දවශයෙන් රුපියල් මිලියනක වන්දියක් - බණ්ඩාරගම, වල්ගම, චමින්ද සම්පත්ට ගෙවීමට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය නියම කරනු ලැබීය. වග උත්තරකරුවෙකු වු සැරයන් මනෝජ් නඩුව විභාග වන අතරවාරයේ මිය යන ලදි. 

2009.05.20 දින, බණ්ඩාරගම පොලිසියේ ඉහත නිලධාරීන් විසින් නීති විරෝධීව අත්අඩංගුවට ගෙන, දින 7ක් පොලිසියේ බැරැුක්ක තුල තබාගෙන, වධදී බොරු නඩු දෙකක්, ඔහුට විරුද්ධව දමනු ලැබීය.

අන් බොහෝ දෙනා මෙන් චමින්ද සම්පත් බියගුලූ නොවීය. සිද්ධිය කර්මයට හෝ දෙවියන්ට හෝ බාරදී නිහඬ වන්නටද සූදානම් නොවීය. ඔහු - යුක්තිය උදෙසා සටන් වදින ලදි. වසර 8ක් පුරා, මේ පොලිස් කාරයින්ගේ තර්ජණ ගර්ජණ වලට මුහුණ දෙමින්, ඔහුට විරුද්ධව පවරන ලද බොරු නඩු දෙකට මුහුණ දෙන ලදි. එ් නඩු දෙකෙන් ඔහුව නිෙදාස් කොට නිදහස් කරන ලදි. 

තමාව නීති විරෝධිව අත්අඩංගුවට ගෙන, වධදී බොරු නඩු දමා ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝණය කල, බණ්ඩාරගම පොලිසියේ උප පොලිස් පරීක්ෂක සල්වතුර, සැරයන් මනෝජ් (මිය ගොස්*, කොස්තාපල් අශෝක, සැරයන් කිත්සිරි, ග‍්‍රාමආරක්ෂක දිසානායක හා ස්ථානාධිපති චාල්ස් වික‍්‍රමසිංහ යන පොලිස් කාරයින්ට එරෙහිව ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ඉදිරියේ නඩු පැවරීය.

එහි නඞ්වේ තීන්දුව 2017 මාර්තු 30 දින ප‍්‍රකාශයට පත්කරන ලදි.

චමින්ද සම්පත්ව නීති විරෝධිව අත්අඩංගුවට ගෙන වධ දුන්න,  ජිවතුන් අතර සිටින සල්වතුර, අශෝක, කිත්සිරි, දිසානායක යන හතර දෙනා, එක් අයෙකු විසින් රු: 125,000/= බැගින් රුපියල් ලක්ෂ පහක් පුද්ගලිකව ගෙවිය යුතු බවත්, නීති විරෝධීව දින 07ක් පොලිසියේ රඳවා ගැනීමේ වරදට, ස්ථානාධිපති චාල්ස් වික‍්‍රමසිංහ වෙනුවෙන් රජය රුපියල් ලක්ෂ පහක් ගෙවිය යුතු බවට නියෝග කරනු ලැබීය. මෙම රුපියල් ලක්ෂ පහ ගෙවන්නේ පොලිසපතිය. ජනතාවගේ බදු මුදලින්ය.

මේ අනුව චමින්ද සම්පත්ට හිමිවු වන්දිය රුපියල් මිලියනයකි.

පොලිස් අපරාධ, වන්දි මගින් යටපත් කිරීමට මහජනතාව වශයෙන් අප ඉඩ දිය යුතු නැත. නීති විරෝධී අත්අඩංගුවට ගැනීම්, රඳවා තබාගෙන සිදුකරන්නා වූ වධ දීම්, බොරු නඩු දැමීම්, යන නීති විරෝධී ක‍්‍රිය පොලිසිය නවතා නැත.

උප පොලිස් පරීක්ෂක සල්වතුර, කොස්තාපල් අශෝක, සැරයන් කිත්සිරි හා ග‍්‍රාමආරක්ෂක දිසානායක හා ස්ථානාධිපති චාල්ස් වික‍්‍රමසිංහ යන පොලිසකාරියන්ට එරෙහි ව නඩු පවරන ලෙසට හා විනය පියවර ගන්නා ලෙසට රජයට බල කරන්න.

මේ ගැන කතා කරන්න. පුද්ගලිකව හා සාමූහිකව විරෝධය දක්වන්න.

නීතියට උඩින් කිසිවකු නැත.

ජනසංසදය
81/2, ආතර් වි දියෙස් මාවත, පානදුර. 038 22 31419

Friday, June 23, 2017

Barefoot Lawyers.


