ස්ත‍්‍රී දුෂණ චෝදනා වලින් පොලිස් කාරයාව නිදෝස කොට නිදහස් කරයි

.

පසුගිය දින නිමවු, මාතර මහාධිකරණයේ පැවැති ස්ත‍්‍රී දුෂ ණ නඩු විභාගයේදී, එහි විත්තිකරු වූ, කඹූරුපිටිය පොලිසියේ සේවය කළ පොලිස් කොස්තාපල් ගාමිනී වීරවික‍්‍රම සියලූම චෝදනා වලින්, නිෙදාස්කොට නිදහස් කරනු ලැබීය.

පැමිණිල්ලක් විභාග කිරීම සඳහා  ගොස් සිටි අවස්ථාවේ, කාත් කවුරුත් නැතිව, තනිව සිටි පැමිණිලිකාරියව දුෂණය කළ බවට යන චෝදනාව මොහුට නගා තිබින.

2008 මාර්තු 14 වන දින, තමා විසින් කරන ලද පැමිණිල්ල විභාග කිරීමට පැමිණි මෙම පොලිස් නිලධාරියා, මරණ තර්ජණ කර තමාව ¥ෂණය කල බව ‘‘ඇය’’ කියා සිටියාය.

සිද්ධිය වන විට ඇගේ වයස අවුරුදු 42 කි. නඩුව විභාගය අවසන් වන විට ඇගේ වයස අවුරුදු 50 කි. 

මැය මානසික ආබායකින් පෙළෙන තැනැත්තියක් වන අතර, එ් සදඟා ප‍්‍රතිකාර ලබා ගන්නා කෙනෙකි. නමුත් ‘‘පැමිණිල්ල’’  එ් පිළිබඳව විශේෂ ඉල්ලීම් නොකර, සාමාන්‍ය සාක්ෂිකාරියක ලෙසට, සාක්ෂි දීමට සලස්වා තිබිණ.

හරස් ප‍්‍රශ්ණ වලට භාජනය කිරීමේදී ඇය කිහිප අවස්ථාවක සිහි මූර්ජිත වී තිබේ.

ස්ත‍්‍රී ¥ෂණ නඩුවක දි ‘‘ක‍්‍රියාව කළ බව හා එම ක‍්‍රියාව සිදු කරන ලද්දේ ඇයගේ කැමැත්ත නොමැතිව බව’’ සාක්ෂිවලින් තහවුරු විය යුතු බව පෙන්වා දෙන, මහාධීකරණ විනිසුරු දමිත් තොටවත්ත, වින්දිත තැනැත්තියගේ (ඇගේ* සාක්ෂියත්,  තහවුරු කිරීමට පැමිණිල්ල ඉදිරිපත් කල, ඇගේ නෑනාගේ සාක්ෂියත් පරස්පර බව පෙන්වා දෙයි.

මෙම නඩුවේ සාක්ෂි වශයෙන් කැඳවන ලද්දේ, වින්දිත ‘‘ඇගේ’’ සාක්ෂිය හා ඇගේ නෑනාගේ සාක්ෂි පමණි.

ඇය විසින් සිද්ධියට, දින 04කට පසුව පැමිණිලි කිරීම හා ඇය විසින් හරස් ප‍්‍රශ්ණ වලට ලබා දුන් පරස්පර පිළිතුරු ගැන, අවධානය යොමු කරන විනිසුරු, ඇය විසින් මෙම සිද්ධියට පෙර, නොයෙකුත් ආරවුල් සම්බන්ධයෙන් පැමිණිලි 08ක් 09ක් දමා සිටි, පොලිසිය සම්බන්ධයෙන් හොඳ පළ පුරුද්දක් තිබූ තැනැත්තියක් ලෙසට පිළිගනී. 

මෙහිදී, ඇය අවු: 22 වන විට, ලේ නෑයකු සමග සම්බන්ධකම් පවත්වා දරුවකු ලැබී ඇති බව හා පසුව වෙනත් විවාහයකින් ද දරුවකු ලැබී ඇති බව, පසුව එම පුරුෂයාද අතහැර දමන ලද තැනැත්තියක් බව, සමාජය ගැන හොඳින් දැනුම් තේරුම් ඇති, පොලිස් ස්ථානය සුපුරුදු තැනැත්තියක් බව හා ඉතා බයාදු කුලෑටි අසරණතාවයක් ව්‍යාජ ලෙස පෙන්වීමට උත්සාහ ගන්නා බව පෙනී යන බවද, විනිසුරු වැඩි දුරටත් සිය තීන්දුවේ සඳහන් කරයි.

ඇයගේ මානසික රෝගී ත්තවය ගැන, පැමිණිල්ල මෙහෙය වූ රජයේ නීතිඥවරයා, අධිකරණයට වාර්ථා කලද, සාක්ෂිවලින් හෙළි වූ කරුණු පදනම්ව, විනිසුරු, ඇයට මානසික එ්කාග‍්‍රතාවයක් තිබුනු බවට තීන්දු කරයි. 

