පොලිස් පොල්ලේ බලෙන් සාවාසයට ගෑණීව ගත්තා. ගෙයත් ගන්න හැදුවා.

හික්කඩුව පොලිසියේ හිටපු පොලිස් පරීක්ෂක සංජීව සෙනෙවිරත්න මගේ සහකාරියව සාවාසයට ගත්තා. ඊට පස්සේ ඇය හා එක්ව මගේ නිවස උදුරා ගැනීමට තැත් කලා. වධ දී මටත් මගේ පියාටත් බොරු නඩු දැම්මා.

බොරු නඩු දෙකෙන් මමත් මගේ පියාත් පසුගියදා නිදහස් වුනා. ඒ සදහා වසර පහක් උසාවි ගියා.

මේ 2008 වසරේ වූ සිදුවීමක්.

එවකට රොෂාන්ගේ වයස අවුරුදු 35යි. ඔහු ධීවර කාර්මිකයෙක්.

2002 සිට ඔහු සුසානි අංජලා සමග එකට ජීවත්වුණා. 2004 සුනාමියටද ඔවුන් එකට මුහුණ දුන්නා.

ඔවුන්ගේ නිවස තියනේනේ හික්කඩුව පොලිසිය පෙණෙන මානයේ. තම සහකාරිය සුසානි අංජලා එවකට හික්කඩුව පොලිසියේ සේවය කරපු උප පොලිස් පරීක්ෂක සංජීව සෙනෙවිරත්න සමග සහවාසයට ආරගෙන   බව ඔහු දැනගත්තා.

ඔහු එකගෙයි කෑමට එකගවුනේ නැහැ. පැමිණිලි දාන්න පොලිසියට ගියාම, උප පොලිස් පරීක්ෂක සංජීව සෙනෙවිරත්න ඔහුට කිව්වේ ගෑණිව එපා නම්, ගේ ගෑණිට දීලා උඹ පලයන් මහගෙදර කියා.

ගේ තමාගේ  බව පැවසූ විට, මේක පොලිසියේ අණ බව කියමින්, රොෂන්ට තම නිවසට යෑම තහනම් කලා.

මේ අතර, සුසානි අංජලා නිවස අතහැර ගියා. රොෂාන් නිවස බාර ගත්තා. 2008.04.02 දින ඔහුට දැනගන්නට ලැබුනා සුසානි අංජලා පොලිසිය සමග ඇවිත් ගේ දොර කඩා, බඩු මුට්ටු ගෙනියන්න සූදානම් වන බව.

ඔහු වහාම නිවසට ගියා. තමා එන බව දුටු පොලිස් පරීක්ෂක සංජීව සෙනෙවිරත්න, එතැන හිටිය පො.කො.සුරංගට කිව්වා, රොෂාන්ව අල්ලා දෙකක් අණින්න කියා. පො.කො.සුරංග, රොෂාන්ව අල්ලා පහර දුන්නා. ඔහුගේ කෑගැසීමට අසල නිවසේ සිටි පියා - හැරිසන් එතැනට දුව ආවා.

උප පොලිස් පරීක්ෂක සංජීව සෙනෙවිරත්න දුව ඇවිත් රොෂාන්ටත්, පියා හැරිසන්ටත් පහර දුන්නා.

රොෂාන්වයි, හැරිසන්වයි කමිස කොළරවලින් අල්ලා පාර දිගේම පොලිසියට ඇදගෙන ගියා.

දෙන්නාව පොලිස් කූඩුවට දැම්මා. ටික වේලාවකින් රොෂාන්ව කූඩුවෙන් එළියට අරන්, හැරිසන් (පියා) ඉදිරිපිටදීම බිම පෙරලා ඇග උඩ නැග පහර දුන්නා. පහර දුන්නේ කොස්තාපල් සුරංග.

එසේ පහර දීමෙන් පසුව, රොෂාන්ට ගංජා නඩුවකුත්, හැරිසන්ට බීමත්ව සිටි බවට නඩුවකුත් ලියන්න කියා, දෙන්නාව හික්කඩුව ආරච්චිකන්ද රජයේ රෝහලට ගෙනයනු ලැබුවා.

රෝහලේ ප්‍රධාන වෛද්‍ය නිලධාරී - වෛද්‍ය කොඩිතුවක්කු ඉදිරිපිටට ගෙනගොස්, පොලිසිය සිය අවශ්‍යතාවය ඔහුට පවසා සිටියා.

හැරිසන් - තමන්ට හා පුතුට පහර දුන් බව පවසා, පරීක්ෂා කර ප්‍රථිකාර ලබාදෙන ලෙසට ඉල්ලුවා. පොලිසිය කිව්වා හැරිසන් බීලා කියා ලියලා දෙන්න කියා.

පොලිසියේ උපදෙස් මත දොස්තර කොඩිතුවක්කු වැඩ කලා.

රොෂාන්ව ගංජා ලග තබා ගැනීම යන චෝදනාව යටතේ පසුදින අධිකරනයට ඉදිරිපත් කරනු ලැබුවා.

ඔහු නිවැරදිකරු කියා - ඇප මත නිදහස්ව, එදිනම කරාපිටිය ශීක්ෂණ රෝහලට ඇතුලත්ව - ප්‍රතිකාර ලබා ගත්තා.

හැරිසන්ට විරුද්ධව බීමත්ව මහ පාරේ  අශෝභන විදිහට හැසිරුනා කියා නඩුවක් පැවරුවා.

දෙන්නාම චෝදනා ප්‍රතික්ෂේප කර වසර 5ක් පුරා නඩු කිව්වා.

හැරිසන්ව, 2014.04.28 වන දින නිදොස් කොට නිදහස් කරන ලද අතර, රොෂාන්ව 2014.06.09 වන දින නිදොස් කොට නිදහස් කරනු ලබනවා.

සම්ප්‍රදායෙන් බැහැරව - පිය පුතු දෙන්නා, පොලිසියේ නීති විරෝධී ක්‍රියාවන් අභියෝග කරනවා. ඒ සදහා වසර 5ක් පුරා ධනය හා කාලය වැය කරනවා.

2008 දීම, පිය පුතු දෙන්නා තමන්ට පහර දුන්න, බොරු නඩු දාපු හික්කඩුව පොලිසියේ උප පොලිස් පරීක්ෂක සංජීව සෙනෙවිරත්න, පො.කො.සුරංග 64244 හා ස්ථානාධිපතිට එරෙහිව මූලික අයිතිවාසිකම් නඩුවක් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ පවරනු ලබනවා. එම නඩුව තවම ඉවර නැහැ.

මේ පොලිස් කාරයින් ගැන පොලිස්පතිට පැමිණිලි කරනවා. නමුත් මේ දක්වාම පොලිස්පතිවරයාට පුලුවන්වෙලා නැහැ - මේ පොලිස්කාරයින්ට එරෙහිව රටේ නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන්න.

පොලිස්කාරයින්ට අපරාධ කර දඩුවම් නොලබා සිටින්නට ඉඩ ලබාදී තිබෙන රටක් ශ්‍රී ලංකාව.

නීතිය මත පාලනය, බහුතරය කියන පරිදි නීතියේ ආධිපත්‍ය - බිදවැටුනු රටක් ශ්‍රී ලංකාව. ආඩම්බරයි නේද ?