ජනපතිගේ කුඩු සංහාරයට මුවා වී සිදු කරන සතුරු දඩයම

මේ වන විට, මත්ද්‍රව්‍ය හා නීති විරෝධී මත්පැන් මර්ධනය කිරීම සඳහා - පොලිසිය හා එක්ව විශේෂ කාර්ය බලකාය රටපුරා මෙහෙයුම් දියත් කර ඇත.

ඒ අතර, උපරාමාධිකරණය මගින්, වරදකරුවකුට මරණ දඬුවම නියම කරන තෙක් ජනාධිපති සිරිසේන නොවිසිල්ලෙන් බලා සිටී. දැන් යන විදිහට නම් අපට මතක් වන්නේ පංචතන්ත්‍රයේ එන වෟකයාගේ හා එලුවාගේ කථාවය. 

සුරේෂ්, එක් රැයක් පානදුර උතුර පොලිසියේද, රෑ දෙකක් ක`ඵතර බන්ධණාගාරයේද ගත කර, 29 දා දවල් ශරීර ඇපයක් මත නිදහස් විය. 

මේ ශ්‍රී ලංකාවේ, සංවිධානාත්මක මත්ද්‍රව්‍ය හා නීති විරෝධී මත්පැන් ජාවාරමේ යෙදෙන්නේ, අනෙකුත් සියලුම අපරාධ හා නීති විරෝධී ක්‍රියාවන් මෙන්ම, රටේ ඉහළයින්ය. මේ ඉහළයින්ට - සියලුම දේශපාලන පක්ෂ, ආගම් වල නායකයින් සම්බන්ධය.

ඒ ගැන නිහඬව - අතීසාරයට අමුඩ ගසන්නවා වාගේ මත්ද්‍රව්‍ය මෙන්ම, නීති විරෝධී මත්පැනට එරෙහිව පොලිසිය STF යෙදීම වැඩක් නැත. 

මර්ධනය ධවල භීෂණයක් දක්වා වර්ධනය වන බවට - ඉතා සු`ඵ උදාහරණයක් දක්වමු.

සුරේෂ් ත්‍රී රෝද රථ රියදුරෙකි. චන්ඩියෙකි - පොලිසිය කියන ආකාරයට. 

25 දින සුරේෂ්, මගුල් ගෙදරක සාදයට ගොස්, සවස කොත්තුවක් ගේන්නට කඩයට ගියේ මිතුරෙකුගේ ත්‍රී රෝද රථයෙන්. ඒ, ඔහු මත්පැන් පානය කර තිබූ නිසාය.

ගෙන ආ කොත්තුව, කන්නට ඔහුට නොහැකි විය.

ඔහු මානව හිමිකම් කොමිෂන් සභාවට,  පොලිස්පතිට කරන ලද ලිඛිත පැමිණිල්ල තත්වය පැහැදිලි කරයි. 

නීති විරෝධීව අත්අඩංගුවට ගෙන, ව්‍යාජ චෝදනා නගා, නඩු පැවරීම හා රිමාන්ඞ් කිරීම, 

 සුරේෂ් ... අවු: 37 යි, විවාහක, දරුවන් 02 යි, රැකියාව : රියදුරු. 2019.01.29 දිනදීය.

2018.01.25 දින රාත්‍රී 7.30 පමණ, මා කොත්තුවක් අරන්, මාගේ මිතුරකු සමග, ත්‍රී රෝද රථයෙන් මාගේ වැඩ කරන ත්‍රී රෝද රථ ගාලට පැමිණියාත් සමග, එතැනට පැමිණි දෙදෙනෙකු ගෙන් එක් අයෙක්, මා ඇඳ සිටි ෂර්ට් එකේ කොලරය අසලින් අල්ලා කරකවා, හිරකර උඹද“බාබා” කියා ඇසුවා. මම ඔව් යයි පිළිතුරු දුන් විට, වරෙන් බබා හුකුම් පෙන්වන්න කියමින්, තල්ලු කරගෙන, ගොස්, අසල තිබූ ජීප් රථයේ පිටුපසට ඇතුල් කරනු ලැබුවා. 

මාව ජීප් රථයේ දාගන්න විට, නිල ඇඳුම් ඇඳගත් 2කු සමග තවත් 4කු හිටියා. පසුව මා දැනගත්තා ඔවුන් විශේෂ කාර්ය බලකායේ අය බව.

මාව ජීප් රථයට දමා ගත් එම පිරිස, මාව නිවසට ගෙන ආවා. 

නිවසේදී, බිරිඳ දරුවන් දෙන්නා, එළියට දමා නිවස සෝදිසි කලා.

එසේ සෝදිසි කර, මාව පානදුර දකුණ පොලිසියට ගෙන ආවා. ජීප් රථයේ ඉදිරිපස අසුනේ සිටි, නිලධාරියා , දුරකථනයෙන් කාටද “චිෆ්” කියා අමතා, “බබා” කියන එකාව අපි ගත්තා යයි කිව්වා. 