Formation of the Legal Wing at the Uva Wellassa Women’s Organization. Date: 10th and 11th June 2017 Venue: Uva Wellassa Women’s Organisation Participation: Mr. Chitral Perera, Secretary, Janasansadaya (People’s Forum). Miss. Harshi Perera, Attorney at Law Upali Magedaragamage, Consultant, Rural Development 24 Legal Aid Facilitators including 02 legal aid interns 14 Members of the Women’s Organisations. 1. Presentations: 1.1. Miss. Harshi Perera, Attorney at Law, opened the session with sharing her recent experiences as an intern in Korea attached to the May 18th Movement. How Korea was divided into two immediately after the 2nd World War and the present situation was explained. South Korea which was under Americans and subsequently under military regimes and in 1979, a vocal civil society emerged that led to strong protests against authoritarian rule. Composed primarily of university students and labor unions, protests reached a climax after Major General Chun Doo-hwan's 1979 Coup d'état of December Twelfth and declaration of martial law. On May 18, 1980, a confrontation in the city of Gwangju between students of Chonnam National University protesting against the closure of their university and armed forces turned into a citywide riot that lasted nine days. Immediate estimates of the civilian death toll ranged from a few dozen to 2000, with a later full investigation by the civilian government finding 207 deaths (Gwangju Massacre). Public outrage over the killings consolidated nationwide support for democracy, paving the road for the first democratic elections in 1987. The experiences shared included, how the Rule of Law is in force and how the Police, Judiciary and the Human Rights Commission is functioning, how modern technology is used to monitor Police and prevent any type of violence and abuses. Most importantly how women’s rights are protected. The social status of women has become practically equal to men’s in social sectors such as legal rights, education, and health. There are however still major inequalities in workforce and political participation. The commitment and deep rooted dedication of the Korean people to protect democracy; the detest bribery and corruption was highlighted. The impeachment and removal of the former President and punishing her for the crimes committed was shown how strong the Rule of Law in the country and how independent is the judiciary system. Mr. Chitral Perera clarified the meaning of Barefoot Lawyers. A barefoot lawyer (Chinese: 赤脚律师 pinyin: chìjiǎo lǜshī) is a self-taught legal activist in China. Many barefoot lawyers are peasants who teach themselves enough law to file civil complaints, engage in litigation, and educate fellow citizens about their rights. We can use the definition as the activists who teach themselves practical application of law to help file civil complaints, facilitate in engaging in legal action, and educating fellow citizens about their rights.
Why the Korean experience was shared, why it is important and what lessons we could learn from them. Most of Sri Lankan youth from both sexes, nearly about 25,000 are employed in South Korea. Majority are unskilled labour. They learn Korean language to go to Korea. “Korea calls our youth because there are job opportunities. We send our youth for employment”. But, there is no dialogue
2
what so ever initiated among us how Korea is developed. That dialogue is important to the “Village Legal Aid Facilitators” or Barefoot Lawyers. This was followed by an interactive discussion on the violation of Human Rights, Women’s Rights and what action could be taken. Re-visiting to the earlier training programme for the 22 Legal Aid Facilitators, the approaches and steps that could be taken when a violation is taken place were discussed at length using case studies. The present situation of some legal cases was discussed in order to showcase the progress made. A complaint was taken as an example to explain what action could be taken when a rights violation has taken place. The case of a participant who worked in a Community water project who was removed from service was discussed. The importance of filing a case in the labour tribunal within a certain period of time emphasised. The hardships and difficulties she had to undergo being a woman accounts officer were surfaced and the corruption, abuse of power of elite was revealed. The disclosure enabled the participants to understand how Rule of Law is undermined in the country. If an employee has violated any rule or neglected work, the first thing is to issue a charge sheet giving the worker time to submit explanations and based on that a proper inquiry should be held. If service is terminated in a private sector institute, a case should be filed in the labour tribunal and make a complaint in the labour department and seek justice and settle the case. Explaining the duties of a village Legal Aid Facilitator (Barefoot Lawyer) Mr. Chitral perera emphasised on the following.
1. Investigate and understand the violation just about to happen; situation that prompted and the nature of the violation; and assist in taking legal action; encourage the victim by showing methods to take action.
In the process of mediating,
1. Identify all legal positions regarding the respective matter
2. Based on the need to intervene and take collective action
Assist in distancing and discarding the mythological beliefs in the oppressed parties; help facilitate in eliminating fear; explain straightforwardly the responsibilities; encourage. Explain well that the violence has not taken place due to Karma, bad time period or due to some ill omens, witchcraft or occultism, but, due to lack of Rule of Law. An interactive discussion was held on these matters and some wrong and mythical beliefs inculcated among the society was discussed showcasing their invalidity. The most important qualities that should be developed by the “Barefoot Lawyers” (Legal Aid Facilitators) were presented and discussed.
1. Breakaway from some mythical norms beliefs instilled in the minds from the birth, those are detrimental and block the right seeing and thinking.
2. Considering and treating females as lower to males; make them subordinate
3
3. Submissiveness, slavish mind, subservientness.
4. To discard and discourage the oppressive religio-cultural practices introduced
5. To question every activity, to be cautious and be suspicious
6. To break the frame and move out to analyse deeply
The role of the “Barefoot Lawyers” (Legal Aid Facilitators) is to challenge and discard such oppressive beliefs, practices and uses that depress and distress people. To consider and apply that every person is equal and no one is above anyone. To clarify this matter parts of the documentary film produced on Dr. Babasaheb Ambedkar was shown to the activists. Ambedkar was born as a low caste, untouchable and fought against the caste system and finally embraced Buddhism as in Buddha teachings one of the top priorities is given to equality. The very reason he accepted Buddhist religion because its - 1). Nature of reality, 2). Equality 3). Humanity and 4). Validity for all times. It is based on wisdom, compassion and right path. The caste system that prevails among the Sinhalese was discussed and it was agreed by every participant that it is like an iceberg that floats in the ocean. Although not shown openly, live in the same community, dine and wine together, when it comes to marriage or contest as a politician it surfaces and becomes a deciding factor. Although the Sri Lankan society speaks about equality, how caste divide is deeply and strongly embedded in the communities was analysed. Conclusions: To intervene continuously with the victim and provide necessary advice, instructions, get outside advice whenever necessary and make matter a people’s issue. To act as a collective (all 17 Women’s Organisations together) and write to the Inspector General of Police, calling his attention regarding the Police violence case at Siripura village. To act when there is any injustice or HR violence in the village or in the community appropriate and timely manner. To make use of the Right to Information Act wherever possible and needed to get information. To help establish Rule of Law and work against arbitrary arrest and arbitrary detention of any individual in a case in which there is no likelihood or evidence that they committed a crime against legal statute, without proper due process of law. To remember always that the plaintiff and the defendant have equal rights and the judiciary should treat them fairly. Decisions made: 1. To select two members from each organisation and investigate and document any injustice caused in their locality or in the adjoining village. Step into intervene with the needy. 2. To constantly be vigilant on the complaint made on the Siripura Gama village violence
4
3. To follow up with the cases on nonpayment of maintenance to mothers/children in Randenigodayaya village. 4. To follow up on the land issue of the Women’s Organisation at Gonagamara village 5. To write a joint letter to the judiciary signed by all eighteen (18) Women’s Organisations asking to deliver the justice on Siripuragama Police Torture case without delay. Already the responsible Police officers were transferred and the next court date will be in July 2017. 6. To assist in filing a case on the illegal termination of services of the accounts clerk of the Randeniya community water project. 7. To elect two members from each WO and form a 36 member committee with the Legal Aid Facilitators and to meet monthly. Discuss all the injustices or violations at the committee meeting and forward for necessary action to the relevant government institutes and if further advise is needed to contact Janasansadaya.