ඇය විසින්, සිදු වූ ‘‘ක‍්‍රියාව’’ විස්තරාත්මකව පැවසීමට මැළිවීම, එ් පිළිබඳව විමසනවිට ස්ථාවරයන් වෙනස් කිරීම පිළිබඳ අවධානය යොමු කරන විනිසුරු, බලයක් යොදා ලිංගික සංසර්ගයේ යෙදුනාය කියා උපකල්පනය කළත්, පුරුෂයන් දෙදෙනෙකුගෙන් වෙන් වෙන් වශයෙන් දරුවන් ලැබී ඇති අවුරුදු 42 පමණ නැමැත්තියකට ලිංගික සංසර්ගයක් තුළින්, ඇය පවසන තරම් පීඩාවක් ඇතිවූවාය සිතීම අපහසු බවද සිය තීන්දුවේදී ප‍්‍රකාශ කර සිටී.

මේ කරුණු සහ සාක්ෂිවල පරස්පරතාවයන් සැලකිල්ලට ගෙන, වෙනත් සාක්ෂි නොකැඳුවාම විත්තිකරු, ගාමිනී වීරවික‍්‍රම ව නිෙදාස් කර නිදහස් කිරීමට - අධිකරණය පියවර ගන්නා ලදි.

අවුරුදු අටක් පුරා ”යුක්තිය” උදෙසා පැමිණීලිකරු හා විත්තිකරු යන දෙපාර්ශවය අධීකරණය හමුවේ ගෙන ගිය අරගලයෙන්, ස්ත‍්‍රී ¥ෂණ චෝදනාවකින්, විත්තිකාර පොලිස් කොස්තාපල් නිෙදාස්ව නිදහස් විය.

නඩුව ඉවර උනත් ඇගේ කතාව ඉවර නැත. 

තරුණ වියේදී ඇය ඥතියකු සමග ප්‍රේම සම්බන්ධයක් පවත්වාගෙන යන ලදි. එහි ප‍්‍රතිඵලයෙන් දරුවකු ලැබින. එම පසුබිම යටතේ, ඇය ගමෙන් පිටව කලක් ජීවත් විය. නැවත ගමට පැමිණෙන විට ඇයට උරුමව තිබූ ගේ ෙදාර ඉඩකඩම් වල භුක්තිය ඇගේම අසල්වැසි ඥතීන් විසින් අත්පත් කරගෙනය. ඇයට සිදුවුනේ ඉඩම් ආරවුල් වලට මැදි වන්නටය. නිතර පොලිසියට යාමට සිදුවිය. 

එ් අතර ඇය විවාහ විය. එහි ප‍්‍රතිඵලයෙන්ද දරුවකු ලැබින. 

ටික කලකින් සැමියාද අතහැර යන ලදි. නැවත ඇය තනි විය. අසල්වැසි ඥතීන් අතර ආරවුල්  නතර නොවීය.

2008.03.10 දින කඹූරුපිටය පොලිසියට ඇය ගියේ, පෙර දින රාත‍්‍රියේ සිය නිවසට ගල් ගැසීම ගැන පැමිණිල්ල කිරීමටය.

2008.03.14 දින, පො.කො. ගාමිණී වීරවික‍්‍රම පැමිණීයේ පැමිණිල්ල විභාග කිරීමටය. එ් අවස්තාවේ සිදුවීම ගැන ඇය කියන්නේ, ඇගේ ප‍්‍රකාශය සටහන් කරගත්, පො.කො.ගාමිණී වීරවික‍්‍රම, වහලේ හිල් බලන්නට ඇයව කාමරයට එක්ක ගිය බව,  එහිදී කාමරයේ ෙදාර වැසූ පො.කො. ගාමිණී වීරවික‍්‍රම ඇයව ඇඳට තල්ලූකොට මරණ බවට තර්ජණය කොට,   දුෂණය කල බව හා එ් අවස්ථාවේ ඇයට සිහිය නැති වූ බව. 

ඇය මානසික ආතතියකින් පෙළෙන බව, එ සඳහා දීර්ඝ කාලයක සිට ප‍්‍රතිකාර ගන්නා බව, සිද්ධියෙන් පසුව, ඇයගේ දේපල වලට එල්ලවන බලහත්කාරකම් උග‍්‍ර වූ බව සත්‍යයකි. 

ඇගේ දියණිය ඇයට පක්ෂ නැත. පුතාව හදා ගැනීමට නොහැකිව, සසුනට පූජා කරන්නට සිදුවිය. එහෙත්, පුතාට පන්සල් සූදුව දරා ගන්නට බැරිව නැවත ඇ ලඟට පැමිණීමට සිදුවිය. ජීවත් වීමට, ඉන්නට හිඳින්නට තැනක් නැතිවිය.

තම රෝගය ගැන ඈ දැනුවත්ය. එහෙත් අඛණ්ඩව ප‍්‍රතිකාර ගැනීමට, ආර්ථිකය හරස් විය. 

ඈ වෙනුවෙන් නඩුවේදී, නීතිඥ සහයක් පුද්ගලිකව ලබා ගැනීමට ද ආර්ථිකය හරස් විය.

ඇයට උසාවියට එන්නට වූයේ තනිවය. උදේ උසාවියට පැමිණ ඇය හවස හතර පසු වනතුරු උසාවියේ රැුඳී සිටින්නේ, වතුර පමණක් බීලාය. එහි හැමොම විත්තිකරු දෙස බැලූවේ අනුකම්පාවෙනි.

සටහන:-
මැගේ කතාව, කාන්තා අයිතිය පිළිබඳ ප‍්‍රශ්ණයක් ද ? 
කතා කිීරීමට නුසුදුසු, දේශයට අහිතකර කාරණයක ද ?