මාව පානදුර දකුණ පොලිසියට ගෙනවිත්, ජීප් රථය පොලිසිය තුලට ඇතුලු වූ විට, එතැනට සිවිල් ඇඳුමින් එක් නිලධාරියෙක් පැමිණියා. ඔහු සිය ජංගම දුරකථනයෙන් මාගේ පිංතූර ගත්තා. 

ඉන්පසු ඔහු ඉදිරිපස අසුනේ වාඩි වී, පානදුර උතුර පොලිසියට ගෙන ආවා. 

මාව ජීප් රථයෙන් ගෙන එන අතර, අසභ්‍ය වචන කියමින් මට නින්දා අපහාස කලා. 

පානදුර උතුර පොලිසියේදී, එම නිලධාරීන් මොනවාද පොත්වල ලියා, මාගේ ඇගිලි සලකුණු කහපාට දිග ලියුම් කවරයකට ලබා ගත්තා. 

එයින් අනතුරුව මාව කූඩුවට දැම්මා. 

පසුදින එනම් 2019.01.26 දින, මාව වැඩ බලන මහේස්ත්‍රාත් නීතිඥ සරත් සූරියආරච්චි මයාගේ නිවසට ගෙන ගොස්, 2019.01.29 දක්වා, රක්ෂිත බන්ධනාගාර ගත කරනු ලැබුවා. 

2019.01.29 (අද දින) මාව පානදුර මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කලවිට, මට විරුද්ධව 

1. හෙරොයින් මිලිග්‍රෑම් 900 ක් සන්තකයේ තබා ගැනීම 

2. කඩුවක් ළඟ තබා ගැනීම 

යන චෝදනා යටතේ නඩු 02ක් පවරා තිබුනා. 

මාව අත්අඩංගුවට ගත් නිලධාරීන් අතර, විශේෂ කාර්ය බලකායේ (කොළඹ මූලස්ථානයේ) 68235 කන්ඩම්මබි, 34394 කොඩිතුවක්කු, 29081 අබේසිංහ, පො.සැ.37578 සිල්වා, 75471 වීරසුන්දර හා පො.රියදුරු 2634 රාජපක්ෂ යන අය සිටි බව හා, වාහන අංකය ණෘ 5783 බවත් දැනගන්නට ලැබුනා.

මා කිසි දිනක මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතා කරන හෝ ජාවාරම් කරන හෝ කෙනෙකු නොවේ.

මේ ආකාරයට, විශේෂ කාර්ය බලකායේ නිලධාරීන් පිරිසක් පැමිණ අත්අඩංගුවට ගත්තේ, යම් අයෙකු ගේ පුද්ගලික පළිගැනීමකට බව ප්‍රකාශ කරමි.

රාත්‍රියේ කෑම ගැනීමට ගිය මා - විශේෂ කාර්ය බලකායේ නිලධාරීන් විසින් අත්අඩංගුවට ගැනීම දුටු සාක්ෂි තිබෙන බවද, ප්‍රකාශ කරමි.

මේ සම්බන්ධයෙන් මාගේ බිරිඳ වන මේරෝස් ලීටා බර්තොලමියුස් මිය විසින් - 2019.01.28 දාතමින් ඔබ වෙත ලිඛිතව පැමිණිලි කර ඇති බවද සිහිපත් කරමි. 

මා ඉල්ලා සිටින්නේ, 

මත් ද්‍රව්‍ය භාවිතය හෝ, ඒවාට සම්බන්ධ නැති මා, අත්අඩංගුවට ගෙන, ව්‍යාජ නඩු පවරා, බන්ධණාගාරගත කරවීම ගැන, අදාළ නිලධාරීන්ට එරෙහිව නීතිමය හා විනයානුකූල පියවර ගන්නා ලෙසටය.

මෙයට, 

 සුරේෂ් 

බෝගම්බර බන්ධනාගාරයේ “බාගෙට මැරුම් කන” ලද නන්දනීට දශ ලක්ෂ පනස් දාහක වන්දියක්.

2008 ජුනි 27, නන්දනීව, රත්තොට පොලීසිය අත්අඩංගුවට ගන්නේ, මාතලේ බන්ධනාගාරයේ ඕ.අයි.සී. ඒකනායකගේ බිරිඳ පද්මාට, පහර දී පිහියකින් කපන ලද බවට වන චෝදනාවට.

2008 ජුනි 28 වන දින ඇයව, මාතලේ මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයට ඉදිරිපත් කර 30 වන දින දක්වා රිමාන්ඞ් කරවනවා. එසේ රිමාන්ඞ් කරන්නේ පද්මාට බරපතල තුවාල තිබෙන බවට, පොලීසිය උසාවියට කරන ලද කරුණු දැක්වීම මත.

අත්අඩංගුවට ගන්නා 27 වන දින රාත්‍රියේදී ඇයව, කෲර අවමන් සහගත සැලකිලිවලට භාජනය කරන්න ඉදිරිපත් වන්නේ පොලිස් කාන්තාවක්.

29 වන දින මාතලේ බන්ධනාගාරයෙන්, බෝගම්බර බන්ධනාගාරයේ කාන්තා අංශයට ගෙන ගිය විට, ඇයට වධ දීමට ඉදිරිපත් වන්නේ, අමුණුගම විජේසිංහ, සුබසිංහ හා සෝමපාල යන ‘ගාඞ් වරියන්’.