Wednesday, June 21, 2017

සපත්තු නැති නිසා ඉස්කොළේ ගියේ නැති නිසා ද? පොලීසිය ‘ඉගෙනගන්න’ මහ උ`ථගෙදර යැව්වෙ?

ගැහැව්ව බව ෙදාසතරට කිව්වොත් මරණවා!! රෝහලෙදි පිස්තෝලය පෙන්වලා තර්ජනය කළා. 
18 හැවරිදි තරුණයෙකු තමාව පාණදුර දකුණ පොලිසියේ දුෂණ මර්ධ අංශය මගින් නිති විරෝධිව අත්ඩංගුවට ගෙන වධදි, බොරු චොදනා දමා රිමාන්ඞ් භාරයට පත්කිරිම පිළිබඳව මානව හිමිකම් කොමිසමට, පොලිස්පතිට හා දැන ගැනීම සඳහා පොලිස් කොමිසමට යවන ලද පැමිණිල්ල පහත දක්වමු.  
‘‘  වසන්ත ---- අවු: 17යි, රැුකියාවක් නොමැත. පානදුර. 2017.06.21 දිනදීය.

මා, 2016 ඉගෙනුම ලබමින් සිටියදී, අග හිඟ කම් නිසා පාසල් යෑමට නොහැකි විය. කුඩා කල සිට ජීවත් වූයේ මව සමගය.

2017 මාර්තු 22 වන දින, උදේ 10.00 ට විතර, මා ගෙදර නිදාගෙන සිටියදී, සිවිල් ඇඳුමින් තිදෙනෙක් පැමිණ, මගේ නම ඇහුව්වා. මම ”වසන්ත ” යයි කිව්වා. එවිට ගෙදරට කියන නම ඇහුව්වා. මම ”පමී” යයි කිව්වා. එවිට ඔවුන් තුන්දෙනාම පොල්ලකින් හා අතින් පයින් මට ගැහුව්වා. ඊට පසුව මාංචු දැම්මා. ඇදගෙන ඇවිත් ත‍්‍රීවිල් එකට දාගෙන, පානදුර දකුණ පොලසියට ගෙන ආවා. එ් ත‍්‍රීවිල් එක පොලිසියේ එකක්.

මාව ගෙනල්ලා උඩ තට්ටුවට ගෙනිච්චා. උඩ තට්ටුවේ මාංචු ගලවා, අත් කරකවා, පිටුපස්සට තබා මාංචු දමා පොල්ලකින් පහර දුන්නා. පහර දුන්නේ අතට. ගැහුව්වේ කුඩු දීපන් කියමින්. එසේ පහර දුන්නේ රණවීර හා අනෙක් දෙදෙනාගෙන් එක් අයකු විසින්. මාව පැය දෙකක් විතර තියාගෙන හිටියා. ඊට පස්සේ පහලට ගෙනවිත් කූඩුවට දැම්මා.

පසුවදා (23 දා* - පානදුර රෝහලට ගෙන ගියා. මාව රෝහලට ගෙනගියේ මට පහර දුන්න, රණවීර කියන නිලධාරියා හා පහර දුන්න අනෙක් නිලධාරියා. පහර දුන් අයව දැක්කොත් අදුරන්න පු`ඵවන්. 

රෝහලේ - අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරී ලඟට ගෙන ගියා. කාමරයට මාව ඇතු`ඵ කරනකොට, ගැහුව්වයි කියලා තිබුනොත්, උඹට වෙඩි තියනවා කියා, පිස්තෝලය පෙන්වූවා. මම බයට පහර දුන් බව කිව්වේ නැහැ. ෙදාස්තර මහත්තයා ඇහුව්වා ගැහුව්වාද කියා. මම නැහැ කිව්වා. ඊට පස්සේ මාව පානදුර උසාවියට ගෙන ආවා.

උසාවියේදී, මා වෙුවෙන් නීතිඥ මහතා පෙනී සිටියා. පොලිසිය මට පහර දුන්න බව කියා සිටියා. 
මා රෝහල්ගත කරන ලෙසට බන්ධනාගාරයට නියම කලා. මට විරුද්ධව, හෙරොයින් මිලිග‍්‍රෑම් 800ක් ලඟ තබා ගත්තා කියා බොරු නඩුවක් දාලා තිබුනා. මාව බන්ධනාගාරගත කලා. බන්ධනාගාරයෙන් මාව, නාගොඩ මහා රෝහලට ගෙන ගියා. එහිදී මාව අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරී පරීක්ෂා කලා. එහිදී මට පහර දුන්න බව ප‍්‍රකාශ කලා. 

2017 ජූනි 05 දක්වා, මට රක්ෂිත බන්ධණාගාරයේ සිටින්නට සිදු වුනා. 

රස පරක්ෂක වාර්තාවේ මට පොලිසිය විසින් දමා තිබූ හෙරොයින් තිබුනේ සු`ඵ ප‍්‍රමාණයක්. එ් නිසා මට ඇප ලබා දීමට පානදුර මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණය පියවර ගත්තා. නාගොඩ මහා රෝහලේ වෛද්‍ය වාර්තාවද අධිකරණයට ලැබී තිබුනා. එහි මට පහරදීම තහවුරු කර තිබුනා. 

මාව මුදාහැරියේ රු: 5000/= මුදල් ඇප හා ශරීර ඇප දෙකක් මත. මීලඟ නඩු දිනය - 2017.11.28

මෙම බොරු චෝදනාව නිසා, මට මාස 2 2/1 ක කාලයක් රක්ෂිත බන්ධණාගාරගතව සිටින්නට සිදු විය.

මා ඉල්ලා සිටින්නේ,
1. බොරු නඩු දමා , මා රිමාන්ඞ් බාරයට පත්කල, පානදුර දකුණ පොලිසියේ ¥ෂණ මර්ධණ අංශයේ ස්ථානාධිපති, උ.පො.ප.රණවීර ඇතු`ඵ මාව අත්අඩංගුවට ගෙන වධ දුන් අනෙක් නිලධාරීන් දෙදෙනාට ද එරෙහිව, මූලික අයිතීන් උලංලඝණය කිරීම හා අපරාධ කිරීම සම්බන්ධයෙන්, නීතිමය පියවර ගන්නා ලෙසට ද,

2. එමෙන්ම, මට විරුද්ධව පවරා තිබෙන ව්‍යාජ නඩුව ඉල්ලා අස්කරවන ලෙසට, පානදුර දකුණ පොලිසියට නියෝග කරන ලෙසටය.

