සත්‍යය හා යුක්තිය සොයා යන මිනිසාගේ ගමන් මග අති දුෂ්කර වූවකි. අදට ද එහි වෙනසක් නැත. මර්දනය හමුවේ බහුතරය නිහඬ වේ. තවත් පිරිසක් මර්දනය තම අරමුණුවලට ළඟා කරගන්නට උපයෝගී කර ගනිති.
ඉතිරි අතලොස්ස ජීවිතය පරදුවට තබයි. වෙනස ඇති කරන්නේ එ් අයයි.
අමිතාගේ කථාවට අවුරුදු 18 කි. එය විනාඩි කිහිපයකට ලඝු කිරීම සාධාරණ නොවේ. එහෙත් ජූලි 06 සිදුවීම, 18 වසරක් ආ ගමන වළක්වන්නට හැකි යැයි යමෙක් සිත්නනේ නම් එය මිත්‍යාවකි.
ඇයගේ අතේ පිරිත් නූලක් නැත. යන්ත‍්‍රයක්, කොන්තයක් හෝ ත‍්‍රිශූලයක් නැත.
පවතින නීතිය හා කි‍්‍රයා පටිපාටිය රාමුවෙන් පිටතට විත් අභියෝග කිරීම මෙතෙක් ආ ගමනේ සාර්ථකත්වයයි. දහ අට වසරක සිට ඇය අභියෝග කරන්නේ රටේ යුක්තිය ඉටු කරන්න තියෙන අධිකරණ ක‍්‍රියා පටිපාටියටයි.
රාජ්‍යය නිලධාරීන් අතලොස්සක්, නීතිඥයන් කිහිප දෙනෙක්, ඇඟිලි ගණනට අඩු සිවිල් සමාජ ක‍්‍රියාකාරීන්, පූජකයන් දෙතුන් දෙනෙක් හැරෙන්නට අන් සියලූ දෙනා සෘජුව හා නිහඬව අපරාධකරුවන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටියා පමණක් නොව, මර්දනයට හවුල් විය.
අමිතා ප‍්‍රියන්ති තම සොහොයුරා වෙනුවෙන් ඉදිරිපත්ව, ඉන් නොනැවතී රාජ්‍ය යාන්ත‍්‍රයෙන් පීඩාවට පත්වූවන් සඳහා ඉදිරිපත් වූයේ පෙර සඳහන් රාජ්‍ය යාන්ත‍්‍රනයේ නිලධාරීන්, සිවිල් සමාජය හා පූජක පරපුර අභියෝගයට ලක්කරමින්ය.
ජූලි 06 ඇය ප‍්‍රහාරයකට ලක් කළේ සැළසුම් සහගතවය. ඇය පානදුරේ ජනසංසද කාර්යාලයෙන් පිටවන තෙක් කුප‍්‍රකට, සංවිධානාත්මක, පුහුණුව ලැබූ යතුරුපැදි කරුවන් දෙදෙනෙක් බලා සිටියේය. එතැන් පටන් අලූත්ගම, මොරගල්ල දක්වා ඇය පසුපස හඹා ගියේය. ගාලූ පාරේ සිට ඇයගේ නිවසට පිවිසෙන පටු මාර්ගයේ දී, ඇයට පහරදී, ඇගේ ගමන් මල්ල උදුරාගෙන පලා ගියේය.
සිද්ධිය වී සු`ඵ කාලයක් තුළ එ් පිළිබඳ පැමිණිල්ල අලූත්ගම පොලීසියට කළේය. ජනසංසදය ඇතුලූ සංවිධාන, නීතිඥවරුන් සිද්ධිය ගැන බලධාරීන් දැණුවත් කළේය. එහෙත් මේ ලියන මොහොත දක්වා පොලීසිය කළයුතු පරීක්ෂණ නොකරමින් කල් මරති. එ් ඔවුන් ප‍්‍රහාරකයන් දන්නා නිසාය.
අමිතා ප‍්‍රියන්තිගේ සොහොයුරා වන 2000 දී අත්අඩංගුවට ගන්නා පයාගල පොලීසිය දින 05 ක් රඳවාගෙන වධ දෙයි. ඉන්පසු ඉන්පසු අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරියෙකුට ඉදිරිපත් කර ව්‍යාජ වෛද්‍ය වාර්තාවක් සමග, ක`ඵතර වැඩ බලන මහේස්ත‍්‍රාත් පට්ටම ඇති නීතිඥයෙකු වෙත ගෙන ගොස් රිමාන්ඞ් කරවයි. වැලිකඩ රිමාන්ඞ් බන්ධනාගාරයේදී ඔහු මිය යන්නේ ප‍්‍රතිකාරයක් නොලබාය.