ඔවුන් ඇයට වධ දේනනේ, මාතලේ බන්ධනාගාරයේ, ඕ.අයි.සී. ඒකනායක, “බාගෙට මරන්න” ලෙසට දෙන ලද උපදෙස් අනුව.

30 වන දින ඇප ලබා ගන්නා ඇය මාතලේ දිසා මහ රෝහලට ප්‍රතිකාර ගැනීම සඳහා ඇතුළත් වෙනවා.

එහිදී, ඇයව පරීක්ෂා කරන විශේෂඥ අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරී, ඇයට වධ දීම හේතුවෙන් බරපතල තුවාල සිදුව ඇති බවට පමණක් නොව, ඇගේ එක් කණක් ආබාධිතව ඇති බවට ද, නිගමනය කරනු ලබනවා. 

ඇය ජනසංසදය සමග එක්ව, මූලික අයිතිවාසිකම් නඩුවක් පැවරීමට පියවර ගන්නා ලද අතර මාතලේ මහේස්ත්‍රාත් අධිකරණයේ ඇයට විරුද්ධව, රත්තොට පොලීසියේ පවරා තිබූ නඩුවට ඉදිරිපත් වීම සඳහා නීතිඥ සහය ලබා දීමටද පියවර ගනු ලැබුවා.

2008 දින පවරන ලද මූලික අයිතිවාසිකම් නඩුවට 2009.11.18 වන දින, අවසර ලැබෙනවා. ඒ මෙම නඩුවේ මාතලේ බන්ධනාගාරයේ ඕ.අයි.සී. ඒකනායක, රත්තොට පොලීසියේ කාන්තා පො.සැ. 12862 වසන්තා, බෝගම්බර බනන්ධනාගාර අධිකාරී, ගාඞ්වරියන් වන, අමුණුගම විජේසිංහ, සුබසිංහ හා සෝමපාල, උත්තරීතර නීතියේ 11 වන වගන්තිය උල්ලංඝණය කර තිබෙන බවට හා  මාතලේ බන්ධනාගාරයේ ඕ.අයි.සී. ඒකනායක, රත්තොට පොලීසියේ කාන්තා පො.සැ. 12862 වසන්තා සහ පොලිස්පති මෙම නීතියේ 12 වන වගන්තිය උල්ලංඝණය කර තිබෙන බවට යන පිළිගැනීම මතය.

2018.09.26 විභාගයට ගන්නා මෙම නඩුවේ තීන්දුව 2018.11.23 දින ප්‍රකාශයට පත් කරණු ලැබුවා.

එම තීන්දුවට අනුව,

6. ඒකනායක - ඕ.අයි.සී. මාතලේ බන්ධනාගාරය

9. අමුණුගම විජේසිංහ, සුබසිංහ හා සෝමපාල - බෝගම්බර බනන්ධනාගාර ගාඞ්වරියන්
උත්තරීතර නීතියේ 11 වන වගන්තියෙන් සහතික කර තිබෙන අයිතියද, 

ඒකනායක - ඕ.අයි.සී. මාතලේ බන්ධනාගාරය, ගාඞ්වරියන් වන, අමුණුගම විජේසිංහ, සුබසිංහ හා සෝමපාල, බන්ධනාගාර කොමසාරිස් ජනරාල් හා පොලිස්පති යන වගඋත්තරකරුවන් උත්තරීතර නීතියේ 12 (1) වගන්තියෙන් සතික කර තිබෙන අයිතිය ද, 

උල්ලංඝණය කර තිබෙන බවට, තීන්දු කර තිබේ.

ඒ අනුව රජය විසින් රුපියල් ලක්ෂ පහක් හා නඩු ගාස්තු වශයෙන් රු: 50,000/- ක් ද නන්දනීට ගෙවිය යුතු බවට ද, ඒකනායක - ඕ.අයි.සී. මාතලේ බන්ධනාගාරය, රුපියල් ලක්ෂ දෙකක් පුද්ගලිකව ද,  ගාඞ්වරියන් වන, අමුණුගම විජේසිංහ, සුබසිංහ හා සෝමපාල රු: 75,000/- බැගින් (රුපියල් ලක්ෂ 3 ක්) ගෙවිය යුතු බවට ද තීරණය කර තිබේ.

බන්ධනාගාරය රැඳවියන්ට වධ දීමට හේතු ගණනාවක් ඇත.

බන්ධනාගාරයට ඇතුළත් කිරිමේ දි නිරුවත් කර, පහර දීම, එයට අමතරව, විවිධ පුද්ගලයන්ගේ අවශ්‍යතාවයට සිදුකරන වධ දීම් ද සුලභය.

තවද, නීතිපතිවරයා, මෙම නඩුවේ විත්තිකරුවන් වූ, ගාඞ්වරියන්ට එහෙිව වධහිංසා පනත යටතේ මහනුවර මහාධිකරණයේ නඩු පවරා ඇත.

නන්දනීට විරුද්ධව මාතලේ මහේස්ත්‍රාත් අධ්කරණයේ පවරන ලද බොරු නඩුවෙන් ඇයව නිfදාස් කර ඇති බවද මෙහිදී විශේෂයෙන් සඳහන් කළ යුතුය.