ඉහත කරුණු සත්‍ය බව ප‍්‍රකාශ කර සිටිමි.

මෙයට,
 වසන්ත 

   පිටපත:    ජා.පොලිස් කොමිෂන් සභාව.          දැ. ගැ. පි.  







Sunday, June 18, 2017

ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාර ව අල්ලන්න එපා හැංගිලා ඉන්න ඉඩ දෙන්න.


වරෙන්තු පිට සැ`වී සිටින ගලගොඩඅත්තේ ඥානසාර  - වහාම ත්අඩංගුවට ගන්නා ලෙසට - පුරවැසි බලය මාධ්‍ය සාකච්ජා පවත්වමින් - පොලිසියට කියයි.

වරෙන්තුකරුවන් - විශේෂයෙන් ඥනසාරලා වගේ උදවිය, අල්ලලා උසාවියට ඉදිරිපත් කිරීම තරම් තකතීරු වැඩක් තවත් නැත. ඒ බව පොලිසිය හොදාකාරිවම දනී.

ඇල්ලූවොත් පොලිසියට වැඩ වැඩි වෙයි. මාධ්‍ය කාරයින්ගෙන් බේරුමක් නැතිවෙයි. බන්ධනාගාරයට ද එසේමය. හැමදාම, බන්ධණාගාරයේ සිටියත් මාධ්‍යයේ් සිටී. දවස් 14කට වරක්, අපිට අතවනමින් උසාවි එයි. ආපසු යයි. රාජපක්ෂලා - බොදු බලයෝ ඔහු බලන්න යනවා අපිට පෙන්වයි. ඥනසාරගේ සැප දුකද අපට කියයි. 

දැන් එ් කිසිත් නැත. ගලබොඩඅත්තේ ඥනසාර හැංගිලා ය. එ් නිසා ඔහුව දකින්නට නැත. කෙතරම් පින්කර ඇද්දැයි සිතේ. හැංගී ඉන්නා එකා, රිමාන්ඞ් එකේ ඉන්නවාට වඩා වැඩිය අමාරු බව දන්නේ හැංගී හිටිය අයයි. හංගාගෙන ඉන්නා උදවියට දැනෙන අමාරුව කිව හැකිද ? ඥනාසාරව හංගාගෙන ඉන්න උදවිය විසින්, කළ යුතු සැපයුම් පුරවැසිබලයේ, මහත්වරුන්ට හිතා ගන්නවත් බැරි බව නම් කිව යුතුයි. හීල් දානය, ගිලන්පස, දවල් දානය නමින් බ්‍රෙක්ෆස්ට්, මිඞ් ඬේ ටී, අෆ්ටර්නුන් ටී, ඩිනර් විතරක් ද, උපාසක අම්මලා හා ජිම් ද අඩු නැතිව සපයන් වෙලා ඇති. 

මහත්වරුනි - වරෙන්තු කරුවන් අද වැහි වැහැලාය. බොහෝ දෙනා ගැන පොලිසිය දනී. එ්ත් අල්ලන්නේ නැත. හේතු විවිධයි, විෂමයි. මිනීමැරම් නඩුවල සැකකරුවන්ගේ සිට නඩත්තු නොගෙවන එවුන්  දක්වා, විවිධ අපරාධවලට හා වැරදිවලට උසාවි මගහරින ඇත්තෝ එමටය. එ් විතරක් ද සමහර වරෙන්තුකරුවන් නිසා පොලිසියේ මහත්වරුන්ට හැමදාමත් පඩි ද හම්බුවෙති.

Thursday, June 15, 2017

පොලිස්පතියා වන්දි ගෙවීම මග හරියි.


මොරටුව පොලීසීය විසින් නීති විරෝධීව අත්අඩංගුවට ගෙන වධ දී, බොරු නඩු දමා ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව උල්ලංඝණය කිරීම සම්බන්ධයෙන් රජයට ගෙවීමට නියම කළ වන්දිය පොලිස්පති
 මේ දක්වාම ගෙවා නැත. 

ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය රුපියල් ලක්ෂයක් ගෙවන ලෙසට නියම කළේ 2017.01.19 දිනය. මෙම වන්දිය සති හතරකින් ගෙවන ලෙසට ද ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය නියම කරන ලදි.

මාස 06 ක් ගතව ඇතත් මේ දක්වාම, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට මුදල් ගෙවීම මග හරින්නේ අපි නීතිය, උසාවි නියෝග ගනන් ගන්නේ නෑ යන ස්ථාවරයෙනි. 

මේ හා අදාලව නයිඩෝස් නීතිපති හා පොලිස්පති ට ලියන ලද ලිපිය පහත දැක්වේ.

2017.06.14 දින

01. නීතිපති
    නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව
    කොළඹ 12

02. පොලිස්පති
     පොලිස් මූලස්ථානය
     කොළඹ 01

ීක්‍ත්‍ඍ 608රැු2008 මූලික අයිතිවාසිකම් නඩු තීන්දුව හා බැඳේ.

ඉහත අංක දරන මූලික අයිතිවාසිකම් නඩුවේ පෙත්සම්කරු මම වෙමි.

මෙම නඩුවට පාදක වූයේ 2008.07.05 වන දින මොරටුව පොලීසිය විසින් මා අත්අඩංගුවට ගෙන 2008.07.13 වන දින දක්වා රඳවා තබාගෙන වධහිංසා කර ව්‍යාජ නඩු පවරා මා බන්ධනාගාරගත කිරීමට එරෙහිවය. 

මෙම නඩුව ගරු ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විභාගයට ගෙන එ් අනුව 2017.01.19 දින තීන්දුව ප‍්‍රකාශයට පත්කරන ලදි.

එම තීන්දුවට අනුව ලක්ෂ 3 ක් වගඋත්තරකාර පාර්ශවයට පෙත්සම්කරු වන මා හට ගෙවන ලෙසට නියෝග කර ඇත.

එම නඩුවේ මොරටුව පොලීසියේ වගඋත්තරකරුවන්ට ලක්ෂ 02 ක් ද, රජය විසින් ලක්ෂයක් ද ගෙවීමට නියෝග කර ඇත.