කොළඹ අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරිණියක් පශ්චාත් මරණ පරීක්ෂණය කරයි. භාහිර හා අභ්‍යන්තර තුවාල විස්සකට වැඩි ප‍්‍රමාණයක් හඳුනා ගනී.
අමිතා ප‍්‍රියන්ති යුක්තිය ඉටුකර ගැනීමට පිවිසෙයි. ඇය විවිධ පැතිකඩ හරහා තම සොහොයුරා මරා දැමූ පයාගල පොලීසියේ නිලධාරීන්ට එරෙහිව බොරු වෛද්‍ය වාර්තා දුන් අධිකරණ වෛද්‍යවරයාට එරෙහිව, ප‍්‍රතිකාර ලබා නොදුන් බන්ධනාගාරය එ් අතර මූලික විය.
පයාගල පොලීසියේ් ස්ථානාධිපති ඉද්දමල්ගොඩ, අපරාධ අංශයේ ස්ථානාධිපති ප‍්‍රසන්න වික‍්‍රමරත්න ප‍්‍රමුඛ නිලධාරීන් පවරන ලද මූලික අයිතිවාසිකම් නඩුව, මූලික අයිතිවාසිකම් නඩු ඉතිහාසයේ වාර්තාගත වූවකි.
”ශ‍්‍රියාණි එරෙහි ඉද්දමල්ගොඩ නමින් එය ප‍්‍රකටය” එතැනින් නොනැවතුන ඇය බොරු වෛද්‍ය සහතික දුන් අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරී පියසෝමට එරෙහිව ශ‍්‍රී ලංකා වෛද්‍ය සභාවේ පැවරූ නඩුවෙන් ඔහු වැරදිකරු වී වසර තුනක තහනමකට ලක්විය.
එයින් ද අරගලය නිම නොවීය. නීතිපති විසින් අපරාධ අංශයේ ස්ථානාධිපතිට එරෙහිව මිනීමැරම් චෝදනා යටතේ නඩු පැවරීය. එහෙත් එක් දිනක්වත් රිමාන්ඞ් භාරයට පත් නොවී, දින පහක් තුළ රු: 5000/- ශරීර ඇප දෙකක් මත නිදහස් වුයේ වාර්තාවක් තබමින්ය. එතැන් පටන් පොලීසියේ සහයෙන් අධිකරණය මග හරින ‘‘අතුරුදහන් වූවකු’’ ලෙසට පෙනී සිටි. එම නඩුව මේ වන විට ක`ඵතර මහාධිකරණයේ චූදිතයා නැතිව විභාගයට ගෙන ඇත. ඇපකරුවන් වූ ප‍්‍රසන්න වික‍්‍රමරත්නගේ බිරිඳ හා පොලිස් නිලධාරියෙකු අධිකරණයට කැඳවා තිබේ.
මෙයට සමගාමීව, බන්ධනාගාරයට හා වෛද්‍ය පියසෝමට එරෙහිව වන්දි නඩු ද කලූතර දිසා අධිකරණයේ පවතී.
මේ ආකාරයට අපරාධ අවම කරන්නට නොහැකි මන්ද යන්න පිළිබඳව කැටපතක් බවට පත්වූ අමිතාගේ සොහොයුරාගේ ඝාතනය සහා ඇය සෙසු පීඩාවට පත්වූවන් ට යුක්තිය ඉටු කිරීමට පෙරමුණ ගැනීම, විශේෂයෙන් බලපා ඇත්තේ පොලීසියට ය.
එය වර්තමානයේ ඇතිවූ ව්‍යවස්ථා වෙනස්කම්, ස්වාධීන කොමිෂම නිසා ප‍්‍රබලව ඔවුන්ට දැනෙන්නට වී තිබේ. මේ සියල්ල හමුවේ අතීතයේ මෙන් නොව, යුක්තිය උදෙසා බිම් මට්ටමින්, හුදෙකලාව, අනාරක්ෂිතව අරගල කරන්නා වූ ක‍්‍රියාකාරින් හා සංවිධාන නිහඬ කිරීමට ගත් අසාර්ථක සහ බෙලහීන උත්සාහයකි, ජූලි 06 නිරායුධ ගැහැණියකට කළ ප‍්‍රහාරය.
No comments:
Post a Comment