     

රුවන් ට වධදුන්න, පොලිස් කාරයින්ට රු: 300,000/- ක් ගෙවන්නට විය. බොරු සහතික දුන්න ‍‍දොස්තරලා ට මුක්තිය.

රුවන්, එවකට 18 හැවිරිදි තරුණයෙක්. රැකියාව අත් ට්‍රැක්ටරයෙන් කුඹුරු හෑම.

2010 මැයි 26 දින වැලිපැන්න පොලීසියේ ගම්බට්ටෙකු ඇතුලු පොලිස් කාරයින් දෙන්නෙක් රුවන්ව අත්අඩංගුවට ගන්නවා. 

රුවන්ව අත්අඩංගුවට ගන්නා එම පොලිස් කාරයෝ, පොලීසියට ගෙන ගොස් දස වධ දෙමින් ඉල්ලන්නේ මල්කාන්තිගෙන් ගත්තු මාලය.

මල්කාන්ති 26 හැවිරිදි දෙදරු මවක්. 2010.05.26 ස්වාමියා ගෙදර ඇවිල්ලා නෑ. ඇගේ පැමිණිල්ලට අනුව, රෑ නිදාගෙන ඉන්නකොට තමයි මාලේ කඩාගෙන තියෙන්නෙ. කඩන විට ඇයට ඇහැරුණු අතර, කඩාගත් පුද්ගලයාව කුප්පි ලාම්පු එළියෙන් දැක ඇත. ඔහුගේ බොල්ලෑ දත්වලින් අඳුරාගෙන තිබේ.

රුවන්ට වධ දී, 2010.05.29 දින උසාවියට ඉදිරිපත් කරනවා. ඒ 2010.05.28 දින අත්අඩංගුවට ගත් බවට උසාවියට බොරු වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කරමින්.

එදිනම රුවන් ට ඇප ලබාගන්නට හැකි වෙනවා. රුවන්, එදිනම නාගොඩ මහ රෝහලට ප්‍රතිකාර ගැනීමට පැමිණෙනවා.

නීතියට අනුව, 2010.05.29 රුවන්ව උසාවියට ඉදිරිපත් කරන්නට පෙර මතුගම දිසා රෝහලට ගෙන ගොස් එහි වෛද්‍ය නිලධාරිණිය වූ වෛද්‍ය චන්ද්‍රලතාට ඉදිරිපත් කරනවා. ඇය පොලිස් කාරයින් සමග එක්ව, රුවන්ට කිසිම තුවාලයක් නැති බවට සඳහන් කර, අධිකරණ වෛද්‍ය පරීක්ෂණ පෝරමය පුරවා පොලීසියට බාර දෙනවා.

පෙර සඳහන් කළ පරිදි, එදිනම නාගොඩ මහ රෝහලට ඇතු`ඵ වන රුවන් පරීක්ෂා කරන එම රෝහලේ සහකාර අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරී, වෛද්‍ය එස්.එම්.එස්. ද සිල්වා රුවන්ගේ ශරීරයේ බාහිර තුවාල දෙකක් තිබෙන බවට සහතික කර, අධිකරණ වෛද්‍ය වාර්තාව නිකුත් කරනවා.

තමාට වධ දීම ගැන, මළ පොතේ අකුරු බැරි රුවන්, යුක්තිය ඉටු කරගන්නට තම ඥාති මිත්‍රාදීන්ගේ සහය ඇතිව ඉදිරියට එනවා.

2010.06.04 වන දින, ජනසංසදය රුවන්ව, මානව හිමිකම් කොමිෂමට ගෙන ගොස්, එහි පැමිණිල්ල ලියාපදිංචි කරවා, ඔහුව, කොළඹ අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරී වෙත යොමු කරවීමට පියවර ගනු ලැබුවා.

දින 06 ක් ඉකුත් වීමෙන් අනතුරුව රුවන් පරීක්ෂාවට ලක් කරන, විශේෂඥ අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරී, වෛද්‍ය අජිත් තෙන්නකෝන්, රුවන්ගේ සිරුරේ තුවාල 10 ක් හඳුනාගනු ලබනවා.

එපමණක් නොව ඔහු රුවන්, අංගොඩ මානසික රෝහලේ විශේෂඥ අධිකරණ මානසික වෛද්‍යවරයාට යොමු කරනවා. එහිදී වධහිංසාවෙන් පසුව, රුවන් මානසික පීඩාවෙන් පෙළෙන බව හඳුනාගෙන ප්‍රතිකාර ලබාදිය යුතු කෙනෙකු වශයෙන් නිගමනය කරණු ලැබුවා.

ඉන් අනතුරුව, ශ්‍රී ලංකාවේ උත්තරීතර නීතිය යටතේ සලසා දී තිබෙන ප්‍රතිපාදන වලට අනුව, රුවන් ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයට ගොස් මූලික අයිතිවාසිකම් නඩුවක් පැවරීමට පියවර ගනු ලැබුවා.

නඩුවේ අංකය : 378/2010. නඩුව පවරන්නේ 2010.06.30.