තවද තීන්දුව ප‍්‍රකාශයට පත්කොට සති 04 ක් ඇතුළත ගෙවීමට ද නියෝග කර ඇත.

මේ වන විට මොරටුව පොලීසියේ වගඋත්තරකරුවන් එම මුදල ගෙවා ඇති බවත් රජය විසින් ගෙවිය යුතු රුපියල් ලක්ෂයක මුදල මේ වන විට ගෙවා නොමැත.

එබැවින් රජය ගෙවිය යුතු රුපියල් ලක්ෂයක මුදල ගෙවා තීන්දුව කි‍්‍රයාත්මක කිරීමට කටයුතු කරන මෙන් මෙයින් ඉල්ලා සිටිමි.

සරත් කුමාර නයිඩෝස් 
පෙත්සම්කරු

    Link:- http://www.janasansadaya.org/page.php?id=622&lang=en


සංහිඳියාවට පොලීසිය විරුද්ධයි.



යුද්ධයෙන් ජීවිත අහිමි වූවන් සැමරීමට ගන්නා උත්සාහය වළක්වාලීමට නීති විරෝධීව ක‍්‍රියාකරන පොලීසිය ඇත්ත වශයෙන් ක‍්‍රියා කරන්නේ සංහිඳියාවට විරුද්ධවය.

නීතිය මත පාලනයක් ඇති වීම ¥ෂණයට බාධාවකි. අල්ලසට බාධාවකි. නීති විරෝධී ක‍්‍රියාවන්ට බාධාවකි. දණ්ඩ මුක්තිය පවත්වාගෙන යෑමට බාධාවකි.

මෙය හොඳාකාරව වටහාගෙන සිටින අතර පොලීසියද ඉදිරියෙන් සිටී. නීතිය මත පාලනය තහවුරු කිරීම මගින් පමණි, සෑම කෙනෙකුගේම අයිතීන් තහවුරු වන්නේ. එය කිරීමට පොලීසිය බාධා පමුණුවයි. එ් මගින් සංහිඳියාව ඇති වීම වළක්වාලයි.

මුලතිව් වල යුද්ධයේ අවසාන භාගයේ ජීවිත අහිමි වූවන්ව සැමරීමට ස්මාරකයක් ඉදි කිරීම සඳහා අහිමිවූවන්ගේ නාම ලේඛන සකස් කිරීමට බාධා පමුණුවන බව ජලීල් රාජේන්ද්‍රන් පියතුමා විසින් මානව හිමිකම් කොමිෂමට කරන ලද පැමිණිල්ල සම්බන්ධයෙන් මානව හිමිකම් කොමිෂම ජනාධිපති වෙත යවන ලද ලිපියෙන් පොලීසියේ නීති විරෝධී ක‍්‍රියාවන් වැළැක්වීමට පියවර ගන්නා මෙන් ඉල්ලා ඇති ලිපිය පහත දැක්වේ.



අපරාධයකට ඈදා - පුද්ගලයින් අත්අඩංගුවට ගෙන, උසාවිය නොමග යවා, රිමාන්ඞ් කරවීම් වලට ඉඩ දෙන්න බෑ - ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය.


මතුගම පොලිසියේ ප‍්‍රධාන පොලිස් පරීක්ෂකව සිටි උයද කුමාර, උපපොලිස් පරීක්ෂක අනුර සෙනෙවිරත්න හා සැරයන් හරිස්චන්ද්‍ර (පො.සැ.28312* හා පොලිසිය හා එක්ව ක‍්‍රියාකල පින්නවලගේ චන්ද්‍රසේන, රංජිත් ප‍්‍රසන්න ජයනෙත්ති ගේ මූලික අයිතීන් උල්ලංඝනය කිරීම වෙනුවෙන්, රුපියල් එක්ලක්ෂ පනස්දාහක වන්දියක් ගෙවීමට, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය නියම කළේය.

මතුගම පොලිසියේ ඉහත නිලධාරීන් හා එක්ව පින්නවලගේ  චන්ද්‍රසේන යන අය විසින්, ගණූදෙනුවක් සම්බන්ධයෙන්, රංජිත් ප‍්‍රසන්න ජයනෙත්තිව පොලිසියට ගෙන්වා, අත්අඩංගුවට ගෙන, අධිකරණයට ව්‍යාජ කරුණු දක්වා, රිමාන්ඞ් භාරයට පත්කිරීම මගින්, තමාගේ මූලික අයිතීන් උල්ලංගණය කරන ලද බවට 2011 දී පවරන ලද මූලික අයිතිවාසිකම් නඩුවේ තීන්දුව 2017.06.06 දින ප‍්‍රකාශයට පත්කරමින්, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණ විනිසුරු අනිල් ගුණරත්න මයා ඉහත පොලිසිය සිවිල් ප‍්‍රශ්ණ, අපාරාධවලට ඈඳා ක‍්‍රියා කිරීම, කණගාටුවට හේතුවක් බවද සඳහන් කර තිබේ.

තීන්දුව අනුව, පොලිසිය එක්ව ක‍්‍රීය කල ඉංගිරිය, පහලඌරගල පදිංචි පින්නවලගේ චන්ද්‍රසේන විසින් රුපියල් 75,000/=ක වන්දියක් ගෙවිය යුතුයි.

ප‍්‍ර.පො.ප.උදය කුමාර, උ.පො.ප.අනුර සමරවීර හා සැරයන් 28312 හරිස්චන්ද්‍ර තනි තනිව රු: 25,000/= බැගින් ගෙවිය යුතුය.

මෙම නඩුවේ පෙත්සම්කරු ජයනෙත්ති මයා වෙනුවෙන් නීතිඥ ශාන්ත ජයවර්ධන මහතා පෙනී සිටි අතර, පොලිස් නිලධාරීන් වෙනුවෙන් නීතිපති පෙනී සිටියේය. 

නීති විරෝධී ක‍්‍රියාවන් කල, ආණ්ඩුක‍්‍රම ක‍්‍රියාවන් කල ආණ්ඩුක‍්‍රම ව්‍යවස්ථාව උල්ලංගණය කරන ලද පොලිස් නිලධාරීන් වෙනුවෙන් නීතිපති පෙනී සිටීම ශීෂ්ඨ සම්පන්න ක‍්‍රීයාවක් නොවේ. මෙයද ජනතා අවධානයට යොමු විය යුතුය.

නඩු තීන්දුව

IN THE SUPREME COURT OF THE DEMOCRATIC SOCIALIST REPUBLIC OF 
SRI LANKA
In the matter of an Application filed under Article 126 of the Constitution
of the Republic of Sri Lanka

S.C (FR) No. 121/2011
 Jayanetti Koralalage Rajitha Prasanna Jayanetti
Of No. 237, Thimbirigasyaya Road,
Colombo 5.

PETITIONER
Vs.
1. H.H. Harischandra (PS 28312)
Police Sergeant
Police Station,
Matugama.

 2. Anura Samaraweera
Sub Inspector of Police,
Special Criminal Investigation Unit
Police Station,
Matugama

3. Neville Priyantha (PS 10967)
Sub Inspector of Police
Special Criminal Investigation Unit
Police Station,
Matugama.

4. K. Udaya Kumara
Chief Inspector of Police
Head Quarter Inspector
Police Station, Matugama.


5. Dr. M. Balasooriya
Inspector General of Police
Police Headquarters,
Colombo.

6. Pinnawalage Chandrasena
Pahala Uragala
Ingiriya.

7. Hon. Attorney General
Attorney General’s Department
Colombo 12.
RESPONDENTS


BEFORE: Priyasath Dep P.C., C.J
 Upaly Abeyrathne J. &
 Anil Gooneratne J.
COUNSEL: Shantha Jayawardena with Chamara Nanayakkarawasam  For the Petitioner
 Madhawa Thennakoon S.S.C. for the 1st – 5th and 7th Respondents
 6th Respondent absent and unrepresented
ARGUED ON: 17.02.2017
DECIDED ON: 06.06.2017
GOONERATNE J.
 The Petitioner is a businessman who allege that his fundamental
rights have been infringed under Articles 12(1) and 13(1) of the Constitution. The 6th Respondent is a supplier of scrap rubber with whom the Petitioner had certain business dealings. It is submitted by the learned counsel for the Petitioner that the 6th Respondent maliciously aided and abetted and or instigated the 1st to 4th Respondents, all of whom have acted together maliciously and violated the Petitioner’s fundamental rights.