එම උත්තරීතර නීතියේ 11 හා 13(2) වගන්ති, වැලිපැන්න පොලීසියේ නිලධාරීන් වන පොලිස් සහයක ගාමිනී, කොස්තාපල් බංඩාර හා කොස්තාපල් 82100 විසින් උල්ලඝණය කර ඇති බවට වන මේ නඩුව, ඉදිරියට පවත්වාගෙන යෑම සඳහා 2011.02.08 දින අවසරය ලබා දෙනවා.

වසර 8 කුත් මාස 4 කට පසුව, නඩුව විභාගයට ගන්නවා. ඒ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ සිසිර ජේ. ද. ආබෲ, අනිල් ගුණරත්න හා නලීන් පෙරේරා විනිසුරුවන් තිදෙනා ඉදිරියේ.

එම දිනයේදී, සෙසු විනිසුරුවන් දෙදෙනාගේ අනුමැතිය ඇතිව, ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ විනිසුරු සිසිර ජේ. ද. ආබෲ, විසින් ඉහත නම් සඳහන් පොලිස් නිලධාරීන් තිදෙනා උත්තරීතර නීතියේ 11 හා 13(2) වගන්ති, කඩ කර ඇති බවට, තීරණය කර, එක් එක් පොලිස් නිලධාරියා, මාස 04 ක් තුළ රුවන්ට, රු: 100,000/- බැගින්, රුපියල් ලක්ෂ තුනක් ගෙවිය යුතු බවට නියෝග කරණු ලැබුවා.

නඩුව අවසන්.  

එහෙත් පැන නගින ප්‍රශ්න කිහිපයක් ඔබට ඉදිරිපත් කරන්නේ වධහිංසාව තුරන් කිරීම කෙසේ වෙතත් අවම කිරීමට, ව්‍යාපෘතිවලින් ඔබ්බට ගිය අවංක ඕනෑ කමක් තිබෙනවා නම් කථිකාවකට බඳුන් කරන්නට.

(1) පොලීසියට, උසාවියට බොරු වාර්තා කිරීම නීතිමය වශයෙන් හෝ විනයානුකූල වශයෙන් වරදක් නොවන්නේ ද?

(2) උසාවියට බොරු වාර්තා ඉදිරිපත් කිරීමට වෛද්‍යවරුන්ට අවසරය ලබා දී තිබේද?
ය වෘතීය ආචාර ධර්මවලට එකඟද?

උසාවියට එම බොරු වාර්තා ඉදිරිපත් කරන වෛද්‍යවරුන්ට එරෙහිව නීතිමය පියවර ගන්න බලයක් කාටවත් නැද්ද?

ඔසේත් නැති නම්, වෛද්‍යවරුන්ට බොරු වාර්තා ඉදිරිපත් ක්රන්නට අවසර තිබේද?

(3) පොලීසිය, වෛද්‍යවරු, පූජකවරු, නීතිඥවරු බොරු වාර්තා ඉදිරිපත් කිරීම මගින් අධිකරණයට අපහාස නොවන්නේ ද? 

පිළිතුරු අගය කරමු.   

විඩියා්ව

උත්තරීතර නීතිය දාපිය බල්ලට ! ජාත්‍යන්තරයට බම්බු ගහගන්න කියාපන් !! හෙලුවෙන් තියාපිය . !!- කොච්චි කොටලා මුණේ හා ප..ගාපිය!!!

පාරේ ඉන්නකොට උඹව තමයි ඕනි කරලා තියෙන්නේ කියලා ඇදලා අරන් ජීප් එකට දා ගත්තා.

ගෙනිච්චේ, පොලිස්කාරයෝ නැවතිලා ඉන්න ‘බැරැක්කය’ ලෙසට පාවිච්චි කරන ගෙයකට.

කුස්සියට ගෙනිහිල්ලා ඇඳුම් ගැලෙව්වා. අත් දෙක පස්සට අරන් රෙදි පටියකින් ගැටගැහැව්වා.

ඊට පස්සේ බංඩාර කියන නිලධාරියා තවත් දෙන්නෙක් එක්ක එකතු වෙලා පොලුවලින් ගැහුව්වා. 

කොච්චි මිරිස් කොටලා, ඇස්වලට, පුරුෂ ලිංගයට දැම්මා. බලෙන් කොච්චි කැව්වා.

මේ කුලී වැඩ කරලා ජීවිතය ගැට ගහ ගන්න, 47 හැවිරිදි, සරත් ගේ කතාව, සරත් ගේ ජාතිය සිංහල ද, දෙමළ ද. මරක්කල ද, කියා හෝ ආගම  බෞද්ධ ද, කතොලික ද, රෙපදමාරු, හිනුදු ද එසේ නැත්නම් වෙනත් ද යන්න අප ප්‍රශ්ණයක් කරගෙන නැහැ. නමුත් මෙවන් සිද්ධියක් ඉදිරිපත් කළාම ඊනියා “ජාත්‍යන්තරය” අප ගෙන් අහනවා එයා ගේ ජාතිය ආගම. ඔහු මනුෂයෙක්. ශ්‍රි ලිංකිකයෙක්. 
               
ඔහු මානව හිමිකම් කොමිෂන් සභාව ට, පොලිස්පති ට,  කරන ලද පැමිණිල්ලේ මෙසේ සඳහන් වේ. 


“ නීති විරෝධීව අත්අඩංගුවට ගෙන රඳවාගෙන, නිරුවත් කර, වධ දීම”.

සරත්, වයස 47 යි. විවාහක, දරුවන් 01 යි. කුලී වැඩ. අගලවත්ත. 

209.01.17 වන දින දීය.

2019.01.15 දින රාත්‍රී 7.00 ට පමණ මා, අගලවත්ත, පොලේගොඩ පාරේ, අලිනියස්ගොඩ වත්ත යන ස්ථානයේ වඩු මඩුව ළඟ ඉන්නකොට, අගලවත්ත පොලීසියේ ජීප් රථය පැමිණ, උඹව තමයි ඕනි කරලා තියෙන්නේ කියා මාව අත්අඩංගුවට ගත්තා.

ජීප් රථයේ දාගෙන මාව, ගෙන ගියේ අග්ලවත්ත, දාපිලිගොඩ, මිල්ලගස්ස මුල්ල පිහිටි, පොලිස් බැරැක්කයට. එහාට ගෙනහිල්ලා, මාව එම (බැරැක්කයේ) කුස්සියක් වගේ කාමරයට ගෙනිහින් පිටුපස fදාර වැහුවා. 

මාගේ ඇඳුම් සියල්ලම ගලවා නිරුවත් කළා. අත් දෙක රෙදි පටියකින් පිටුපසට කරලා ගැට ගහලා, පොලුවලින් පහර දුන්නා. මට තුන් දෙනෙක් පහර දුන්නා. වැඩිපුරම ගැහැව්වේ, බංඩාර කියන නිලධාරියා. මට ගැහුවේ කුණුහරපයෙන් බැන වදිමින්, ඕමන්ත පහළගම ධර්මේ නැමති අයගේ මී හරක් විකුණලා ලක්ෂ 1 1/2 ක් ගත්තා ද කියා අසමින්.

මම නැහැ කිව්වාට පිළිගත්තේ නැහැ. මගේ ඇස්වලට, පුරුෂ ලිංගයට කොච්චි මිරිස් තලලා ගෑවා. මිරිස් කෑලි ඇස්වලට ගියා. මගේ කටට ඔබා කොච්චි මිරිස් කැව්වා. මම හිතන විදියට මට පැයකට වැඩි වේලාවක් වධ දුන්නා. 

ඊට පස්සෙ, පැය 1/4 ක් විතර ඔහේ හිටපුවාවේ කියා තිබ්බා. ඊට පස්සේ එහි කක්කුස්සියට ගෙනිහින් එහි බාල්දියෙන් වතුර බාල්දි තුනක් හතරක් දාලා නෑව්වා. එදා රාත්‍රී 12.00 ට 1.00 ට පමණ ජීප් රථයෙන් පොලීසියට ගෙනිහින් කූඩුවට දැම්මා.

පසුදින මු`ඵ දවසේම කූඩුවේ හිටියා. විටින් විට බංඩාර කියන නිලධාරියා හා ස්ථානාධිපති පැමිණ, බෝම්බ දානවා, හක්කා පටස් දානවා කියමින් තර්ජනය කළා. එදින රාත්‍රියේදී මාව පොලිස් කූඩුවේ තියාගන හිටියා.

2019.01.17 දින උදේ කූඩුවෙන් එළියට අරන්, නම ගම අහලා මොනවද ලියා මට අත්සන් කරන්න කිව්වා. උදේ 8.30 ට පමණ, මාව ජීප් රථයෙන් පිඹුර රජයේ රෝහලට ගෙන ගියා. එහිදී මාව වෛද්‍යවරයෙකුට ඉදිරිපත් කළා. මම, මට ගහපු බව, මිරිස් දාපු බව වෛද්‍යවරයාට කිව්වා. තැලුම් පෙන්නුවා. ඒ වෙලාවේ මට ගහපු පොලිස් නිලධාරීන් ටිකත් එතන හිටියා.

දවල් 10.30 ට විතර මාව, මතුගම මහේස්ත්‍රාත් උසාවියට ගෙන ගියා. මා වෙනුවෙන් නීතිඥ ප්‍රසාද් ඉඹුලාගොඩ නීතිඥ මහතා ඉදිරිපත් වුණා. උසාවිය මට ශරීර ඇපයක් දී මුදා හැරියා.”

ඔහු ඉල්ලා සිටින්නේ, 
නීති විරෝධීව අත්අඩංගුවට ගැනීම, පොලිස් “බැරැක්කයට” ගෙන ගොස් වධ දීම, අවමන් සහගත සැළකිල්ලට භාජනය කිරීම, බොරු චෝදනා දමා නඩු පැවරීම සහා පහර දුන්න බව, වධ දුන්න බව ප්‍රකාශ කළ ද, පිඹුර රජයේ රොහලේ වෛද්‍යවරයා අධිකරණ වෛද්‍යවරයා වෙත යොමු නොකර නැවත ඔහුව පොලිසියට බරදිම සම්බන්ධයේන නිසි නීතිමය පියවර ගන්නා ලෙසටය.