 On or about 19.01.2011 the 6th Respondent delivered a quantity of about 5379 kg of scrap rubber to the factory of the Petitioner. Thereafter the 6th Respondent informed the Petitioner and in fact met him regarding the quantity of scrap rubber delivered to the Petitioner at his factory and informed that a total sum of Rs. 1,522,257/- is due for same from the Petitioner. The Petitioner paid the 6th Respondent a sum of Rs. 600,000/- in cash and having agreed to
deduct the same of Rs. 42,528/- as against the part of excess money paid as advance, issued a cash cheque in a sum of Rs. 879,729/- dated 20.01.2011. Thereafter 6th Respondent left the Petitioner’s premises. After the 6th Respondent left the premises, an employee of the Petitioner informed him that part of the scrap rubber delivered by the 6th Respondent was not satisfactory and the proper rubber content could be 57% and that the balance rubber
contained a lot of extraneous contents. As such the Petitioner promptly telephone the 6th Respondent and informed the 6th Respondent of the unsuitability of the supplied scrap rubber, and requested him to see the Petitioner. The 6th Respondent informed the Petitioner that he is unable to come and see the Petitioner but told the Petitioner that 61 bags of scrap rubber had
been purchased by one Kodituwakku and that quality was not inspected by him. 6th Respondent also informed the Petitioner that he would meet him on a subsequent date. In these circumstances the Petitioner requested the 6th Respondent not to present the cheque for payment until the accounts are examined and settled, on the sums payable to him is correctly ascertained to which 6th Respondent agreed. On this arrangement with the 6th Respondent, the Petitioner informed and instructed his bank on 20.01.2011 in writing to stop
payment (letter ‘H’).  It is submitted that despite the request and undertaking obtained
by the Petitioner from the 6th Respondent not to present the cheque as stated above, the 6th Respondent surreptitiously tendered the said cheque to the bank on20.01.2011 and the bank had not made any payment to the 6th Respondent, on the cheque.  Petitioner also take up the position that the 6th Respondent had no right to present the said cheque for payment and it is in breach of the undertaking to do so, before accounts were settled between parties. The 6th
Respondent had also over the phone inquired about the stop payment of cheque and Petitioner replied stating it was so, as agreed between them.  It is pleaded that the 6th Respondent met the Petitioner to discuss the matter and the Petitioner gave him a statement ‘E’ showing several transactions between the parties, but the 6th Respondent did not go through the
statement and left the factory.  On perusing the Petition I find that thereafter a different turn had taken to this transaction as described in paragraph 19 to 30, where the police involvement is stated. The said averments up to the point of, Petitioner being remanded could be summarised as follows:
(a) 6th Respondent on 25.01.2011 requested the Petitioner to be present at the Weligama police. Petitioner went to the police but the 6th Respondent was not present. Petitioner spoke to the 6th Respondent on the mobile phone. Then a person who identified himself as Officer In Charge, Matugama Police spoke to the Petitioner on the mobile phone and Petitioner told him he would come the next day.
(b) On 26.01.2011 the Petitioner went to the office of the Assistant Superintendent of Police and the 6th Respondent was in conversation with the A.S.P. (c) The A.S.P (paragraph 21) inquired from the Petitioner about the payment of the cheque and the Petitioner explained the transaction he had with the 6th Respondent. The said A.S.P. observed that this is a civil transaction and directed the officers to record statement.
(d) On 02.03.2011 Petitioner received a call from the 1st Respondent who identified himself as a Court Sergeant requested the Petitioner to come to the police and make a statement.
(e) As described in paragraph 24 of the petition the Petitioner was arrested by the police and placed in the police cell.
(f) Petitioner’s employees contacted Attorney-at-Law Seneviratne and he attended the police and saw the Petitioner in the cell with other inmates.
(g) The said Attorney-at-Law questioned the 1st Respondent about the illegal arrest. 1st Respondent told them about recording a statement and Petitioner to be produced before the Magistrate.
(h) Petitioner under arrest was produced before the Magistrate in case No. 70641/11. Police moved to remand the Petitioner without disclosing to court the contents of the statement.
(i) In the Report to court made by the 2nd Respondent, it had been revealed that the Petitioner had committed the offence of cheating and criminal breach of trust.
(j) An application made on behalf of the Petitioner for bail on 02.03.2011 was objected by the police without any reasonable cause. Petitioner was accordingly remanded and kept in the remand prison till 03.03.2011. On the said date on an application made by the Petitioner’s Attorney-at-Law, the Petitioner was released on bail, upon two sureties executing two surety bonds for Rs. 1,000,000/-.
In paragraph 35 of the petition it is averred that 1st to 4th Respondents acted together with the 6th Respondent maliciously without any reasonable cause for the reasons set out in paragraphs 35 (a) to 35 (d) of the petition.
Further a letter marked ‘J’ is annexed from the Bank of Ceylon to indicate that the Petitioner had sufficient credit facilities on his account, at the time of issuing the cash cheque to the 6th Respondent. Supreme Court on 06.05.2011 granted Leave to Proceed for the alleged violation of Articles 12 (1) & 13 (1) of the Constitution by the 1st to 4th Respondents.
 I have also perused the affidavit of one Samson an employee of the Petitioner who took delivery of scrap rubber delivered by the 6th Respondent. He also examined the scrap rubber so delivered to be unsatisfactory containing extraneous particles than normal scrap rubber. This employee immediately informed the Petitioner of above. The said employee also states that he was present with the Petitioner on 26.01.2011 at the Assistant Superintendent of Police office, at Matugama, and the A.S.P. observed that the transaction to be a civil matter.  The 1st Respondent a Police Sergeant and the other three Respondents have filed objections to this application. 1st Respondent deny that he acted in a malicious manner towards the Petitioner or breached the Petitioner’s fundamental rights. He also pleads that the 6th Respondent is not personally known to him and 6th Respondent complaint was recorded as a civilian. Copy of the complaint is annexed marked 1R1 (a) and 1R1 (b). On such complaint Petitioner was requested to attend the police station and he was kept in police custody and arrested having informed the Petitioner of the reason for arrest. The arrest notes are annexed marked 1R3. He states he acted according to law. He produced the Petitioner before the Magistrate and note pertaining to Petitioner being taken to the Magistrate is annexed marked 1R4.  The 2nd Respondent is the Officer-In-Charge of the Special Crimes Investigation Branch A.S.P’s office, Matugama. He Plead inter alia that at the material time he was attending a training programme at the Katana Police Academy, during the period 28.10.2012 to 02.03.2012. On his return to the police station after the training period he became aware whilst inspecting the books in the branch, that a statement of the Petitioner was recorded, and that the Petitioner was produced before the Magistrate on a ‘B’ Report. He denies any malicious act on his part towards the Petitioner. Further the 2nd Respondent never acted in a manner to humiliate the Petitioner nor did the 2nd Respondent act in collusion with the 6th Respondent.  The 3rd Respondent is the Court Sergeant who recorded the statement of the Petitioner. His affidavit is supportive of the facts pleaded by the 1st and 2nd Respondents. The 4th Respondent is the Head Quarters Inspector of Weligama Police. It is his position that he was not involved in the investigation of the complaint against the Petitioner. Officer of the Special Crimes Investigations Branch conducted the investigation against the Petitioner. Any malice alleged against him is denied by the 4th Respondent.  The 6th Respondent has never participated in these proceedings, before this court. At the hearing before this court the learned counsel for Petitioner no doubt supported his case. Learned Senior State Counsel who appeared for 1st to 5th and 7th Respondents very correctly submitted to this court that the transaction in question was a civil transaction. I have to hold that the 6th Respondent who was responsible to initiate criminal proceedings, breached the fundamental rights of the Petitioner along with the 1st, 2nd and 4th Respondents. Whatever it may be the Petitioner could not have been arrested and produced before court on the available material as the facts are supportive of a civil transaction. This is a very unfortunate incident, for the authorities concerned to have deprived the Petitioner of his personnel liberty, by attaching criminal liability to the transaction in question. However law cannot permit this sort of lapses to take place either knowingly or unknowingly and deprive a persons’ freedom and personnel liberty.
 It is apparent that the Petitioner and the 6th Respondent had been dealing with each other for some time and had transactions on scrap rubber. Petitioner purchased scrap rubber from the 6th Respondent and even made part payment in cash. In that type of business transactions, sometimes parties withhold payment for various reasons. Every such transaction would not amount to cheating. In the instant case the Petitioner in fact tendered a statement of accounts to the 6th Respondent to verify the accounts. It appears that the 6th Respondent had not taken the trouble to check the accounts, instead thought it fit to change the complexion of the transaction from civil transaction to be an act of cheating. The police should have not been so hasty especially where part payment had been made to the 6th Respondent in cash, by the Petitioner. The hurry in which a prosecution was launched by the police is rather suspicious.
This appears to be a simple case of goods sold and delivered, where a buyer would have an option to reject the goods for want of quality. As such the Petitioner is entitled to a declaration that his constitutional rights are violated. Even if the police had a wrong appreciation of the law, yet the infringement would remain. It is essential to comply with the statutory provisions established by law designed to protect the liberty of the subject. State is liable and has to be held responsible for the acts of the police, which appears to have been influenced by the 6th Respondent.  An arrest must be supported by a clear provisions of the law – Gunawardena Vs. Perera (1983) 1 SLR 305. It was held in Piyasiri Vs. Fernando 1988 (1) SLR 173 that a police officer has no right to arrest a person on vague general suspicion, not knowing the precise crime suspected but hoping to obtain evidence of the commission of some crime for which he has the power to arrest.  I hold that Petitioner’s fundamental rights guaranteed by Articles 12(1) and 13(1) have been violated, and the 1st, 2nd, and 4th Respondents are liable. It appears to me that 1st, 2nd and 4th Respondents have acted with the 6th Respondent who instigated them, maliciously. There was no legal basis to arrest the Petitioner, this being a pure civil transaction. In these circumstances, I direct the 1st, 2nd and 4th Respondents to pay the Petitioner as compensation a sum of Rs. 25,000/- each as these Respondents are responsible for arresting and producing the Petitioner in Court.
 In this entire episode the 6th Respondent initiated and instigated the above Respondents to violate the fundamental rights of the Petitioners. As such this court Orders the 6th Respondent to pay a sum of Rs.75,000/- as compensation.
 Application allowed with costs.
 JUDGE OF THE SUPREME COURT
Priyasath Dep P.C.  I agree.  Chief Justice
Upaly Abeyrathne J.  I agree.
 JUDGE OF THE SUPREME COURT




















Friday, June 9, 2017

වධකයා නිදහස් කිරීම! මහාධිකරණ තීන්දුව ආපස්සට හරවයි.