පහත දැක්වෙන්නේ පොලිස් වෙබ් අඩවියේ පළකර තිබෙන දැන්විමකි. 

        මුන් මේවා පළකරන්නේ, රැවෙටෙන්න බලා ගෙන ඉන්න ජාත්‍යන්තරයේ නියෝජිතයින්ට හා මෙරට උන්ගේ පිහිටෙන් බඩ ගොස්තරය රැක ගන්නා උන්ට “ඉංග්‍රිසිය” හෙවත් සන්ධාන භාෂවෙන්  තප්පු ලන්නටය.

“හක්කා පටස්” යොදා පවුලකටම වින කළ අපරාධකාරයාට පොලිස් රැකවරණ.

බුදුන් වැඳ, පොලීසියට ඇතුල් වි, භාවනා කර, වැඩ පටන් ගන්නා ඉංගිරිය පොලීසිය, හක්කා පටස් හදන, විකුණන, ඌරන් මරණ, අපරාධකරයෙකු ආරක්ෂා කරන්න “නීතිය” බළල් අතක් කරගෙන ඇත.

මාලා රංජනී, 33 න් හැවිරිදි තිදරු මවක්. සැමියා හා ඇය ජීවත් වන්නේ වතුවල වල් නෙලලා. 

ඇය තම අත අහිමි වීම ගැන, මානව හිමිකම් කොමිෂන් සභාව, පොලිස්පති,  අපරාධ වින්දිතයන් හා සාක්ෂිකරුවන් ආරක්ෂා කිරීමේ අධිකාරිය වෙත කරන ලද පැමිණිලි වලින් පැහැදිළි වේ.

හක්කපටස් වලින් ඌරන් මරණ, හක්කපටස් අලෙවි කරන අපරාධකරුව, 
ආරක්ෂා කරමින් යුක්තිය ඉටු නොකිරීම.

මාලා රංජනී, වයස අවු: 33 යි, විවාහක, දරුවන් 03 යි, කුලී වැඩ. 

2015.05.07 වන දින, ඉංගිරියේ පදිංචි, සිරිසේන යන අයට අයත්, මඩකඩ පිහිටි අක්කර 1 1/2 ක් පමණ වන ඉඩමේ වල් කෙටීමට ගියා. මා වල් කොටන විට, මාගේ 13 න් හැවිරිදි දුව හා අවු: 2 යි මාස 2 ක් වයසැති පුතා, එතනට ආවා. පුතා අඬන නිසා දුව ඇහැව්වා, හීන් බෝවිටියා ටිකක් කඩලා දෙන්නද කියා. මම, හා කිවූ විට, දුව හා පුතා එම වත්තේ හීන් බෝවිටියා ගස ළඟට ගියා.

දුව කිව්වා, අම්මේ බෝලයක් තියෙනවා කියා. පසුව ඇය එය අරගෙන ආවා. මා එය බලන විට, බෝලය වටා සෙලෝ ටේප් ඔතලා තිබුණා. මම එය අතට ගෙන ඔතලා තිබුණ සෙලෝ ටේප් එක ගලවන්න හැදුවා. එවිට පුපුරා ගියා.

මාව ඉංගිරිය රෝහලට ගෙන ගියා. ඉංගිරිය රෝහලින් හොරණ මූලික රෝහලට ගෙන යන්න යැයි කිව්වා. ත්‍රී රෝද රථයකින් හොරණ මූලික රෝහලට ගියා. එහිදී, මාගේ වම් අත මැණික් කටුව ළගින් කැපුවා. දැන් මට කුලියක් කරන්න විදියක් නැහැ.

මම රෝහලේ ඉන්න කොට, ඉංගිරිය පොලීසියෙන් ඇවිත් ප්‍රකාශයක් ගත්තා. දවස් 09 ක් රෝහලේ නේවාසිකව ප්‍රතිකාර ගබා ගත්තා. 2015.05.16 දින, අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරීවරයා, මාගෙන් විස්තර අසා සිටියා. මා ඔහුට සියලු විස්තර කිව්වා.

දුව, ඇහිඳලා දුන්න කලු පාට සෙලෝ ටේප් අලවා තිබූ “බෝලය” මා ගලවා බලන්න හැදුවේ වත්තේදී. මා හට බෝලය ලබාදුන්න මොහොතේදී. නමුත් අධිකරණ වෛද්‍ය නිලධාරීවරයා එය “ගෙදරදී” සිදු වූ බවට, සිය වාර්තාවේ සඳහන් කරන ලද්දේ මන්ද යන්න මා දන්නේ නැහැ. මා එම වෛද්‍යවරයාට පැහැදිළිව කිව්වා, ඉඩමේදී“බෝලය” පුපුරා ගිය බව. 

මා, වල් කොටන්න කොන්ත්‍රාත්තුව ගත්තේ, ඉංගිරිය නගරයේ ඉන්න සිරිසේන ගෙන්. නන්දන ප්‍රේමලාල් කියන්නේ, සිරිසේන යන අයගේ, අයියා වන නන්දසේන ගේ පුතෙක් ය. සිරිසේන ගේ ඉඩම වල් කොටන්න මා බාර ගැනීම ගැන නන්දසේන යන අය මා සමග අමනාප විය.