2002 අප්‍රේල් 18 වන දින කඳාන පොලිසියේ උප පොලිස් පරීක්ෂක වර්ණකුලසූරිය මහවඩුගේ රොහාන් ප‍්‍රසංග පීරිස් ප‍්‍රමුඛ පොලිස් කාරයින්, ලලිත් රාජපක්ෂව අත්අඩංගුවට ගෙන, කෲර අමානුෂික වධහිංසා හා අවමන් සහගත සැලිකිලිවලට භාජනය කරන ලදි.

ඉන් අනතුරුව, ශ‍්‍රී ලංකා පොලිසියේ සුපුරුදු ක‍්‍රමවේදය අනුගමනය කරමින්, වත්තල මහේස්ත‍්‍රාත් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කළේ බොරු නඩු තුනක් සමගය.

එම අවස්ථාවේ සිට, ආසියානු මානව හිමිකම් කොමිෂම, ලලිත් රාජපක්ෂ ගේ අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් සෘජුව මැදිහත් විය. යුක්තිය ඉටු කරවා ගැනීම, ශ‍්‍රී ලංකා අධිකරණ ක‍්‍රියාපටිපාටිය තුල දීර්ඝ ගමනකට පියවර තැබීය.

බොරු නඩුවලින් ලලිත් රාජපක්ෂ ගේ නිර්දෝෂී භාවය ඔප්පු විය. වධ හිංසා පැමිණවීම අදාල දේශීය හා ජාත්‍යන්තර වශයෙන් ගෙන ගිය බලපෑම් හමුවේ, නීතිපති වරයා, 2003 ජූලි 23 දින වධහිංසා පනත යටතේ, වර්ණකුලසූරිය මහවඩුගේ රොහාන් ප‍්‍රසංග පීරිස් එරෙහිව, මීගමුව මහාධීකණයේ නඩු පවරන ලදි.

2008.10.09 වන දින මෙම නඩුවේ, තීන්දුව ප‍්‍රකාශයට පත්කල මීගමුව මහාධීකරණ විනිසුරු, චූදිත  වර්ණකුලසූරිය මහවඩුගේ රොහාන් ප‍්‍රසංග පීරිස් ව චෝදනාවලින් නිදහස් කරන ලදි.

මෙම තීන්දුව අභීයෝගයට ලක්කරමින්, අභායාචනාධිකරණය ඉදිරියේ ඇපෑලක් ඉදිරිපත් කිරීමට, ලලිත් රාජපක්ෂ වෙනුවෙන් ආසියානු මානව හිමිකම් කොමිෂම පියවර ගනු ලැබීය.

එම ඇපෑල සලකා බැලූ අභීයාචනාධීකරණය, විනිසුරු එල්.ජයසූරිය මයා ගේ එකඟතාවය අනුව, විනිසුරු දීපාලී විජේසුන්දර මිය විසින්, මහාධීකරණ තීන්දුව ඉවත ලෑමට නියෝග කර මෙම නඩුවනැවත විභාග කරන ලෙසට, මීගමුව මහාධිකරණයට නියෝග කරනු ලැබීය.

මේ අනුව, යලිත් වරක්, මෙම නඩුව විභාගයට ගනු ඇත. එහි තීන්දුව ලැබෙන තෙක් බලා සිටිය යුතුයි.

කෙසේ වෙතත්, 2002 සිට මේ දක්වා, අධිකරණ ක‍්‍රියාපටිපාටය විවෘතව, සංවාදයකට ලක්කල යුතුව තිබේ. 

මිය යන තෙක්ම, තම මුණුපුරා වු ලලිත් රාජපක්ෂ ගේ අයිතීන් වෙනුවෙන් නොසැලී පෙනී සිටියේ එලාරිස් මහතා ය. ඔහුගේ ධෛර්යය හා කැපවීම මානව හිමිකම් ආරක්ෂකයින්ට ආදර්ශයකි.



Wednesday, June 7, 2017

පොලිස් වධකාගාර නීතියට ඉහළින්.

 පානදුර පොලිස් අධිකාරි කාර්යාලයේ පවත්වාගෙන යනු ලබන වධකාගාරයක තොරතුරු

Tuesday, June 6, 2017

ෆාමසි අයිතිකරුවා චුදිත කරයි.

me

වැරදි බෙහෙතක් නිකුකරන ලද ෆාමසි අයිකරු ව බේරා ගැනීමට ඌරගස්මංහංදිය පොලීසිය හා රජයේ රොහලේ වෛද්‍ය සිරිසේන ගත් උත්සහය පරාජය කිරිමට පිඩාවට පත්වු රම්‍යලතා මහත්මිය සමත් විය.
පසුගිය මස 24 චොදනා පත‍්‍රය සංශෝධනය කරමින් ෆාමසි අයිතිකරු ගුණවර්ධන චුදිත කිරීමට ඇයට හැකිවිය. 
සිද්ධිය අදාලව පෙර පළකළ පුවත් වල සබැ`දියාවන් පහත දැක්වේ

ඇල්පිිටියඑක-තුමාගේ මනමාලකම්, බයනැති කම්, යාලූකම් ......IGP  කියයි.

ඇසක වටින්නේ රු: 1250/- යි, ෆාමසිකරුගෙන් 1250/- ක් ඉල්ලගෙන නිකම් ඉන්න  - දොස්තර සිරිසේන (රම්යලතාගේ කථාව 2වන කොටස)

ෆාමසි මාපියාවට එක්වූ පොලිස් මාපියාව (රම්යලතාගේ කථාව 1 වන කොටස)