එයට හේතුව, නන්දසේන ගේ පුතා වන, නන්දන ප්‍රේමලාල් එම ඉඩමට අයිතිවාසිකම් කියන නිසාය. මෙම අමනාපය නිසා, හිතා මතාම හක්කපටස් එක තිබ්බ බව මා තරයේ විශ්වාස කරමි.

පොලීසිය නිසි පරීක්ෂණ නොකරන්නේ, ප්‍රදේශයේ වල් ඌරන් හක්ක පටස් යොදාගෙන මරණ, නන්දන ප්‍රේමලාල් පොලීසිය සමග පවත්වන අයුතු සම්බන්ධය නිසාය. තවද, නන්දන ප්‍රේමලාල්, දුම්බර පිහිටි, ධම්මික නැමැත්තාට අයිති තේ වත්ත බලා ගැනීම ද කරනවා.

මෙම ධම්මික නැමැත්තා පොලීසිය සමග අයුතු සම්බන්ධතා පවත්වන්නෙක්. 

මෙම පසුබිම යටතේ පොලීසිය ප්‍රස්දිධියේ “හක්කපටස්” නමින් හඳුන්වන “බෝම්බ” වර්ගය උපයෝගී කරගෙන වල් ඌරන් මරණ, නන්දන ප්‍රේමලාල් ව, බේරීමට පියවර ගෙන ඇත.

2018.09.09 දින, නඩු වාරයට, නන්දන ප්‍රේමලාල්, ධම්මික නැමැත්තා සමග, ඔහුගේ නීතිඥ සමන් මල්ලවආරච්චිගේ කාර්යාලයට පැමිණ උසාවියට ඉදිරිපත් නොවී, මග හැර යන ලදි. අධිකරණයේදී, නීතිඥ සමන් මල්ලවආරච්චි, තම සේවාදායක නන්දන ප්‍රේමලාල් අසනීපව, රෝහල්ගතව ඇති බව ප්‍රකාශ කරන ලදි.

එදින නඩුව ඉවර වී, හොරණ සිට ඉංගිරියට බසයෙන් පැමිණ නිවස බලා යන විට දී, මා අසලට පැමිණි නන්දන ප්‍රේමලාල් අවුරුදු 3 ක් තිස්සේ නඩුවක් දාලා, උඹලාට මොකක්ද මට කරන්න පු`ඵවන් වුණේ යයි කියමින් තර්ජනාත්මකව ප්‍රශ්න කරමින් යන ලදි.

මා ඒ අවස්ථාවේදීම ඉංගිරිය පොලීසියට ගොස් පැමිණිලි කරන ලදි. නමුත් මාස 4 ක් ගතව ඇතත් ඒ පිළිබඳව පරීක්ෂණයක් ඉංගිරිය පොලීසිය සිදු කළේ නැත. මොහු අදටත්, “හක්කපටස්” එතීම, විකිණීම හා ඌරන්ට තැබීම සිදු කරයි. එය පොලීසිය දන්නා කරුණක්. ගම්වැසියන් මේ පිළිබඳව පැමිණිලි කර ඇත.

මේ වන විට හක්ක පටස් වලින් ප්‍රදේශයේ බල්ලන් 10 කු පමණ මිය ගොස් ඇත. 2018.04.06 දින, කුඩා ළමුන් දෙදෙනෙකු අත තිබූ හක්ක පටස් දෙකක්, මාගේ සැමියා මූලික වී පොලීසියට බාර දුන්න ද කිසිදු පියවරක් ගත්තේ නැත. ඒවා විනාශ කරන ලෙසට උපදෙස් දී යන ලදි. 2018.04.11 දින වෙනත් අයෙකු විසින් හක්කපටස් එකක් පොලීසියට බාර දුන්නද පියවරක් ගෙන නැත.

වසර 03 ක් පුරා, අධිකරණයට තොරතුරු වාර්තා කිරීම, ඉංගිරිය පොලීසිය හිතාමතාම සිදු නොකර තිබේ. නීති විරෝධී හක්කපටස් ව්‍යාපාරයේ යෙදෙන, හක්කපටස් උපයෝගී කරගෙන වල්ඌරන් මැරීම, එහි ප්‍රතිථලයක් ලෙස ඉහත දැක්වූ අපරාධ පිළිබඳව හා මාගේ අත මැණික් කටුව ළඟින් අහිමි කළ, අපරාධය වසන් කිරීමට පොලීසිය පියවර ගැනීම මගින් මාගේ අයිතීන් උල්ලංඝණය කර ඇත.

මා ඉල්ලා සිටින්නේ,

අපරාධකරුවෙකු මුදා ගැනීම සඳහා, විධිමත් විමර්ශනයක් නොකර, අදිකරණයට ව්‍යාජ තොරතුරු සැපයීම මගින් මාගේ මූලික අයිතීන් උල්ලංඝණය කිරීම පිළිබඳව නීතිමය පියවර ගන්නා ලෙසටය.

මෙයට,
මාලා රංජනී

විඩියෝව